ผมไม่เรียกผู้หญิงคนไหนว่ามึง กู เลย ไม่ว่าจะสนิทหรือไม่สนิทก็ตาม

อยากให้ลูกเป็นแบบไหน ก็ทำแบบนั้นครับ

ส่วนบ้านผม ไม่มีแน่นอน

ถ้าคู่ที่แบบเป็นเพื่อนกันมาก่อนคงปกติมั้ง

แต่ส่วนตัวไม่ใช้อะ

คิดว่าคือเรื่องของเค้า
ผมก็พูดว่าตั้งใจจะกวน หรือเวลาบ่น

ไม่เคยพูดกูมึงกับแฟนซักคนครับ
แต่กับเพื่อนผู้หญิง กูมึงยับ

ผมไม่ได้พูดนะ

จะพูดก็ตอน กวนตีน หรือเล่นอะไรฮาๆ

อยุ่ที่พูดกันเป็นปรกติคือพูดกันปรกติ ถ้าไม่พูดกันเป็นปรกติคือไม่ได้พูดกันเป็นปรกติ แค่นั้นเลยสรรพนามอะไรก็ตามแต่ คนถูกเรียกมีสิทธิทักท้วงได้อยุ่แล้ว ยกเว้นจะโอเค(ในกรณีแฟนกันนะ)

เกิดคนละยุคครับ ผมก็น่าจะเกิดยุคไล่เลี่ยกะท่านมั้ง ซึ่งแต่ก่อนการพูดคำหยาบไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือที่โรงเรียนนี่ โทษหนักพอสมควรนะ น้อยๆ มีโดนตีมือแน่ๆ ไม่รวมกะสื่อโทรทัศน์หรืออะไรต่างๆ ที่แค่กู มึง นี่โดนดูดเสียงนะครับ ตลกค่าเฟ่ที่ว่าหยาบๆ สมัยก่อน ออกทีวียัง คุณกับผม เลยนะ สิ่งเหล่านี้มันหล่อหลอมแล้วมันทำให้ผมเองไม่ชินจริงๆ ครั้งนึงเคยทะเลาะกันกะแฟนแล้วเค้าขึ้น กู มึง ผมรู้สึกแย่จัด แทบจะเป็นคำต้องห้ามที่พูดกันเลยระหว่างผมกะคนที่เคยคบอะนะ แปลกใจว่าทุกวันนี้การพูดคำหยาบมันเป็นเรื่องปกติได้ไง ทุกๆ ประโยคก็จะมีคำหยาบปนมาคำนึง พยายามทำความเข้าใจสังคมปัจจุบันนะครับ แต่ไม่ค่อยชอบจริงๆ แหล่ะ

มึงกูผมใช้กับเพื่อนสนิทจริงๆเท่านั้นอะ หรือไม่ก็เอาไว้ตบมุกตลกโปกฮาในวงสนทนามากกว่า

พูดกันเฉพาะตอน Yed ครับ เสียวจัด

ไม่ได้ดูสนิทนะ แต่ดูสะท้อนพื้นฐานครอบครัว พื้นฐานความคิด ยังไงไม่รู้

ไม่น่ารอดอ่ะ คู่แฟนแบบนั้น ไม่ค่อยเห็นคบกันถึงสร้างครอบครัว

ผมรับได้หมดนะอยู่ที่ตัวบุคคล ถ้าไม่ชอบก็ไม่จะคุยกันแบบไหนแล้วแต่ตกลงกันเลย

ส่วนใช้กุมึง แล้วพาเลิกผมว่าก็ไม่น่าจะเกี่ยวนะ ด่าเพื่อนกุมีงทั้ง ญ ช ไม่เห็นจะเลิกคบกันสักคน