ในธรรมะมีวิชาทางการแพทย์บ้างไหมครับ เขาจะได้รักษาตัวเองได้เอง ไม่ต้องพึ่งหมอ เพราะตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

อันนี้เริ่มเบียว

ถ้าเปลี่ยนคำถามว่า แม่ผมรถชน เข้าห้องฉุกเฉิน หันมาฟังธรรมะ แล้วรอดมาได้ เขาจะตอบว่าไงครับ

ตอนนั้นเค้าอาจจะยังมีความเชื่อในสิ่งที่เค้าเชื่อในอดีต เทพเทวา กราบนั่นนี่ ก็เลยยังไม่เข้าใจว่าอะไรที่ช่วยเค้าได้จริงๆ

ตอนนี้เค้าตื่นธรรมแล้ว ถ้าให้มองตามหลักของพระพุทธเจ้าก็คือ เราเป็นโควิท ทั้งๆที่ระบาดหนัก

เราป้องกันตัวเองไม่ดีพอหรือเปล่า เราไปอยู่ในที่แออัด ไม่ล้างมือฆ่าเชื้อหรือเปล่า

สุดท้ายแล้ว เราเป็นโควิท เพราะตัวเราเองทั้งนั้น เราไม่มีสติ เราเอาตัวเองไปอยู่ในจุดเสี่ยง

และท้ายที่สุดก็ลำบากหมอ บุคลากรทางการแพทย์


ลองดูทุกวันนี้สิครับ คนป่วยส่วนใหญ่รักษาหายยาก นอนติดเตียง ญาติๆก็ไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์หมดละครับ

ไม่มีใครเห็นหัวหมอหรือบุคลากรทางการแพทย์หรอกครับ หายเมื่อไหร่ก็ไปแก้บนละ ไม่ค่อยมีใครซื้อของมา

ขอบคุณหมอ หรือบุคลากรทางการแพทย์หรอกครับ

ด้วยความเคารพครับ คำถามที่ท่านถาม มีคนถามอย่างเยอะครับ ไม่เชิงว่า ฟังธรรมแล้ว ช่วยให้รอด แต่อารมมากวนตีนแกว่า ฟังธรรมแล้วจะ ช่วยให้แบบนู้น แบบนี้ไหม แกก็จะตอบเหมือนกันหมด มึงฟังธรรมอย่างเดียว แล้วมุงไม่ปฎิบัติหรือคิดตาม มึงก็ไม่ตื่นธรรม หรือช่วยมึงหรอก หลักธรรมไม่ใช้สิ่งศักดิสิทธิ์ แต่หลักธรรม คือความจริง ให้มึงอยุ่กับความจริง และ สอนมึงปฎิบัติ เพื่อรับมือกับความจริง

พระพุทธเจ้ายังอาพาธด้วยโรคถ่ายเป็นเลือด เลือดออกทางทวารเลยครับ

ระดับพระพุทธเจ้ายังต้องตายเลยครับ เพราะคนเราหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย

คำว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คือการพึ่งตนเอง มีสติรู้ตัวทั่วพร้อม ให้สำรวมกาย วาจา ใจ ในการกระทำสิ่งต่างๆ ในชีวิต

ท่านเอาตัวไปตากฝน ท่านป่วย - ใครเริ่มสิ่งเหล่านี้ครับ

ท่านขับรถเร็วจนเกิดอุบัติเหตุ ท่านล้มเจ็บนอนป่วย - ใครเริ่มสิ่งเหล่านี้ครับ

สุดท้ายไม่พ้นท่านเองที่ทำให้เกิดขึ้น

ฝนตก ท่านไม่เอาตัวไปตากฝน - ท่านก็ไม่ป่วย

ท่านขับรถในความเร็วที่พอดี - ท่านก็ไม่เกิดอุบัติเหตุ

มันไม่ได้ยากเลยครับ

ขับเคลื่นด้วยการด่าที่แท้ทรู
แรกๆดูไปก็เพลิน นานๆไปก็เริ่มรำคาญ มันจำเป็นต้องด่าหรือทำอารมณ์เสียตลอดเวลาขนาดนั้นเลยเรอะ
เหมือนนั่งเฉยๆก็มีคนด่ากันข้างๆ เลยเลิกดูเลิกตามไปละ

ทำไมเขาไม่ตอบว่า เดี๋ยวกูจะเอากระโถนตีกระบาลหลักธรรมให้ หมอเค้าอุส่ารักษาแม่มึงจนหาย แทนที่จะ ไปขอบคุณหมอ มึงมานั่งขอบคุณธรรมะ
หรือว่าพระธรรมไม่สามารถวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้?

เค้าก็อาจจะตอบแบบที่ยกตัวอย่างมานะ

ธรรมะของพระพุทธเจ้า วิจารณ์ได้ครับ พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงห้ามเลยครับ

แต่ท่านสอนว่าเมื่อเราจะวิจารณ์สิ่งใด ต้องมีสติและปัญญาประกอบเสมอ หากมีแต่ความเชื่อ จะไม่พ้นความงมงายครับ

ถามว่า หมอรักษาหาย ก็ต้องขอบคุณหมอครับ เพราะหมอใช้ความรู้ความสามารถรักษาเราจนหาย

แต่ก่อนจะให้หมอรักษา เราควรเริ่มต้นที่การดูแลรักษาตนเองก่อนมั้ยครับ ใช้ชีวิตมีสติ

ทานอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกาย พักผ่อนให้เพียงพอ หมอแทบจะไม่ต้องเหนื่อยกับคนไข้เลยครับ

ผมว่าเค้าก็อาจจะตอบแบนนั้นได้นะ แล้วแต่อารมเค้า

ลองไปฟังเขาพูดก่อนไหมครับ ดีกว่ามาเถียงอะไรก็ไม่รู้

ส่วนตัวผมแทบไม่สนใจศาสนาหรือฟังธรรมมะเลยด้วยซ้ำ

แต่ไปฟังเขาแล้วเขาก็พูดดีนะ ใช้หลักธรรมะสอนคนแต่ก็ยึดหลักของเหตุและผลด้วย

มันต้องคนนี้ อาจารย์เบียร์เคลียร์ดวง

ฟังแล้ว คลิปนี้อยู่แรกๆเลย ตายแล้วไปนรก เดรัจฉาน เปรต มนุษย์ เทวดา โคตรไร้สาระและงมงายเลย ถ้าธรรมชาติจริง ขุดดินลงไปลึกๆต้องเจอนรก เหนือท้องฟ้าขึ้นไปต้องเจอสวรรค์แล้ว
https://vt.tiktok.com/ZS2nFQpdE/

ขุดดินลงไปลึกๆต้องเจอนรก เหนือท้องฟ้าขึ้นไปต้องเจอสวรรค์แล้ว ผมไม่สามารถตอบท่านได้ เพราะว่า สิ่งเหล่านี้เป็นนามธรรม ไม่ใช่รูปธรรม สาเหตุที่ตอบไม่ได้ มันก็คงเป็นคำถามว่า ตายแล้วไปไหน ซึ่งก็ตอบไม่ได้เช่นกันครับ เพราะว่าผมไม่เคยตาย และยังไม่ตาย

แต่ถ้าให้ตอบแบบรูปธรรมแบบจับต้องได้ เห็นได้ รู้สึกได้ ก็คือ

ความทุกข์ ก็เกิดจากความคิดแย่ๆ การกระทำแย่ๆ คำพูดแย่ๆ ที่มากระทบทำให้จิตใจท่านเศร้าหมอง

ความสุข ก็เกิดจากความคิดดีๆ การกระทำดีๆ คำพูดดีๆ ที่มากระทบจิตใจท่านให้เกิดปิติ

กุศลกรรม (ทำดี) ก็เกิดจากความคิดที่ดี การกระทำที่ดี คำพูดที่ดี ที่ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น

อกุศลกรรม (ทำไม่ดี) ก็เกิดจากความคิดที่ไม่ดี การกระทำที่ไม่ดี คำพูดที่ไม่ดี ที่ไปเบียดเบียนคนอื่น

ฉะนั้นแล้ว สิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสบอก ทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลกรรมนั้น แปลง่ายๆก็ทำดีก็ได้ดี ทำชั่วก็ได้ชั่วนั่นแหละครับ

เพราะเมื่อทำดี วันนึงท่านได้รับสิ่งดี ๆกลับมา ก็มีความสุข อาจจะรู้สึกไม่ต่างอะไรกับการขึ้นสวรรค์

แต่ถ้าท่านทำไม่ดี วันนึงท่านได้รับสิ่งไม่ดีกลับมา ก็มีความทุกข์ อาจจะรู้สึกไม่ต่างอะไรกับการตกนรกทั้งเป็นก็ได้ครับ

แต่ไม่ว่าท่านจะ สุข หรือ ทุกข์ เศร้า เหงา เซ็ง เฮฮา ปิติ โกรธแค้น หรืออารมณ์ไหนๆในชีวิต

มันจะไม่อยู่กับท่านนานหรอกครับ เพราะทุกอย่างล้วนแล้วแต่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา

นี่คือความจริงที่เราต้องเจอในแต่ละวัน ไปตลอดชีวิตจนตาย