เมื่อก่อนแถวรามคนเดินกันเยอะมากโดยเฉพาะช่วงค่ำๆ เพราะแถวนั้นมีทั้งรามและเอแบค ตอนนี้เห็น The mall , big C ปิดปรับปรุง คนเดินก็น้อยลงกว่าแต่ก่อนเยอะ อันนี้รู้สึกไปเอง หรือว่ามีอะไรที่ทำให้แถวนั้นคนอยู่น้อยลงหรือเปล่า

ผมเรียนรหัส 49 น่าจะเป็นช่วงพีคๆได้เลยครับ

ช่วงนั้น จะมีคนใต้ขายบุหรี่แถวๆประตูทางเข้าแทบจะทุกจุด มีสมุด มีบาร์โค้ดลงรหัสวิชาขายด้วย

หน้ารามก็คึกคัก มีทั้งร้านขายชีทราม สำนักติว พ่อค้าแม่ค้าเต็มไปหมด คนก็มาเดินกันเยอะมากๆ

ตั้งแต่บ่าย2 ไปจนถึงค่ำมืดดึกดื่น

สมัยนั้นยังไม่ปรับปรุงทางเท้าด้วย เสื้อผ้านักศึกษา ชุดแฟชั่น กระเป๋า รองเท้า อาหารการกิน อาหารใต้

รวมไปถึงแผ่น mp.3 แวมไพร์ ประเทือง เป็นอีกสีสันนึงของชีวิตในช่วงนั้นเลยครับ

คึกคัก อาจจะดูวุ่นวาย อึดอัด เดินแถบจะเบียดกัน นั่งรถตู้กลับบ้านต้องต่อแถวยาวกว่าจะได้กลับ


สิ่งที่เปลี่ยนไป ผมเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ให้เดาๆ คงเพราะวิถิชีวิตมันเปลี่ยนครับ

การมาของอินเตอร์เน็ต สังคมออนไลน์ ทั้งด้านการเรียนของเด็กรามเอง และการเข้ามาของสินค้าออนไลน์

ทำให้หน้ารามไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ของที่ขายหน้าราม ในเน็ตก็มีให้ซื้อออนไลน์กันหมด


แก้ไข เพิ่มเติมครับ ลืมประเด็น พวกหนังสือติวสอบต่างๆด้วยครับ
ม.ราม เป็นแหล่งอุตสาหกรรมใหญ่ในการผลิตหนังสือติวสอบข้าราชการต่างๆด้วยครับ ภาค ก. ข. ค.
หน่วยงานราชการต่างๆมีครบหมด จบที่หน้าราม

คนจากทั่วทุกสารทิศ ทั่วประเทศที่จะสอบ ต้องมาซื้อหนังสือร้านหน้ารามไปอ่านครับ มีทั้งหนังสือสายขาว สายดำ ก็ว่ากันไป


เดี๋ยวนี้ซื้อออนไลน์กันหมดครับ ไม่ต้องมาให้เสียเวลา เสียค่าน้ำมัน

สำนักติวสายขาวสายดำก็ไปเปิดเพจ เปิดคอร์สสอนในเฟซบุค ยูทูบ มีกลุ่มไลน์

คนเรียนน้อยลง
เดี๋ยวนี้มหาลัยรัฐในต่างจังหวัดเพิ่มขึ้นเยอะ สวนทางกับเด็กที่น้อยลงทุกปี

ผมก็เคยอยู่หลังราม ใช้ชีวิตรอบรามคำแหง ไม่ได้กลับไปนาน

ชวนคิดถึงคนพลุกพร่านสมัยนั้นเหมือนกันแฮะ

นักศึกษารามน้อยลง หลังรามเงียบไปแยะ

ถ้าเมื่อก่อนคือ 100 ตอนนี้ก็ประมาณ 30 หายไปเยอะมากๆ

เรียนออนไลน์กันมากขึ้น

เงียบมากๆครับ หมดยุคทองแล้ว

พวกร้านค้าขายของก็มีออนไลน์

เด็กก็เรียนน้อยลง มีออนไลน์อีก

คิดถึงบรรยากาศสมัยก่อน

ตั้งแต่เริ่มทำรถไฟฟ้า มันไม่น่าผ่านเลย แต่ก่อนผมอยู่พัฒนาการขับรถไปหาของกินแถวรามบ่อยเลย

ตอนนี้ไม่ได้ผ่านไปนาน คิดว่าน่าจะเงียบ ผ่านบ่อยก็แค่หลังราม