ต่อจากตอนก่อน #406


HunterXHunter - 407

เริ่มต้นมาที่ขบวนศพของฮาลเคนเบิร์กถูกนำขึ้นบันไดผ่านไปยังชั้น 2




​
กลุ่มของโอโตชิน (กลุ่มทหารในสังกัดที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของขององค์ชาย 4) รวมตัวกันแล้วเห็นว่าโบคเซนหายไป (หัวหน้ากลุ่มที่เพิ่งเปลี่ยนตัวเข้ามาแบบด่วน เพราะว่าเป็นคนที่รู้เรื่องเน็นดีที่สุดในกลุ่มจากการไปประจำการมาที่ชั้น 1)


​
ตัดมาอีกทาง โบคเซนถูกจับตัวมาที่ฐานของเออิ
เธอตื่นมาในวงล้อมศัตรู โดยมีโมเรน่านั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
​
โมเรน่าชวนโบคเซนเข้าพวก
แต่โบคเซนอยากถามอะไรก่อน โมเรน่าเลยบอกว่าถ้าโบคเซนจะถามอะไรก็จะต้องมาเล่นเกมกัน แต่ถ้าโบคเซนไม่เล่น ทางเลือกของเธอจะเหลือแค่ Yes หรือ No เท่านั้น







โมเรน่าได้ควักการ์ดขึ้นมาชุดนึง...กฏคือ
​
ฝ่ายพ่อ (โมเรน่า) จะมีการ์ด 7 ใบ วางหงาย
ฝ่ายลูก (โบคเซน) มีการ์ด 5 ใบ วางคว่ำ
ผลัดกันเลือกการ์ดของอีกฝ่ายทิ้งจนฝ่ายลูกเหลือแค่ใบเดียวถึงจะจบเกม (ลูกเริ่มก่อน)
• รอดีเทลเพิ่มเติมครับ


​
ฝั่งโบคเซนจะมีการ์ด
- Yes (เข้าร่วม)
- No (ปฏิเสธ)
- Joker (เลือกได้ว่าจะ Yes หรือ No)
- X (ถูกส่งกลับและโมเรน่าจะไม่ติดต่อไปอีก)
- R (สลับการ์ดนี้กับใบอื่นที่โดนทิ้งไปแล้วได้)




​
โบคเซนรู้สึกว่าการ์ดมันได้เปรียบเกินไปจนรู้สึกว่าไม่ง่ายอย่างที่คิดแน่
​
การ์ดสำคัญๆ ฝั่งโมเรน่า จะประมาณว่าต้องตอบข้อมูลต่างๆ ที่โบคเซนถามตั้งแต่ข้อมูลเล็กน้อย ไปจนถึงแผนการทั้งหมด และความสามารถของโมเรน่า
• รอดีเทลเพิ่มเติมครับ
(เท่าที่เข้าใจคือ ตอนจบทั้งสองฝ่ายจะเหลือการ์ดคนละใบ ฝ่ายลูกมีโอกาสได้หนีมากกว่าเข้าร่วม และถ้าเล่นดีๆ จะสามารถหลอกถามข้อมูลโมเรน่าเป็นของแถมได้อย่างนึงด้วย)
​
โมเรน่าถามอีกครั้งว่าจะเล่นมั้ย ซึ่งโบคเซนตอบรับว่าเล่น






​
​จบตอนครับ


=========
​
​
แหกปากกาเซียนว่าจะมีอะไรด้วยการไม่มีอะไร
อธิบายกฏกันทั้งตอน แต่คิดว่าตัดกลับมาอีกทีคงเป็นเล่นกันจบแล้ว
​
นึกภาพอาจารย์โทกาชิกับลูกเลยแฮะ เวลาลูกกลับบ้านดึกแล้วอาจารย์โทกาชิถามว่า มาเล่นอะไรกันหน่อยมั้ย... น่ากลัวกว่าทำโทษตรงๆ อีก

Cr. คุณ Aya+EVE
​

ชอบลายเส้นล่าสุดของจารย์แหะ คม สวย สะอาด ไม่รกเกินไป ไม่น้อยเกิน

จารย์แกขยันคิดพวกกฎไรพวกนี้เนอะ เห็นได้ชัดเลยว่าเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์มากๆ

ตัวละครเยอะไปหมด บทพูดก็เยอะ เนื้อเรื่องก็แตกแขนงไปเรื่อย อาจารย์จะอยู่วาดจนจบไหมเนี่ย ทำเป็นนิยายที่มีแค่ตัวหนังสือออกมาก็ได้นะครับ อยากรู้ฉากจบของแต่ละคน เดี๋ยวภาพไปจินตนาการเอง