แกสอนกลุ่มนี้แหละครับ​ พวกที่ยังคิดอะไรไม่ได้เลย​ ผมก็มองว่ามันหลักที่ไปที่คนเราอาจศึกษาได้เอง​ แต่ไม่ใช่ทุกคนแน่ๆ​ ยิ่งยุคนี้คนชอบหลงงมงายไปกับมูต่างๆ​ คนแบบจารย์เบียร์เลยสามารถสอนเขาได้​ เป็นไปตามยุคสมัย​ อย่างก่อนหน้านี้มีไพรวัลย์​ ก่อนหน้ามีมหาสมปอง​ ก็สอนกันตามจริตคนในยุคนั้นๆต้องการ​ ถึงเราฟังอาจไม่ได้อะไรใหม่ๆ​ หรือหลายครั้งอาจคิดในใจว่าใช่เหรอ​ แต่อย่างน้อยๆถ้ามันทำให้บางคนฉลาดขึ้น​ ผมว่านั่นเพียงพอแล้ว​ รอดูกันต่อไป

เรื่องโรคซึมเศร้า แพนิค ตามที่ อ.เบียร์ แกยกตัวอย่างเรื่องต้นเหตุก็เมคเซ้นส์อยู่นะ ได้คุยกับนักจิตบำบัดรวมไปถึงจิตแพทย์ที่ดูแลน้องสาวอยู่ เค้าก็อธิบายตามหลักการก่อนจะมีอาการไปสู่ระดับการที่ต้องจ่ายยาปรับสารเคมีในสมองมันก็เริ่มจากคนนั้นๆมีเรื่องให้คิดอย่างหมกมุ่นต่อเนื่องอะไรประมาณนี้

ปล.น้องสาวผิดหวังกับความรักจากเป็นคนปกติแต่ปัจจุบันต้องรับยารักษาโรคซึมเศร้า

ในคำตอบที่ดูกว้างแต่รวบรัดถ้าลองคิดแบบพุทธก็คือมีต้นเหตุที่ทำให้เกิดโรค ลำดับง่ายๆไม่ซับซ้อนมันก็แค่นี้เอง

อย่าว่าเลย คนจบป.ตรีหลายคนยังเชื่อดวงเลย
น้องที่ทำงานไปดูดวงมาเชื่อเป็นตุเป็นตะ
น่าเอากระโถนฟาดสักที

พุทธองค์ยังไม่เคยไปชี้หน้าด่าคนที่นับถือศาสตร์เหล่านั้นว่างมงานเลยนะ ท่านสอนให้มีสติตึกตรองดูให้ดีก่อนจะทำอะไร ก่อนจะสอนคนอื่นไปพิจารนาตัวเองก่อนเถอะโคตรเบียว

[๑๔๑]

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลผู้เขลาหลงงมงายอย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมไม่รู้กุศลธรรมและอกุศลธรรม
ย่อมไม่รู้ธรรมที่มีโทษและไม่มีโทษ ย่อมไม่รู้ธรรมที่เลวและประณีต ย่อมไม่รู้ธรรมฝ่ายดำและฝ่ายขาว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้เขลาหลงงมงายอย่างนี้แล