จากกระทู้นี้ https://www.soccersuck.com/boards/topic/2509199/4 มีทั้งคนเชื่อและไม่เชื่อ

เลยขอแชร์ประสบการณ์ที่ทำให้ผมเชื่อว่ามีจริง

ตัวผมเองไม่ได้กลัวผีเพราะบ้านรับสร้างฮวงซุ้ยในสุสาน ซึ่งบางทีก็มีทำงานจนดึก หรือไปสุสานเช้ามืด ดี4 ตี5 ก็ไม่เคยเจออะไร

ประสบการณ์ผมย้อนไป ประมาณ 20 ปี สมัยเรียนอยู่ ม.2 โรงเรียนผมสมัยพึ่งเปิดมัธยมต้น แล้วผมก็เด็กมัธยมรุ่นแรก แล้วผมก็เป็นเด็กวงโยของโรงเรียน ซึ่งก่อนจะประกวดก็จะกิน นอน ที่โรงเรียนอยู้หลายเดือน เพื่อซ้อมเตรียมตัวประกวด แล้วพวกผมจะเป็นกลุ่มพี่ใหญ่ของวง ที่เหลือในวงส่วนใหญ่จะเป็นเด็กประถม

มีอยู่วันนึงน้องๆมันก็มาบอกว่ามันนั่งคุยกันที่โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นหูกวางหน้าดึกนอนตอนพักซ้อม ประมาณทุ่มนึง ก็คุยกันปกติ ไม่ได้มีอะไร พอมันพูดถึงเรื่องผีเท่านั้นแหละ ลมพัดแรงแบบต้นหูกวางไหวเลย พอมันเลิกพูดถึงเรื่องผี ลมก็นิ่งเป็นปกติ พวกผมก็ไม่เชื่อ บอกมันว่าโม้

ด้วยความที่ผมเป็นกลุ่มรุ่นพี่ก็เลยอยากลองว่าน้องมันโม้รึเปล่า หลังซ้อมเสร็จก่อนจะเข้านอนประมาณ 4 ทุ่ม พวกผมประมาณ 7-8 คน ก็เลยลองไปนั่งที่โต๊ะที่น้องมันบอก ก็ุยกันไปเรื่อยเปื่อยพอสักพักก็เข้าเรื่องผีเรื่อย พอแค่เริ่มพูเรื่องผีเท่านั้นแหละ จากลมนิ่งๆ กลายเป็นลมพัดแบบแรงมาก พวกผมก็หยุดไปคุยเรื่องอื่นลมก็นิ่ง พอเจ้าเรื่องผี ลมมาอีก ทุกครั้งที่เล่าเรื่องพี่ลมจะมาตลอด พอหยุดเล่าลมก็หยุด แต่สิ่งที่แปลกคือทุกครั้งที่ลมมา ผมจะมองไปทางต้นมะม่วงที่อยู่ห่างออกไปคนละฝั่งสนามไม่ถึง 100 เมตร จะไม่มีลมพัด ต้นมะม่วงนิ่งเลย

ผมเลยลองคุยกันว่าเดี๋ยวลองแบ่ง 2 ทีม ทีมนึงอยู่ต้นหูกวาง อีกทีมไปที่ต้นมะม่วง ตัวผมอยู่ทีมต้นหูกวาง แล้วให้ทีมที่อยู่ต้นหูกวางเล่าเรื่องผีใหม่ พอเล่าเรื่องผีลมมาเหมือนเดิมพักต้นหูกวางไหวเลย แต่ต้นมะม่วงนิ่งทีนี้ไอ้พวกที่อยู่ต้นมะม่วงมันก็วิ่งกลับมาที่ต้นหูกวาง แต่ระหว่างวิ่งกลับมามีเพื่อนคนนึงลมกลิ้งกลางสนามมันบอกว่ามีผู้หญิงวิ่งมาตัดหน้ามัน พอมารวมก็ก็คุยกันว่ามันแปลกจริง ไม่น่าเป็นไปได้เพราะถ้าลมจะมา มันน่าจะพัดทั้งต้นมะม่วง ต้นหูกวาง ก็เชื่อแล้วว่าน้องมันพูดจริง ก็เลยย้ายไปนั่งคุยกันที่ระเบียงตึกนอ ก็ใกล้ต้นหูกวางแหละ

ตอนนั่งคุยกันก็คุยกันถึงเรื่องต้นหูกวางที่ลมพัดว่ามันเกินขึ้นได้ยังไง คุยกันไปแปบนึงหันหน้าไปทางต้นหูกวางเห็นผู้หญิงใส่ชุดขาวแต่เป็นเสื้อยืดกางเกงวอร์มยืนกวักมือเรียก ผมก็ร้อง เฮ้ย แล้วก็วิ่งเจ้าห้องนอนกันหมด ก็ทำใจสักพักก็ไปคุยกัน เพื่อนผมถามว่ามึงวิ่งทำไม ผมก็ถามว่าไม่มีใครเห็นเลยหรอ มันก็บอกไม่เห็นกัน แต่มีคนนึงบอกเห็นเหมือนที่ผมเห็น แล้วที่เห็นคือไม่ใช่คนเดินมาแน่ๆ เพราะถ้าเดินมามันต้องเห็นตั้งแต่ตอนเดินมา แต่นี่โผล่มาตางนั้นเลยได้ยังไง สุดท้ายคุยกันจบก็แยกกันนอน แล้วหลังจากนั้นจนจบ ม.3 ไม่เคยไปนั่งที่ต้นหูกวางอีกเลย

จนถึงตอนนี้ยังจำเหตุการณ์ทุกอย่างได้ขึ้นใจ แล้วยังหาคำตอบไม่ได้ว่าที่เจอคือใคร แล้วก็เป็นครั้งเดียวที่เคยเจอเรื่องแบบนี้

เป็นความเชื่อส่วนบุคคล แต่ถ้าจะบอกว่าผมแต่งเรื่อง ผมโม้ เอาผมไปสาบานที่ไหนก็ได้ ว่าผมเคยเจอเหตุการณ์นี่จริงๆ

สิ่่งมองไม่เห็นไม่ใช่ว่าจะไม่มี แต่ต้องพิสูจน์ได้

เชื่อว่ามีจริงๆ ครับ ผมนั่งมองหน้ามันเลย เพราะก่อนหน้านั้นเป็นคนไม่เชื่อ นั่งมองเกือบ 30 วินาที ไม่เห็นหน้าเป็นเงาแบบมึดๆ เลย ห่างกันแค่ 1-3 เมตรเอง มั้งไฟในห้องไรสว่างทุกอย่างไม่มีมืดสลัวอะไรเลย แต่ไม่เห็นหน้า

ไม่เคยเจอกับตัวเองอะ แต่ครอบครัวเจอกันหมด ก็เลยแต่ฟังๆมา เลยจะว่าเชื่อก็พูดได้ไม่เต็มปาก

เพื่อนคนนึงเจอทั้งหลอกและหลอน​ ไปอยู่คนเดียวกลางป่าแล้วเจอผีจ้องจากบนต้นไม้​ แล้วยืดหัวลงมาจ้องหน้า​ บางทีโดนหลอกจนต้องมานอนกับผม​ มันยังบอกว่าเป็นภาพหลอน​ 555​

จัดเป็นเรื่องความเชื่อส่วนบุคคล​ เพราะมันพิสูจน์กันด้วยวิธีการแบบวิทย์ไม่ได้​ ดังนั้นถ้าไม่เชื่อแล้วชีวิตไม่เสียหายผมว่าก็ไม่ผิด​ เพราะคนที่เชื่อ ก็มีทั้งเชื่อผิดเชื่อถูก​ เชื่อว่ามีแล้วยังไงต่อ​ ผมว่าพ้อยน์มันคือตรงนี้แหละ

ซ้ำ

ผมมีทฤษฎีในใจ ว่าผีเกิดจากการทำงานของระบบประสาทของเรา พอตายไป อาจมีพลังงาน หรืออะไรบางอย่างหลงเหลืออยู่ กลายเป็นผี อาจไม่มีพลังมากพอที่จะทำอะไรได้ แต่สามารถมารบกวนคลื่นสมองของคน จนทำให้เห็นภาพได้ยินเสียงในลักษณะเหมือนประสาทหลอน

แต่ไม่มีความรู้มากพอที่จะหาข้อมูลมาสนับสนุนหรือคิดว่าเป็นไปได้แค่ไหน

ไปถาม chat GPT มา

คุณยายสปีดข้างโลตัสหน้า มอ

ถ้าในทางวิทยาศาสตร์ผมมองว่ามันเป็นมิติที่ทับซ้อนกันอะ แบบโลกเรามันน่าจะไม่ได้มีแค่สามมติแบวที่เราอยู่กัน อารมณ์เหมือนถ้าเราบอกมดว่ามันมีโลกสามมิตินะ มดก็คง งงๆ เพราะทั้งชีวิตมันคืออยู่แต่กับโลกที่เป็นสองมิติมาตลอด คือวิ่งจากจุด a ไปจุด b เท่านั้น ทีนี้พอมาเป็นเรื่องของวิญญาณที่ตอนนี้โลกก็ยังหาคำตอบให้มันไม่ได้ (เหมือนเรื่องมนุษย์ต่างดาว) ผมมองว่า คหสต มันคือเรื่องของมิติละมั้ง เหมือนในเรื่อง Interstellar ที่ตัวเมิฟบอกว่าพ่อของเขาคือผีของหนู โดยในเรื่องพระเอกโผล่ไปอยู่ในอีกมิตินึงที่เห็นเส้นเวลาทุกอย่าง ทำให้สามารถย้อนกลับไปเตือนเมิฟในอดีตได้

เสริม : ที่ผมลองถาม chat gpt มาว่าทำไมเมิฟถึงคิดว่าพ่อเป็นผี

"ได้เลย! ใน Interstellar ตอนที่ Murph (เมิฟ) ยังเด็ก เธอรู้สึกว่ามีบางสิ่งแปลกๆ เกิดขึ้นในห้องของเธอ เช่น หนังสือหล่นจากชั้นโดยไม่มีเหตุผล หรือมีลายเส้นฝุ่นที่เหมือนถูกร่างขึ้นมาเอง เธอเลยคิดว่ามี "ผี" อยู่ในห้อง

แต่จริงๆ แล้ว "ผี" ที่ว่าไม่ใช่ผีตามความเชื่อ แต่เป็น Cooper (คูเปอร์) พ่อของเธอเอง ที่พยายามส่งข้อความจากอนาคตผ่าน "ห้าความมิติ" (5th Dimension) หรือมิติพิเศษที่มีทั้งเวลาและอวกาศรวมกัน

พ่อของเธอสามารถสื่อสารกับเธอได้ด้วยวิธีที่เรียบง่าย เช่น:

ดึงดูดแรงโน้มถ่วง (Gravity) เพื่อให้หนังสือหล่นลงมาตามลำดับ
สร้างข้อความผ่าน ร่องฝุ่นบนพื้น โดยใช้รหัสมอร์สหรือไบนารี เพื่อส่งข้อมูลสำคัญ
ดังนั้นสิ่งที่เมิฟเรียกว่า "ผี" คือคูเปอร์ในอนาคตที่กำลังหาวิธีสื่อสารกับเธอในอดีต เพื่อบอกสิ่งสำคัญที่ช่วยกู้โลกได้ ซึ่งพอถึงจุดหนึ่งเมิฟก็เริ่มเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้เป็นข้อความจากพ่อของเธอจริงๆ ไม่ใช่เรื่องลี้ลับ

หวังว่าจะช่วยให้เข้าใจง่ายขึ้นนะครับ "

ในฐานะคริสตชนผีมีจริงมั้ยไม่รู้ แต่พระเจ้ามีจริงแน่นอนครับ ได้ยินมาเองกับหู


เคยไปเที่ยวกับเพื่อนอยู่ พักคนละห้องแต่ห้องติดกัน วันนั้นดึกแล้วตี1 ตี2 ได้ยินเลย "โอ้วว พระเจ้า โอ๊ววว พระเจ้าช่วย พระเจ้าาา" ผมก็ตกใจอยู่เหมือนกัน ไม่คิดว่าพระเจ้าจะมาดึกขนาดนี้

งั้นเคสของผม เรียกว่าอะไร

เคสผม เจอใน มช. เลย ผมเห็นละว่าเป็นคนเดินอยู่ข้างทาง วันนั้นมีรุ่นน้องขี่มอไซค์นำหน้าผม เดินอยู่ริมถนนด้านซ้าย ผมจะเลี้ยวขวา ไฟข้างทาง เป็นไฟสีส้ม ถนนสว่างๆเลย ระยะก่อนผมเลี้ยวประมาณ 100 เมตร รุ่นน้องขับนำหน้าผมสัก 20-30 เมตร พอเลี้ยวไป รุ่นน้องผมคนนี้มันรีบบิดมอไซค์ แซงลุงที่เดินคนนี้อย่างไวเลย ผมก็งง รีบไปไหนวะ พอถึงตาผม เลี้ยวไป ก็เห็นแกยังเดินอยู่เหมือนเดิม ตอนผมขับผ่านแก ผมหันไปมองหน้า แต่ไม่มีหน้า เป็นหน้ามืดๆเทาๆ ไม่มี ตา จมูก ปาก ผมก็ตกใจนิดนึง จนผมขับไปเทียบมอไซค์รุ่นน้อง ก็ถามมัน รีบไปไหนวะ มันบอกผมกลับ พี่ลองมองกระจกฝั่งซ้ายดิ่ ผมมองไป เอ๊า!!! ลุงหายไปไหน หันกลับไปมอง ไม่มีใครสักคน ถนนโล่งเลย ทางแยกไม่มีด้วย เพราะจากแยกที่ผมเลี้ยวมา มันเป็นทางตรงยาว จนถึงวงเวียนหอนาฬิกาของ มช.

ไม่ใช่เสียง ไม่ใช่กลิ่น ไม่ใช่อะไรแว้บๆวับๆหางตา เป็นตัวๆคนเต็มๆ มีหัว มีตัว มีแขนมีขา ครบ ใส่เสื้อโปโลคอปก สีเขียว ขาว ส้ม ลายขวาง ใส่กางเกงขาสั้น ทรงแบบกางเกง camel ที่มีกระเป๋าข้างอยู่ตรงขากางเกงอ่ะ ใส่รองเท้าออกกำลังกาย สีน้ำตาล มือขวาถือไม้เท้าที่ปลายเป็น 3 ง่าม

เคสของผมเรียกว่าไรดี โม้มั้ย หลอนไปเองมั้ย จิตปรุงแต่งมั้ย

น่าจะเป็นผีแดงในโลโก้แมนยูครับ

ไม่เชื่อเท่าไหร่ มีแต่คนในครอบครัวเจอ แนวๆ doppelganger

อ่อครับ ขอบคุณครับ

ของผมขับรถตาม กะบะตู้ทึบสีขาวติดสติ๊กเกอร์สะท้อนแสงสีเขียว ห่างไม่น่าจะเกิน100เมตร
จู่ๆก็มีเงาดำทมึนปริศนาตัวใหญ่คาดว่าจะน่าจะเป็นชายมาจากข้างทางซ้ายมือ เลื่อนผ่านหลังกะบะคันนั้นไป
อารมเหมือนดูหนังตะลุง ก็ตั้งสติจับพวงมาลัยแน่นขับผ่านจุดนั้นยังหันดูทางกะจกขวาก็ไม่มีไร
คืนนั้นคืนเดือนมืด เที่ยงคืน ถนนเส้นหนึงภาคใต้ ส่วนตัวไม่ค่อยเชื่อ แต่ไม่ลบหลู่