ตรรกกะประเภท

ถ้าเทรดได้จริง จะเปิดสอนทำไม เพราะที่จริงรวยจากการสอน

ถ้าเทรดได้จริง เก็บไว้บอกญาติๆก็พอมั้ง

ถ้าเอาตรรกะแบบนี้มาตั้งคำถามกับ หลักสูตรการขายในป.ตรี ป.โท

ถ้าขายได้จริง จะเอามาเปิดสอนทำไม ไม่เก็บไว้บอกญาติ

หรือขายได้จริง ทำไมไม่สอนฟรี เก็บค่าเทอมทำไม

หรืออะไรก็ตามที่เป็นความรู้ซึ่งนำไปสู่ความสำเร็จ ถ้ามีจริงมาเก็บตังสอนทำไม

ไม่สอนฟรี หรือเก็บไว้บอกญาติ

คิดเช่นไรกันบ้างครับ

"หลักสูตรการขายในป.ตรี ป.โท" คืออะไรอ่ะครับ?? ผทอ่านแล้วงงๆ

หมายถึงวิชาการตลาด, business ฯลฯ แบบนั้นหรอฮะ..ถ้าใช่ มันไม่ใช่หลักสูตรการขายหนิ

มันภาคทฤษฎีที่คนเรียนเพื่อเอาไปต่อยอดแขนงอื่นๆ

อิอิ ไม่บอกครับ ความลับ

บอกฉันหน่อยได้ไหม

นานาจิตตังครับ

บางเรื่องผมว่าคนที่อยากศึกษา อยากเรียนรู้เพิ่มเติม อยากหาวิธีที่ทำให้ตัวเองเข้าใจง่ายและไวที่สุด จึงไปหาคอสเรียนที่เหมาะสม
เช่น เรื่องเทรด Option ซื้อ Put ซื้อ Call ไว้สำหรับ Hedge Port
พยายามศึกษาเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ เห็นมีหลายๆที่สอน แต่ก็ยังไม่ได้เรียนอะไร
แต่คิดว่าคงดีกว่าศึกษาเองแน่

ส่วนมาก คนเสียตังเรียนไม่บ่น คนไม่เสียตังเสือกบ่น

ที่พอทราบปกติฉันกันก่อนเที่ยงครับ

อะไรคือหลักสูตรการขายใน ป.ตรี หรือ โท

มันมีหลักสูตรขายโต้งๆ หรอ เข้าใจว่ามี theory นะ

เทรดเก่งแค่ไหนก็อยู่ในกรอบคณิตศาสตร์ครับ risk reward ratio

พวกที่เปิดสอนคือเอาค่าสอนมาประกันความเสี่ยงให้ตัวเอง
ดีไม่ดีถ้าคนเรียนเยอะ สอนอย่างเดียวไม่ต้องเทรดให้เมื่อยตุ้ม

ถ้าเทรดได้จริง จะเปิดสอนทำไม

-ก็มีทั้งคนที่รวยจากการสอนและจากการเทรด บางคนเทรดได้จริง แต่ทำไมจะต้องมีรายได้ทางเดียวละ รายได้จากการสอนเป็นการเก็บ cash flow รูปแบบนึง


หลักสูตรการขายในป.ตรี ป.โท

-ทุกคนมีต้นทุนทางบ้านต่างกัน บางคนรับช่วงต่อกิจการที่บ้านก็เรียนเพื่อต่อยอด ก็เลือกเรียนที่เหมาะกับเรา ที่สามารถต่อยอดได้ ส่วนคนสอนอาจจะไม่มีอะไรเลยหรือถนัดสอนมากกว่า

"หลักสูตรการขายในป.ตรี ป.โท" คืออะไรอ่ะครับ?? ผทอ่านแล้วงงๆ

หมายถึงวิชาการตลาด, business ฯลฯ แบบนั้นหรอฮะ..ถ้าใช่ มันไม่ใช่หลักสูตรการขายหนิ

มันภาคทฤษฎีที่คนเรียนเพื่อเอาไปต่อยอดแขนงอื่นๆ

แบบพวกการตลาดอะไรแบบนี้แหละ หัวใจมันคือการขายใช่ไหมครับ ผมก็ไม่เคยเรียน

ถ้าเอาตรรกะอย่างเดียวก็ไม่ถูกอะ

แต่ถ้าคนพูดกันก็ไม่ได้จะไปแย้งนะ เพราะส่วนใหญ่เค้าพูดตอนไปเจอพวกที่น่าจะเป็นของปลอม ประมาณว่าพูดตามอารมณ์ประชดอะ

@ AI

การตั้งคำถามว่า “ถ้าทำได้จริง จะเปิดสอนทำไม” เป็นข้อสงสัยที่พบบ่อยในวงการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างรายได้จากทักษะ เช่น การเทรด หุ้น หรือธุรกิจ ซึ่งสามารถใช้ตรรกะนี้ไปตั้งคำถามกับการศึกษาในหลายด้าน เช่น การสอนการขายในระดับมหาวิทยาลัย หลักสูตรการตลาด หรือแม้แต่การสอนทักษะต่างๆ ในระดับวิชาชีพ ซึ่งอาจนำไปสู่ความสำเร็จทางการเงิน

มุมมองของตรรกะนี้มักมีที่มาจากความสงสัยในความน่าเชื่อถือของผู้สอนว่า หากผู้สอนประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง ทำไมถึงไม่ใช้วิธีการนั้นเพื่อสร้างความมั่งคั่งให้กับตัวเองเพียงลำพังแทนที่จะนำมาสอน

ข้อพิจารณาเพื่อตอบข้อสงสัยนี้:

การแบ่งปันความรู้และการสร้างรายได้จากการสอนเป็นคนละเรื่องกัน: การที่คนหนึ่งประสบความสำเร็จและเลือกที่จะเปิดสอนหรือเขียนหลักสูตรนั้นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สามารถสร้างรายได้จากการใช้ทักษะนั้นเองได้ แต่เป็นเพราะมีความต้องการแบ่งปันความรู้ ซึ่งอาจจะเป็นอีกหนึ่งแหล่งรายได้ที่ไม่ขัดแย้งกัน เช่น นักเทรดบางคนอาจจะมีความรู้และทักษะที่ดีจนสามารถทำกำไรได้มากอยู่แล้ว และเลือกที่จะสอนเพื่อกระจายความรู้หรือเพื่อขยายโอกาสในการสร้างเครือข่ายและเพิ่มชื่อเสียงของตน

การสอนและการปฏิบัติเป็นทักษะที่เสริมกัน: การถ่ายทอดความรู้บางครั้งไม่ได้เป็นเพียงการแบ่งปันเทคนิค แต่ยังช่วยให้ผู้สอนได้ทบทวน ปรับปรุง และพัฒนาทักษะของตนเอง ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากพบว่าการสอนช่วยให้พวกเขาพัฒนาและรักษาความเข้าใจในด้านนั้นได้ดีขึ้น การให้คำปรึกษาหรือสอนผู้อื่นยังอาจช่วยให้ผู้สอนได้มุมมองใหม่ๆ ที่จะนำกลับไปใช้ในงานจริง

การแบ่งปันเพื่อช่วยผู้อื่นให้ประสบความสำเร็จ: สำหรับหลายคน การสอนเป็นการช่วยให้ผู้อื่นประสบความสำเร็จในแบบที่ตนเคยมีประสบการณ์ การสอนจึงอาจมีคุณค่าในแง่ของการให้และการสร้างผลกระทบในวงกว้าง ซึ่งเป็นเหตุผลที่บางคนเลือกที่จะทำงานสอนควบคู่ไปกับการทำงานจริง

การศึกษาที่เสียค่าใช้จ่ายสะท้อนคุณค่าของความรู้และเวลา: การเก็บค่าเล่าเรียนหรือค่าหลักสูตรไม่ได้หมายความว่าผู้สอนไม่มีความสามารถจริง เพราะการจัดการหลักสูตร การจัดเตรียมข้อมูล และการถ่ายทอดความรู้นั้นมีต้นทุนทั้งในด้านเวลาและทรัพยากร การเรียกค่าใช้จ่ายสะท้อนถึงการทุ่มเทและคุณค่าของเนื้อหาที่จะถ่ายทอด

มุมมองเรื่องการเป็นธุรกิจการศึกษา: ในหลายกรณี การศึกษาเป็นธุรกิจที่มีโครงสร้างทางการเงินและต้องมีค่าใช้จ่ายเพื่อให้ดำเนินการได้ ยิ่งในระดับปริญญาตรีหรือปริญญาโท สถาบันการศึกษามีต้นทุนและค่าใช้จ่ายในด้านทรัพยากร ครูอาจารย์ และการวิจัย การเรียกเก็บค่าเรียนจึงเป็นเรื่องปกติที่ช่วยให้สถาบันสามารถพัฒนาและรักษาคุณภาพการศึกษาไว้ได้

ดังนั้น การตั้งคำถามแบบ “ถ้าทำได้จริง ทำไมต้องเปิดสอน” นั้นอาจไม่ใช่การตั้งคำถามที่สามารถใช้ได้กับทุกกรณี เพราะแต่ละคนมีเหตุผลที่แตกต่างกันในการเลือกที่จะสอนหรือไม่สอน ทั้งนี้ ผู้สนใจเรียนก็ควรพิจารณาถึงประสบการณ์และความน่าเชื่อถือของผู้สอนรวมถึงเนื้อหาที่สอนว่ามีคุณภาพและนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง

คนถามดูแยกแยะไม่ได้

เรียนในมหาลัยกับเรียนคอร์สทางลัดไรนั้นคนละเรื่องเลย

สอน แฝง แนะนำตัวนั่นนี่ แถมยังช่วยปั่น

คนสอนได้ ขึ้น/ล่อง

คนเรียนได้ สตาร์ทความเสี่ยง


รวมๆมันก้คือการล่อเม่าอย่างนึง แต่ทั้งนี้มันก้คือสกิลของผู้เรียนแต่ละคน

ทุกอย่างล้วนมีความเสียงมากน้อย ไม่ได้จับมือใครซื้อ

สิ่งที่สอนในการตลาดมันแค่สอนว่า การทำการตลาดต้องทำยังไงบ้าง มันมีตั้งหลายวิธี และมีหลายปัจจัย

อยู่ที่คนเรียนจะเอาไปใช้ยังไง มันไม่มีสูตรสำเร็จ เหมือนเรียนภาษาไทย ครูสอนพยันชนะ วิธีใช้ แต่ใครเก่งก็เอาไปแต่งกลอนได้

ใครไม่เก่งก็ได้แค่ อ่าน เขียน พูด