ผมเคยเป็นอยู่ช่วงหนึ่งของชีวิต ตอนที่เงินผ่าน
เข้ามาในมือเยอะ ๆ ถึงจะกินเวลาแค่ไม่กี่เดือน
แต่รู้สึก ตราตรึงฝังลึกในความทรงจำ...

ทั้งสุข ทั้งเศร้า ... ล่องลอยเหมือนอยู่ใน
ความฝันอันแสนหวาน แต่พอผ่านค่ำคืน
ก็รู้สึกใจหายกับการจากลา
และค่าใช้จ่ายที่เสียไป...

เลยตั้งใจกำหนัดแน่น เอ้ย กำหมัดแน่น
คืนนี้จะไม่ทำอีกแล้ว .... แต่อีกสองสามคืนต่อมา
ก็เข้าอิหรอบเดิม

กว่าจะตัดใจผ่านช่วงเวลานั้นมา จนมิได้ย่างกราย
ไปอีกเป็นปี ผลกำไรจากการลงทุนก็หมดหายลอย
ไปตามสายลม ......

กำลังโดนบททดสอบ
น้าเนค เคยบอกว่า รุ่นใหญ่ โดดเดี่ยวนะ น่าจะจริง

ช่วงนี้โดนทดสอบ 8-10 ทิศ ก็กำลังหาทางแก้ไข

และทางลงอยู่ แต่ก็ จบยังไงก็ happy นะ ผมOK อยู่ ไม่ถืออะไรกอดอะไรไว้นานๆ

เปรียบคนเราเหมือนดั่งขึ้นภูเขา
ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล
สูงๆ ขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา
กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย
ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว...