ต่อยจริงจัง ต่อยบ่อย คือ ป.1-3 ครับ เด็กน้อยมาก555 เดาว่าตอนเด็ก แถวบ้านนอก มันอยากโชว์พลังให้คนอื่นยอมรับ จำได้คร่าวๆว่า เหมือนชนะรุ่นเดียวกันแล้วมันก็ไปตามพี่ๆมาอีกไม่ยอมซะที สุดท้ายย้ายโรงเรียนตอน ป.4 แล้วไม่มีอีกเลย และก็มาใกล้เคียงเกือบๆ คือตอน ม.5 มั้ง ยกพวกกันไป จะเล่นอีกโรงเรียน (ฝั่งนั้นมาจีบแฟนเพื่อน) แต่ฝั่งนั้นดันกลัว สงสัยเห็นมีแต่สูงๆตัวใหญ่ๆ ยอมคุยดีๆเลยจบ ไม่งั้นผมน่าจะเละ เพราะใส่รองเท้าแตะไป 555

ป.6 ต่อยกันเพราะมองหน้ากัน

ม.5 ครับ

ม.1 ต่อยกับเพื่อนสนิท เล่นตีแขนกัน จนแรงเรื่อยๆ ลามไปต่อยเฉย อาทิตย์เดียวกลับมาดีกันละ

ไม่เคยมีเลย

ล่าสุดสี่ห้าปีที่แล้ว เกเรมาตลอด เมื่อก่อนช่วงนึงพกยันคิง มีดพับหลังๆมือเปล่าครับ แต่ของติดไว้ตลอด เผื่อมีเหตุ

ประมาณ ป.3

ผมรักสงบ ไม่ชอบมีเรื่อ่งบาดหมาง ให้ไม่สบายใจ 5555

เมื่อวานแถวลาดพร้าว

ป.5
เพื่อนพูดยอกย้อนน่ารำคาญเลยเอาเท้าถีบหน้ามันไปที มันก็จะถีบสวนแต่ผมหลบทัน จากนั้นก็ไม่คุยกันอีกเลย

ม4 เพื่อนมันแกล้งขโมยของเพื่อนสนิทผมไป บอกให้คืน ก็ไม่ยอม จนเบื่อละ เลยต้องใช้ความรุนแรงหน่อย

มหาลัยเลยครับ ไม่น่าเชื่อนะว่าตัวเองโตมาจะใจเย็นขึ้นมาก แบบอันไหนปล่อยผ่านได้ก็ปล่อย ใช้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะ

แถมเวลาคุยเรื่องชกต่อยสมัยเด็กกับเพื่อนๆมองย้อนกลับไปเหตุผลมันปัญญาอ่อนเสมอ ไม่รู้เป็นไร555

ประถมมั้ง

มหาลัย ปี1 ครับ

ม.ต้น นะ หลายแมทช์อยู่

2ปีที่แล้ว คนที่ทำงานสำนักงานใหญ่ผมนั่งหาของในลังขยะกระดาษตรงทางเดินอยู่มันเดินลากอีกลังมาชนหลังทั้งๆที่ทางเดินก็มีทางไปอยู่ เจตนามันตั้งใจ ผมนั่งหากับหัวหน้าอยู่เลยหันไปถามเลย มีค*ยอะไรป่าว มันก็แก้ตัวบอกก็ทางมีอยู่แค่นี้ ผมก็เลยบอกแล้วมีปากเมิงไม่พูดอะ เห็นเดินร้องเพลงร้องได้ มันก็เงียบผมเลยบอกไปถ้าข้องใจอะไรเดี๋ยวเบรคกุไปรอข้างล่าง มันก็เงียบ พอมันลงมาเท่านั้นแหละผมเปิดก่อนเลย ตัวมันเล็กกว่าแต่กวนตีน สรุปไม่โดนลงโทษด้วย เพราะหลายคนก็จองกฐินมันอยู่เหมือนกัน HR ก็เข้าใจเลยเรียกไปตักเตือนนิดหน่อย