ไม่ไหวครับ

ตอนอายุเลขสามน่าจะไหว แต่ตอนเลขสี่ไม่ไหวละ

รถไฟ

ที่คุณมาตั้งมู้แบบนี้ผมว่ามันก็คล้ายๆมีคำตอบในใจแล้วแหละ ส่วนตัวถ้าเป็ฯผมเองคงไหวแค่ช่วงแรกๆ

นานๆไปหลายๆครั้งมันไม่ไหวแน่นอน คงหาทางอื่นในการเดินทางเอาอย่างเช่นรถทัวร์ไม่ก็รถไฟ หรือ

เอาสัก 2 อายทิตย์ไปหาทีนึง วันธรรมดาก็ Video call ไปก่อนให้หายคิดถึง ถ้าลูกโตหน่อยน่าจะเข้าใจ

เจอคำพูดที่จะมาบังคับให้ทำในสิ่งที่คุณลำบากอะดิ ผมเจอมาละ โคตรเกลียดเลย

ถ้านั่งรถทัวร์แล้ว แฟนมารับ อันนั้น ok คือทำงานก็ล้าแล้ว มาขับรถไกลอีก มันจะอันตรายไป

อย่างน้อย นั่งรถทัวร์ อาทิตย์ละครั้ง อันนั้นสบาย ได้ไปเจอลูกเล่นกับลูก คนเป็นพ่อใจฟูอยู่แล้ว

นั่งไหว ขับไม่ไหวครับ

ไม่มีทางไหวแน่นอน

นี่คือโชคดีได้วันศุก

ถ้าไม่ได้วันศุกคือ เสาไปอาทิตกลับ ตายชัวๆ


แฟนงอแงแบบนี้ เลิกฟังไปจบๆ ไม่มีเหตุผล

ผมจะต่อรองขอ2อาทิตย์ครั้งแบะจะนั่งเครื่องไป

การเดินทางไปกลับ16 ชม.ใน3วัน ผมว่าไม่ใช่เรื่องที่ดีต่อสุขภาพแน่ๆ ไหนจะค่าใช้จ่ายในการเดินทางอีก

เพิ่มเติม ถ้าไม่มีสนามบิน รถทัวร์รึรถไฟที่เดินทางไปบ้านท่านสะดวกพอจะมีรึเปล่าครับ

ไม่ไหวครับ 8ชมมันทรมานและเสี่ยงมากไปสำหรับผม ไม่รู้ร่างกายจะตัดตอนไหน แล้วไปทุกวีคเท่ากับความเสี่ยงโคตรเยอะ ใครไปไหวผมนับถือใจและร่างกายครับ

ถ้ายังวัยรุ่นอาจไหวนะ พออายุเยอะขึ้น ร่างกายมันไม่สู้ขนาดนั้น ดีไม่ดีลูกได้ไปเจอข่าวรถพ่อลงข้างทางเพราะหลับในนี่ล่ะ ดีสุดคือไปลงสนามบินใกล้ที่สุดแล้วต่อรถเอาครับ จะเช่าหรือจ้าง หรือขนส่งสาธารณะก็ว่าไป

* ผมว่า 2 สัปดาห์อะ กำลังสวย ถ้าสัปดาห์ละครั้งผมว่ามันจะบีบรัดตัวท่านจนเกินไปและมันจะกดดันด้วยนะ


ไม่รู้ว่างานจะ เป็นแผนอย่างที่ท่านวางไว้ไหม สุขภาพท่านจะเต็มร้อยทุกครั้งที่ขับรถไปหรือเปล่า และแน่นอนความปลอดภัยบนท้องถนนมันก็มันก็เป็นสิ่งที่น่าเป็นห่วงเอามากๆ กับระยะเวลา 8 ชั่วโมง


ผมไม่ได้เป็นเมียท่าน นั่งอ่านยังเป็นห่วงแทนเลย แฟนท่านไม่ห่วงท่านบ้านหรอนิ งงแหะ


พี่ที่ทำงานผมทำงานใน กทม. ลูกเมียอยู่ภาคอีสานประมาณ 450 โล ผมเห็นแกยังกลับทุกอาทิตย์ไม่ไหวเลยครับ


เต็มที่แบบที่ผมบอก เดือนนึง 1-2 ครั้ง แล้วแต่จังหวะอำนวย ไม่ได้ตั้งแผนว่าต้องอาทิตย์ละครั้งแบบนั้นครับ ผมว่าตึงไปหน่อย

ผมมาเล่าพี่ที่ทำงานผม แต่ก่อนผมทำงานเข้ากะ 6 วัน ที่นี้ทุกเดือน จะมีช่วง กะเช้าไป ดึก ก็จะหยุด วันอาทิตย์ กับวันจันทร์ขช่วงเช้าเพราะต้องเข้างาน 7 โมง วันเสาร์ทหงานเลิก 1 ทุ่ม พวกก็จะขับรถมั้ง นั้งรถบัสบ้างกลับบ้านทาง ภาคเหนือ จากยุธยา คือได้อยู่กับลูก แค่วันอาทิตย์อะ วันจันทร์เช้าก็ต้องกลับละ เพราะทำงาน 1 ทุ่ม ผมเห็นละเหนื่อยแทน เวลานอนยังแททบไม่มี

ถ้าระยะทางขับรถขนาดนี้ เดินทางด้วยวิธีสาธารณะเถอะครับ รถไฟ รถทัวร์ ออกคืนศุกร์ ถึงเช้าวันเสาร์ ขากลับก็นั่งคืนวันอาทิตย์ถึงเช้าวันจันทร์ หรือถ้าไม่อยากนั่งทั้งคืนแบบนี้ก็เครื่องบิน แล้วหารถต่อไปบ้านดีกว่าครับ อย่างน้อยๆผมมั่นใจว่าท่านไม่น่าจะเหนื่อยกว่าขับรถเองไปกลับทุกครั้งครับ

ก่อนอื่นขอให้กำลังใจ จขกท.นะครับ

ผมอยากจะแชร์ประสบการณ์คล้ายๆกันที่เกิดขึ้นกับผมเช่นกันครับ

หลายปีก่อนตอนนั้นผมได้งานใหม่แถวกทม.ห่างจากที่บ้านแฟนและลูกอยู่ 8ชม. และไม่มีสนามบินใกล้เคียง(4ชม.)

ผมขับกลับบ้านไปหาลูกทุกอาทิตย์เลยครับ ช่วง1ปีแรก
วันศุกร์ ออกจากที่ทำงาน 16.00 น. ถึงบ้านประมาณ 00.30 น.
วันอาทิตย์ ออกจากบ้าน 16.00 น. ถึงที่พักประมาณ 00.30 น. เช่นกัน

ทุกอาทิตย์ ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยเลยครับ พอปีที่ 2ก็เปลี่ยนเป็น 3อาทิตย์ กลับ:1 อาทิตย์ พัก ทำแบบนี้จนย้ายกลับบ้านเลยครับ

ไม่รู้ว่าลูกท่านอายุเท่าไหร่แล้วครับ ช่วยเหลือตัวเองได้ไหม แฟนมีคนช่วยเลี้ยงลูกไหม มีพี่เลี้ยงไหม

ถ้าไม่มีตามที่ผมกล่าวไปข้างบน ผมก็อยากแนะนำว่าควรไปเถอะครับ ชีวิตวัยเด็กของลูกมันสั้นมากครับ
พอเค้าขึ้นเลข2หลักแล้ว เค้าก็คงไม่ได้ต้องการเราแบบนี้แล้วครับ

-ข้อเสียที่ผมเจอคือ
1.เป็นกระดูกทับเส้น ปวดหลัง ปวดบ่า ปวดไหล่ จนทุกวันนี้ครับ กายภาพบำบัดยังไงก็ไม่หาย
2.ตอนขับรถกลางคืนคนเดียวนี่มันโคตรดิ่งเลยครับ ผมเหมือนคนเป็นโรคประสาท(หรือซึมเศร้าก็ไม่ทราบ)

-ปัจจุบัน ย้ายกลับมาที่บ้านแล้ว