กรุงเทพฯ เมืองแห่งห้าง ความสะดวกที่แลกมาด้วยอะไร? | KEY MESSAGES #169

กรุงเทพฯ เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็น ‘เมืองแห่งห้างสรรพสินค้า’ ด้วยจำนวนห้างที่ครอบคลุมอยู่ในแทบทุกย่าน แถมบางแห่งอยู่ห่างกัน 1 กิโลเมตร การเปิดตัวห้างใหม่อย่างต่อเนื่องในปัจจุบันก็ยิ่งตอกย้ำภาพลักษณ์ดังกล่าว

กรุงเทพฯ กลายเป็นเมืองแห่งห้างได้อย่างไร และเมื่อห้างผุดขึ้นเต็มเมือง เราต้องแลกกับอะไรบ้าง

เรื่อง: เทพฤทธิ์ เทพหัสดิน ณ อยุธยา, ธันยชนก แสงบรรจง
ตัดต่อ: ธนวัฒน์ กางกรณ์

Time Index
00:00 เริ่มรายการ
00:42 วิวัฒนาการของห้างในกรุงเทพฯ
06:22 ทำไมกรุงเทพฯ ห้างเยอะ?
09:51 คนกรุงเทพฯ ไม่มีที่อื่นให้ไปนอกจาก ‘ห้าง’
12:57 ห้างขยายตัวกับสิ่งที่ต้องแลก

ผมไม่ชอบอย่างนึง หลายคนชอบด้อยคาคนไปห้าง หรือด้อยค่าตัวห้างเอง ห้างไทยเนี่ยเป็นเหตุผลหลักเลยนะที่ทำให้ต่างชาติย้ายมาอยู่ที่ไทย แม่งมีทุกอย่างในที่เดียว ต่างประเทศไม่มีแบบนี้ ถึงมีก็ไม่กี่ทีต้องใจกลางเมืองเท่านั้น

ไม่มีหรอกสถานที่ๆมี

1.ร้านอาหารเป็น30 40 ร้านให้เลือก
2.ร้านทำผม
3.supermarket
4.game center
5.IT store
6.ธนาคาร
7.ลานจัดกิจกรรม
8.ร้าน brand name
9.โรงหนัง
10.โชว์รูมรถ

ผมว่าห้างนี่แหละ amazing Thailand ของจริง ภูมิใจกับสิ่งที่เรามีบ้าง

ผมไม่ชอบอย่างนึง หลายคนชอบด้อยคาคนไปห้าง หรือด้อยค่าตัวห้างเอง ห้างไทยเนี่ยเป็นเหตุผลหลักเลยนะที่ทำให้ต่างชาติย้ายมาอยู่ที่ไทย แม่งมีทุกอย่างในที่เดียว ต่างประเทศไม่มีแบบนี้ ถึงมีก็ไม่กี่ทีต้องใจกลางเมืองเท่านั้น

ไม่มีหรอกสถานที่ๆมี

1.ร้านอาหารเป็น30 40 ร้านให้เลือก
2.ร้านทำผม
3.supermarket
4.game center
5.IT store
6.ธนาคาร
7.ลานจัดกิจกรรม
8.ร้าน brand name
9.โรงหนัง
10.โชว์รูมรถ

ผมว่าห้างนี่แหละ amazing Thailand ของจริง ภูมิใจกับสิ่งที่เรามีบ้าง

อากาศบ้านเรา 35-40 จะให้ไปทำกิจกรรมกลางแจ้งคงไม่ใช่

ถ้าอากาศเหมือนญี่ปุ่น เกาหลี พฤติกรรมคนก็คงต่างไป อาจจะมีกิจกรรมนั่งปิคนิคริมเจ้าพระยาเหมือนแม่น้ำฮันของเกาหลี

ผมไปยุโรปอย่างเหงาเลยห้างที่นั่น โอเคแหละว่ากระจายของให้ไปขายหลายๆที่หลายๆเจ้ามันก็ช่วยเหลือชุมชนดี แต่ถ้าให้เลือกผมขอไปที่เดียวจบครบในวันดีกว่า แอร์เย็นด้วย ไม่มีห้างที่ไหนในโลกดีเท่าห้างไทยละ ของครบราคาไม่แรง สะอาด

ผมไปญป.หน้าร้อนมันก็ไม่มีใครบ้าไปเดินสวนสาธารณะตอนเที่ยงนะครับ

อย่ามองห้างไทยว่าเหมือนห้างประเทศอื่น ห้างไทยมันคือ mixed-use ในตัวมันเอง ห้างประเทศอื่นมันเหมือนเป็นแค่ฝั่ง department store เฉยๆ

ผมได้เดิน gallery ได้ดูงานศิลปะ exhibition เจ๋งๆเยอะขึ้นตั้งแต่มี iconsiam เนี่ยแหละ

หรืออยากดูสัตว์หรอ? คุณลงไปใต้ดินสยามพารากอนสิ

อย่างสมัยผมเด็กๆ พ่อผมพาเดินเซ็นทรัลชิดลม เซ็นทรัลสีลม ห้างยุคนั้นมีแต่ department store ที่เจ้าของห้างเองเอาของมาขาย ร้านอาหารมีแต่ร้านของห้างเอง เช่น The Terrace

แต่ในปัจจุบันห้างไทยวิวัฒนาการไปมากจากความต้องการของสังคมที่เปลี่ยนไป ปัจจุบันเป็น mix-use, lifestyle mall ไปหมดแล้ว ที่เราไปทำกิจกรรมได้หลายๆอย่าง ไปแวะกินกาแฟ เสร็จแล้วไปตัดผม อัพเดทบุ๊คแบ๊งค์ หาอะไรกิน แล้วซื้อกับข้าวกลับบ้าน

นักท่องเที่ยวชอบมากเลยนะ

ห้างไทย one stop service ครับ มาแล้วได้ครบ อีกอย่างไทยมันเมืองร้อน กิจกรรมกลางแจ้งไม่ไหว

ห้างอาจจะเยอะไปจนกลายเป็น Norm ของเมืองนี้ไปแล้ว แต่สิ่งที่เราไม่ค่อยมีและควรมีมากกว่านี้คือศูนย์เรียนรู้และพิพิธภัณฑ์ ถ้าห้างทั้งหลายแบ่งสักส่วนนึงของตัวเองมาทำสิ่งเหล่านี้ เราจะมีศูนย์เรียรรู้เล็กๆ พิพิธภัณฑ์เล็กๆกระจายอยู่ทั่วกรุงเทพเลย

แนวคิดนี้มันตรงข้ามกับไอเดียตั้งต้นของการสร้างห้างที่ต้องการกำไรสูงสุดจากค่าเช่าของร้านค้าในศูนย์ฺ แต่ถ้าแข่งกันแย่ง Tenant จนต้องลดราคาสุดท้ายกำไรบางเฉียบ ลองแนวคิดที่ผมบอกอาจทำให้ Traffic ของห้างนั้นดีขึ้นจนไม่ต้องไปทำสงครามราคาแข่งกับห้างอื่นก้ได้

ต้องถามป้าม่วงครับว่ารวยขึ้นแค่ไหนจากแต่ละโปรเจคใจกลางเมือง ซึ่งแถวสุขุทวิท หรือทั้งเมืองควรจะมี regulation ไม่งั้น ใคร่จะขึ้นก็ขึ้น คนlocal ก็อยู่ไม่ไหวต้องย้ายออก ห้างไทยไม่ใช่ไม่ดี แต่การมีห้างเยอะเกินความจำเป็นมากเกินไป ในแอเรียใกล้ๆกัน ไม่มีประโยชน์ต่อส่วนรวมเท่าไร

ผมว่าไม่ได้มีใครจะมาด้อยค่าห้างหรอก คนกทม.ทุกคนก็ไปห้างกันทั้งนั้น

ในฐานะธุรกิจ ผมว่าทุกคนยอมรับว่าห้างไทยทำได้ดีจริงๆ

ประเด็นของคลิปผมตีความว่าเป็นเรื่องห้างรับผิดชอบสังคมแค่ไหนมากกว่า เช่น

ห้างทำรถติด นอกจากสะพานลอยแล้ว ห้างควรทำมากกว่านั้นไหม ที่สุริยะมันจะเก็บเงินคนขับรถเข้าเมือง เมิงไปเก็บห้างดีกว่าไหม

ขยะที่ผลิตจากห้างแต่ละวัน ก็เคยมีประเด็นจ่ายภาษีน้อยมากเมื่อเทียบกับปริมาณตอนวิโรจน์สมัครผู้ว่า

หรือกรณีภาษีลาภลอยที่มีรถไฟฟ้าผ่านห้าง เพราะรถไฟฟ้าถ้าผ่านห้าง จะต้องมีสถานีตรงนั้นทุกที่ แบบนี้ก็ควรต้องจ่ายหน่อยไหม เหมือนที่วิโรจน์พูดตอนสมัครผู้ว่าอีกนั้นแหละ

เอาจริงๆ ถ้าเทียบกับเมืองใหญ่ๆ ในหลายประเทศ เราก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น

ถ้าเคยไปโตเกียว โอซาก้า สิงคโปร์ หรือเซี่ยงไฮ้ มันก็ห้างเยอะเหมือนกัน ยิ่งโตเกียวย่านกลางเมืองคือแต่ละห้างเดินเชื่อมกันใต้ดินได้เป็นสิบๆ ห้างอ่ะครับ สถานีรถไฟใต้ดินโผล่ไปก็ต้องเจออย่างน้อยๆ 1-2 ห้างแทบทุกสถานี อย่างบ้านเรายังไม่ได้มีห้างทุกสถานีขนาดนั้น มีแค่สถานีใหญ่ๆ

บ้านเราเมืองร้อน ผังเมืองก็แย่ เราไม่สามารถหาย่านที่จะเดินเล่นชืลๆ ได้ คือมันไม่มีย่านที่เหมาะกับการเดินอ่ะครับ

จุดที่พอจะเดินได้ ก็คือจาก MBK ไปเพลินจิต นี่คือยาวสุดแล้วที่นึกออก แต่คุณลองเดินดู ก็จะมีจุดที่ไม่สมูท ต้องเดินขึ้นสะพานลอย ต้องขึ้นสกายวอล์ค แต่ก็เป็นการเดินเป็นเส้นตรงยาวๆ ขากลับก็ต้องเดินกลับทางเดิม ซี่งไม่เหมาะกับการเดินเที่ยว

สรุปคือ ยากครับ เมืองเราต้องเวนคืนหนักๆ เลย คุณคิดว่าเรามีงบขนาดนั้นไหม แถมพอจะขยับอะไรแต่ละที เสียงร้องเรียนเต็มไปหมด บ้านที่อยู่ในซอยตัน พอจะทะลวงซอยทะลุ ก็ประท้วง เพราะชอบอยู่สงบๆ ไม่อยากให้มีรถวิ่งผ่าน

ดีนิ สวยดีออก

เปืดตลาดนัดกลางแดด ไม่มีคนมาไงครับ กลางวันแสกๆ

ไทยก็อากาศดีชิบหาย

ผมมองมันหมือนสวนสาธารณะด้วยซ้ำนะ 555 ไม่มีอะไรทำก็มาเดินๆ หากินข้าว หนีร้อน มาทำธุระ บลาๆ