ผมที่พี่ง 30

เพื่อนประถม- ม.ต้น หายไปเกือบหมดละ

เพื่อนมัธยมปลาย ส่วนใหญ่จะทักทายกันผ่าน fb
มีนัดเจอประปรายได้อยู่คน 2 คน

ส่วนเพื่อนมหาลัย ยังซี้กันเหมือนเดิม ทุกวันนี้ยังเล่นเกมด้วยกันบ้าง วันเสาร์สตรีมบอลดูด้วยเกือบทุกสัปดาห์(แต่แค่คนสองคน) ล่าสุดพึ่งบุกไปจังหวัดบ้านเกิดเพื่อน รวมได้ 5 คน จาก 8 ก็นัดเจอกันเรื่อยๆ แต่ไม่เคยครบแก๊ง และดูๆแล้ว น่าจะไม่มีวันรวมกันได้ครบอีกแล้วตลอดชีวิตนี้

หลังจากนี้ถ้ามีลูกกัน น่าจะเจอกันยากขึ้นเรื่อยๆแหละ แต่คิดนะว่าเจอกันก็ซี้ปึ๊กกันเหมือนเดิม และคงหาโอกาสเจอกันเรื่อยๆ แต่คงเป็นหลายๆปีได้เจอกันที

ถ้านับเฉพาะคนที่สนิทตั้งแต่สมัยเรียนยาวๆมา ยังไม่ค่อยหายครับ ติดต่อ เจอกันได้ เรื่อยๆ

แต่ผมโตแล้วเพื่อนเยอะขึ้น มันเติมเต็มได้นะ เพราะตอนเด็กๆ วัยรุ่น มีเพื่อนสนิทก็จริง แต่ความชอบ การใช้เวลาว่าง กิจกรรม ต่างกันมากเลย พึ่งเจอเพื่อนที่ชอบทำอะไรเหมือนกันก็ตอนโตแล้ว

เรื่องปกติ​ ต่างคนต่างมีครอบครัวต้องรับผิดชอบ

ประถมผมหายเลย
มัธยมนี่ตกใจมาก จากไปมาหาสู่ เจอกันแทบทุกเทศกาล เจอโควิดไปนี่หายเหมือนกัน 2-3 ปีแล้ว
มหาลัย พึ่งเจอที่งานกาชาดไป
แต่เพื่อนมหาลัยจะเห็นความเคลื่อนไหวในSocial ตลอด มัธยมก็ด้วย

ไม่เกินจริง จริงๆ

เหนียวสุดของผมก็แก๊งแถวบ้าน ยังอยู่ครบแล้วพรุ่งนี้ก็นัดกินกันยาวๆจนปีหน้า
ถึงจะย้ายจะอะไรไปไหนสุดท้ายปีใหม่ก็เดินทางกลับบ้านมาหวดกันอยู่ดี

เป็นไปตามวัย​ครับ​ พ่อผมกว่าจะได้เจอเพื่อนสนิทสมัยมัธยมอีกทีก็ตอนเกษียณเลย​ ไปออกแค้มปิ้งท่องเที่ยวด้วยกันในช่วงครุ่งหลังของชีวิต มันมีเวลาของมัน​ ในวะยหนุ่มคนเราต้องพยายามสี้างฐานให้ครอบครัวตัวเองมั่นคง​ พอใครแต่งงานผมก็เลือกจะเฟดจากเค้าเอง​ อย่างตอนนี้ก็ไม่มีใครมีเบอร์ใหม่ผม​ ติดต่อโซเชียลไม่ได้เสมือนว่าตายจากโลกไปแล้ว​ แต่ก็ยังมีพวกฮาๆ​ เดินทางมาหาอยู่บ้าง​ ส่วนแกติก็อยู่คนเดียวแบยท่านนี่แหละครับ​ ถ้าเหงาก็คือตอนคิดถึงเพื่อน​ อยากจะไปหาไปถามไถ่ชีวิตเค้าอยู่​ แตให้เป็นเรื่แงของเวลาละกัน​ ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรกัน​ ถ้าแต่ละคนโชคดีมีชีวิตที่ยืนยาวพอ​ วันนึงก็คงได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง

ผมเรียน รร.เดียวตั้งแต่ ประถม จน ม.6 อ่ะ..

คือไม่ใช่เพื่อนกลุ่มเดียวกันหรอก สนิทสุดก็ต้องกลุ่ม ม.ปลายนั่นแหละ แต่คนอื่นๆในรุ่นก็คือรู้จัก แอดเฟซกัน

ว่ากันตรงๆเพื่อนสมัย รร.นี่ยังเห็นความเคลื่อนไหว (โดยเฉพาะเพื่อน ม.ปลายในไลน์กลุ่มยังแอคทีฟแทบทุกวัน)

มากกว่าเพื่อนมหาลัยอีกมั๊ง แต่ทั้งหมดก้นัดๆกันตามเทศกาลนะ ไม่ได้หายไปไหน

ตอนนี้เพื่อนประถมที่ไม่ได้มาต่อมัธยมด้วยกัน คือหายจากวงโคจรไปเลย เพื่อนมัธยมยังติดต่อกันบ้าง เพื่อนมหาลัยคุยบ่อยสุดเพราะสายงานเดียวกัน

30 เช่นกันครับ
ประถมหายสาบสูญ มีเจอผ่าน ๆ บ้าง
มัธยม ก็เจอผ่าน ๆ เหมือนกัน แต่ก็ยังพอคุยกันได้
มหาลัย(อันนี้สนิทสุดละ) เจอเฉพาะเวลาเล่นเกม หาวันนัดเจอกันยาก

แน่นอนฮะ พอมีครอบครัวก็แยกย้าย

ผม40ละ
มัธยมเหลือในกลุ่มราวๆ10-12คน แต่จำนวน*2ด้วยเมียแต่ละคน
และจะมีราวๆ3-4คนที่เจอกันแทบทุกอาทิตย์

มหาลัยไม่ได้เจอบ่อย แต่เจอทีก็เหมือนเดิมตลอด
กลุ่มก็ราวๆ10-20คน

ของผมเสียเพื่อนเพราะเรื่องยืมเงิน

ปกติ ทุกวันนี้ครบเพื่อนต่างสัยเยอะมาก

หายไม่ว่าอะไรหรอกครับ

แต่พอมีปัญหาแล้วนึกถึงกุนี่สิ โดยเฉพาะเรื่องเงิน

ในขณะที่ผมเพื่อนน้อยลงเรื่อยๆ แต่พ่อแม่ผมซึ่งเป็นวัยเกษียณเนี่ย กลุ่มเพื่อนๆสมัยเรียนเค้าที่เคยห่างหายกันไปตอนช่วงทำงาน กลับมาสนิทกันใหม่ มาเจอกันบ่อยตอนเกษียณกันแล้ว ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปไหนมาไหนกันบ่อยมาก