ออกมาเปิดใจครั้งแรกสำหรับนักแสดงสาว “กิ๊ก มยุริญ” หลังตั้งใจลาบวชชี ตัดขาดทางโลก ปฏิบัติธรรม ที่ประเทศเมียนม่าร์นาน 9 เดือน ล่าสุดเจ้าตัวได้ออกมาเล่าในรายการคุยแซ่บshow ช่องOne31 ที่มี ดีเจพุฒ พุฒิชัย และ ธัญญ่า ธัญญาเรศ เป็นพิธีกรดำเนินรายการ ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นขณะปฏิบัติธรรม ทั้งเห็นวิญญานเด็ก และสาเหตุที่บวชไม่ครบตามที่ตั้งใจไว้

เพิ่งลาสิกขามาได้กี่วัน

กิ๊ก : 7 วันค่ะ

ตอนนี้ปรับตัวได้หรือยังคะ

กิ๊ก : ดีขึ้นแล้วค่ะเพราะว่าได้ไปถ่ายคลิปเมื่อวานก็ไปกองเป็นต่อมาก็เริ่มรู้สึกว่าเราได้กลับสู่ทางโลกจริงๆ แล้วแรกแรกลาสิขายังงงๆ นิดนึงเพราะเหมือนกลับว่าเรายังไม่คุ้นชินกับชีวิตแบบนี้เพราะตื่นมาก็ต้องเดินจงกรมนั่งสมาธิ แต่กลับมาก็ยังเดินจงกรมนั่งสมาธิเหมือนเดิมแต่ช่วงเวลาการเดินนั่งแค่ลดลงเราก็ต้องปรับตัวนิดนึง

ทั้งหมดบวชกี่เดือน

กิ๊ก : 9 เดือนค่ะ

เป็นยังไงบ้างได้ 9 เดือนนี้ อิ่มบุญขนาดไหน

กิ๊ก : มีความสุขมากๆแล้วก็รู้สึกว่าเราได้ชีวิตใหม่กลับมารู้สึกมีความสุขกับตัวเองมากขึ้น การยืนนั่งนอนการมีสติในชีวิตประจำวันมากขึ้น รู้สึกว่าความโลภความโกรธความหลงบางลงเพราะมันบางลงความสุขเราก็มากขึ้น ครั้งก่อนก็ไปมา 6 เดือน แต่ครั้งที่แล้วถือเป็นครั้งแรกที่เราบวช ก็เป็นแม่ชีมือใหม่ ก็เคร่งเครียดเกินไปนิดนึง ข่าวที่แล้วที่ไปบวชกลับมาก็ป่วยเพราะนอนทับแขนตัวเอง (หัวเราะ) คือจริงๆ เวลาเค้าให้นอนเค้าจะให้นอนแบบมีสติ ซึ่งเราก็ไม่ได้ทำ เราไปก็นอนทับแขนตัวเอง ซึ่งก็ทับแขนตัวเองมาประมาณ 3 เดือนก็เลยทำให้ป่วยมาเรื่อยๆ ยกแขนไม่ขึ้นจนต้องทำกายภาพ รักษาตัวเป็นปีกว่าจะหายขาด บวชครั้งที่ 2 เราก็รู้แล้วว่าพลาดอะไรไปก็ไม่ทำให้มันเกิดขึ้น

บวชครั้งไหนโหดกว่ากันคะ 1 หรือ 2

กิ๊ก : พี่ว่าถ้าถามครั้งแรกสุขภาพโหดกว่า แต่ถ้าโหดทางด้านจิตใจครั้งนี้โหดกว่า เพราะว่าคราวที่แล้วไปไฟทางการไม่ค่อยมาอย่างคราวที่แล้วกลางวันไฟไม่มากลางคืนมาทั้งคืน แต่ครั้งนี้มาแบบสุ่ม อย่างที่แย่ที่สุดคือ 24 ชั่วโมงไฟมาแค่ 1 ชั่วโมงกลางคืน นอกนั้นก็จะเป็นแบบติดๆ ดับๆ บางคืนไฟก็ไม่มาเลย คือเราไม่สามารถคาดคะเนได้เลยว่าไฟเค้าจะมาเมื่อไหร่ พี่ได้เห็นแล้วว่าชีวิตคนที่ไม่มีแสงสว่างมันมืดมิดมาก ถ้าถามพี่ว่ากำหนดสติพี่กำหนดได้นะแต่มันคือความตึงเครียดไง มันเหมือนว่าเราต้องลุ้นว่าไฟจะมาเมื่อไหร่ มาเราก็ต้องวิ่งไปอาบน้ำต้องทำกิจกรรมอื่นๆ คือพี่เข้าใจเลยไง พี่ก็ขอบคุณที่มันทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้เราเข้าใจว่าชีวิตที่ไม่มีแสงสว่างมันเป็นยังไง

ไฟดับทำให้เราจิตใจสงบมากขึ้นมั้ย

กิ๊ก : มันไม่ได้ทำให้เราสงบขึ้นแต่มันทำให้เรามีความเครียดสะสมทำให้เราเหมือนเป็นแพนิค ถึงขั้นไม่อยากปฏิบัติแล้วอย่าออกจากกรรมฐานเพราะมันเกิดจากไฟสภาวะธรรมด้วย



อะไรที่ทำให้ตัดสินใจกลับไปบวชที่พม่าครั้ง 2

กิ๊ก : เพราะว่าเรารู้สึกว่าการบวชครั้งที่แล้วมันยังไม่สุด ครั้งที่แล้วบวช 6 เดือนก็คิดว่ามันต้องไปได้อีก ก็เลยตัดสินใจครั้งนี้บวช 1 ปี ไปอยู่กับท่านเลย

ที่พม่ากับการบวชที่ไทยแตกต่างกันอย่างไร

กิ๊ก : สำหรับนักบวชพี่ตอบเลยว่าพี่ไม่มีข้อมูลที่ไทย แต่วิธีประพฤติปฏิบัติพี่เชื่อว่าเหมือนกัน ยูนิฟอร์มอาจไม่เหมือนกัน แต่ว่าเราก็เป็นรูปพระพุทธเจ้าเหมือนกัน

ไปบวชแล้วครอบครัวว่าอย่างไรบ้าง

กิ๊ก : โอ้โห…ปัญหาเยอะมากก่อนไป เพราะว่าข่าวความไม่สงบในพม่ามีมานานแล้ว พอจะไปทุกคนก็เป็นห่วงไม่อยากให้ไป กับน้องสาวก็ไม่อยากให้เราไปก็เลยมีการทะเลาะกันเล็กน้อยก็เลยเหมือนมีการงอนกันแต่เราก็ตัดสินใจว่าเอาช้างมาฉุดยังไงก็ไม่อยู่หรอก เราตัดสินใจเพราะกำลังบุญเราหมดเราคงต้องไปเติมกำลังบุญ มันถึงเวลาข้างในมันบอกจิตใจมันแน่วแน่แล้วก็เลยไปค่ะ ก็ไปทั้งๆ ที่ทุกคนไม่อยากให้ไป แต่เราก็จะไป

แล้วก็เพิ่งทราบมาว่าเพิ่งเปิดบริษัทได้ 4 เดือนตอนนั้น

กิ๊ก : ก็ทำธุรกิจเกี่ยวกับชุดชั้นในที่เพิ่งเปิดไปได้ 4 เดือน พี่ก็ทิ้งพาร์ทเนอร์แล้วก็ไปปฎิบัติธรรมแต่ก็เข้าใจว่าคุยกันก่อนแต่เค้าก็ให้ไปทั้งน้ำตา และที่พี่กลับมาสถานการณ์ในพม่าท่านรู้สึกไม่สบายใจก็อยากให้กลับมาพี่ก็เลยไม่สามารถอยู่ได้ครบปีอย่างที่ตั้งใจ ก็บวชไป 9 เดือน พอกลับมาก็ต้องมารับผิดชอบธุรกิจ

ตอนที่ไปพี่กิ๊กไปกับใครอ่ะคะ

กิ๊ก : ตอนพี่ไปคือพี่ไปอยู่คนเดียวค่ะ แต่ตอนไปน้องสาวไปส่ง ก็ไปอยู่ด้วยกัน 2 คืน น้องเขาก็โอเคเพราะเค้าก็เคยไปปฎิบัติกับพี่ เคยไปอยู่ด้วยกันมาก่อน สาเหตุที่เค้าต้องไปด้วยเพราะว่าพี่ขนของที่ไทยไปหมดเลย คือพี่จะไม่ไปหาซื้อที่นั่น เพราะเกรงใจที่สำนัก

ความรู้สึกที่ปลงผมเพราะผู้หญิงเราจะรักสวยรักงาม

กิ๊ก : พี่ชอบมากพี่มีความสุขมากเลยคือเวลาที่เราไม่มีผมความรู้สึกมันจะแตกต่างไปใช่ไหมแต่จริงๆ แล้วเรายังรู้สึกเหมือนเดิม เพราะว่าหนังศีรษะเรายังอยู่ปกติแค่มันเบาหัวละไม่มีผมเท่านั้นเอง และอีกอย่างเราจะรู้สึกได้กลิ่นหัวเราชัดเจนมาก เพราะความไม่สวยไม่งามมันมีกลิ่นเหม็นไง แม่ชีที่นั่นก็ปวดหัวหมดแล้วก็ละทางโลก



กิจวัตรในหนึ่งวันที่ไปบวชถือศีลมีอะไรบ้าง

กิ๊ก : พี่กิ๊กไปบวชที่นั่นเป็นโยคีผู้ปฏิบัติธรรมเพราะฉะนั้นก็อาจจะแตกต่างจากนักบวชทั่วไปที่ไม่ได้เข้ากรรมฐาน อย่างถ้าพี่ไปเข้ากรรมฐานพี่ก็จะตื่นประมาณตีสามตีสี่ทุกวัน อยู่ที่พี่นอนกี่โมง เสร็จปุ๊บก็เดินจงกลม 1 ชั่วโมงและนั่งสมาธิหลังจากนั้นก็ทานอาหารแล้วก็เดินจงกรมนั่งสมาธิต่อจนอาหารกลางวันมาส่งเสร็จ พอทานเสร็จก็จะเดินจงกรมและนั่งสมาธิต่อเพราะช่วง 5 โมงเย็นก็จะไปส่งอารมณ์กับซายาดอว์ กลับมาก็ทำสรีรกิจแล้วก็เดินจงกลม และนั่งสมาธิต่อ แล้วก็นอน แล้วก็ตื่นมันก็วนอยู่อย่างนี้ทุกวันเก้าเดือน

แล้วเราสามารถคุยโทรศัพท์กับที่บ้านได้ไหม

กิ๊ก : ไม่ค่ะพี่ไม่คุยโทรศัพท์แต่อาจจะมีการสื่อสารบ้างด้วยการส่งข้อความเท่าที่จำเป็นเพราะว่าสถานการณ์ที่พม่าตอนที่เราไปมันไม่สงบแล้วเราอยู่กุฎิที่ไกลจากสำนักเพราะฉะนั้นพี่จะอยู่คนเดียว และหากถ้ามีอะไรฉุกเฉินเช่นไฟช็อตงูมา เราก็ต้องติดต่อทางสำนักได้แต่ว่าใช้เท่าที่จำเป็นจริงๆ

เรื่องชุดเห็นว่าไม่เหมือนชุดที่ไทย

กิ๊ก : ใช่ค่ะเป็นชุดแม่ชีสีชมพู เท่าที่พี่ถามแม่ชีที่พม่ามา ท่านบอกว่าเป็นสีของความรักความเมตตา แต่ขนบธรรมเนียมที่นั่นก็จะแต่งตัวสีแบบนี้

เห็นว่าที่ไปบวชในระยะเวลาเก้าเดือนต้องให้คนที่ไทยส่งของไปให้

กิ๊ก : ใช่ค่ะจริงๆกุฎิที่นั่นอยู่สบายนะคะแต่อาจจะมีงูเข้าได้หรือว่าสัตว์ต่างๆเขาได้เคยมีงูเข้ามาด้วยครั้งที่แล้ว ตอนนั้นอยู่กับน้องสาว ก็ให้น้องสาวไปตามคนมาช่วยเอาออก แต่ครั้งนี้พี่ไปอยู่คนเดียวอันไหนที่มีรูพี่ต้องหาอะไรไปปะไว้ ก็ได้ของจากเมืองไทยนี่แหละค่ะที่ส่งไปให้ อย่างน้ำที่นั่นพี่ก็ยังใช้น้ำบาดาลกับน้ำฝนอยู่

จากการบวชครั้งนี้ได้รับรู้ ถึงเสียงที่อยู่เหนือธรรมชาติ

กิ๊ก : คือพี่ต้องบอกเลยว่าไปงวดนี้อะค่ะพี่ไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่พี่สัมผัสได้มันคืออะไรเพราะว่าหน้าที่ของโยคีผู้เพ่งเพียรเผากิเลสมีหน้าที่มีสติและเพ่งอยู่กับปัจจุบัน ตาเห็นหูได้ยินจมูกได้กลิ่นลิ้นรู้รส ต้องมีสติรู้แล้ววาง ก็อยากจะเรียนว่าช่วงแรกที่ไปปฏิบัติคือพี่ได้ยินเสียง คือเสียงนี้จะมาเฉพาะกลางวันนะกลางคืนจะไม่มาเป็นเหมือนเสียงคนร้องโหยหวนที่ทุกข์ทรมานมากแล้วก็มีหลายเสียงไม่ได้มีเสียงคนเดียว พี่รู้สึกว่ามันเจ็บปวด เหมือนประตูทางของนรกแบบนั้นอันนี้คือมาประมาณ 7 วัน ตอนที่พี่บวชใหม่ๆ เพราะครั้งที่แล้วที่พี่ไปบวชครั้งแรกพี่ได้ยินเสียงเปรต หมาหอนพี่ก็แพร่เมตตาให้เสียงก็หายไป แต่ครั้งนี้มาหลายเสียงมากร้องทรมานหายไปแล้วก็มาใหม่ ทางนี้ก็กำหนดสติแผ่เมตตาให้ไปให้ 7 วันแล้วเขาก็หายไป หลังจากนั้นก็มีกลิ่นธูป กินเหล้า กลิ่นเหม็นๆ เหมือนมาอยู่เป็นเพื่อนกันคือไม่ว่าจะเป็นกลิ่นที่ดีหรือไม่ดีพี่ก็จะแผ่เมตตาให้ตลอด

เจอเสียงเจอกลิ่น คราวนี้เห็นว่าเจอวิญญาณด้วย

กิ๊ก : คือพี่ก็บอกไม่ได้นะว่าที่พี่เห็นจริงหรือเปล่า เพราะเค้าเข้ามาในนิมิตเป็นเรื่องแปลกค่ะวันนั้นเป็นวันแรกที่พี่ย้ายที่นั่งสมาธิ เนื่องจากอุปฐานที่เมืองไทยร่วมบุญกันมาซื้อเครื่องเก็บไฟให้พี่ แต่พอเครื่องมาแล้วเสียงดังพี่ก็เลยต้องย้ายไปอีกห้องนึงที่ไม่มีคนอยู่และคืนแรกที่ย้ายไปก็จะนั่งปกติในมุ้ง ก็เห็นในสมาธิเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมายืนอยู่ริมหน้าต่างหน้าห้อง ชุดขาวผมสั้นไม่มีหน้า พี่เห็นตั้งแต่เหนือเอวขึ้นไป เค้ายืนจ้องเราก็กำหนดเห็นหนอเห็นหนอและแผ่เมตตาให้ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนนี้หันหลังและเดินจากไป เราก็นึกในใจว่าเค้ามาอโหสิให้เราแล้ว

นอกจากเห็นวิญญาณเด็กไม่มีหน้าแล้ว มีเห็นวิญญาณดวงอื่นอีกไหมตลอดการบวชที่พม่า

กิ๊ก : จริงๆมีอีกนะคะแต่ว่าพี่ก็ไม่มั่นใจว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า แต่พี่จะบอกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาในมุมมองของพี่ อย่างพี่ที่ศึกษาในพระพุทธศาสนา เค้าก็บอกเราไว้แล้วว่าเรามี 31 ภพภูมิ เรามีมนุษย์ เทวดา พรหม มีเดรัจฉานแล้วก็มีเปรตอสุรกาย สัตว์นรกก็ยากที่เราจะเห็นเพราะเค้าอยู่ขุมที่ลึกมาก ที่เราอาจจะเห็นได้ก็คือเปรตซึ่งเปรตบางจำพวกก็สามารถที่จะอนุโมทนาบุญกับเราได้เปรตบางพวกก็รับบุญจากพี่น้องไม่ได้ เพราะฉะนั้นพี่มีองค์ความรู้ตรงนี้พี่ก็เลยไม่ได้กลัวเพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นธรรมชาติ ที่บอกว่าไม่มั่นใจก็มาเหมือนกันเลยแต่ครั้งนี้ไม่ได้เจอที่กุฎิหนูเป็นผู้หญิงผมยาวใส่ชุดขาวก็เลยคิดว่าทำไมต้องชุดขาวเหมือนกัน ทำให้พี่รู้สึกว่าพี่มโนไปเองหรือเปล่า เหมือนพี่ขับรถไปในที่ๆ หนึ่งแล้วพี่เห็นเขายืนอยู่กลางถนน แล้วพอพี่แผ่เมตตาให้เขาเขาก็หายไปในชีวิตจริง



นอกจากที่บวชแล้วเคยเจอในชีวิตจริงบ้างไหมหลังกลับมาอยู่บ้าน ทำงาน

กิ๊ก : ก็มีนะกับพี่ไม่ใช่คนมีเซ้น อย่างพี่อยู่คอนโดมิเนียมแล้วชั้นข้างบนที่อยู่มันไม่มีคนอยู่แต่มีเสียงเด็กวิ่งและคนทำกับข้าวตลอดเวลา และบางทีเวลาเราย้ายไหนอนที่โรงแรมที่เราทำงาน เสียงก็ยังตามไปอยู่

อะไรที่ทำให้พี่กิ๊กตัดสินใจบวช

กิ๊ก : พี่ก็จะให้สัมภาษณ์แบบเดิมที่พี่เคยสัมภาษณ์พี่อยากไปถึงทางที่พ้นทุกข์ อยากไปนิพพาน พี่ไม่อยากเกิดแล้วเพราะว่าเกิดแล้วมันทุกข์จริงๆค่ะ พอเราเกิดแล้วเราก็ต้องแก่เราก็ต้องเจ็บใครได้ป่วย แล้วเราก็ต้องตาย แล้วพอเราตายแล้วก็ต้องเกิดใหม่ ไม่ได้อยู่ที่ชาตินี้เราเป็นมนุษย์แล้วเราตายไปเกิดชาติหน้าเราจะเป็นมนุษย์อีก หรือเป็นนางฟ้าอีก หากเรายังมีกิเลสอีกมากมายมหาศาลยังไม่บรรลุธรรมเป็นอริยบุคคล เรายังพร้อมลงอบายไปเกิดเป็นเดรัจฉาน ตอนนี้ไปถึงนิพพานอีกไกลอยู่ แต่พี่ก็จะบอกว่าพี่เต็มที่นะคนปฏิบัติจะรู้ว่าทางนี้ไปได้จริงเพราะฉะนั้นพี่ก็เต็มกำลัง ชาตินี้เราสะสม บารมีเต็มที่เราจะไปถึงนิพพานชาติไหนก็ไม่เป็นไรแต่หากเราทำเต็มที่แล้วเราจะไม่เสียใจที่ชาตินี้เราเกิดเป็นมนุษย์

อัปเดตสถานการณ์ที่พม่านิดนึงขอที่จริงต้องบวช 1 ปีแต่ 9 เดือนต้องกลับมา สถานการณ์ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง

กิ๊ก : เอาตอนก่อนพี่กลับแล้วกัน เค้าบอกว่าถ้ามัณฑะเลย์เริ่มรบเราต้องกลับบ้าน เพราะตรงที่พี่อยู่มันใกล้กับสนามบินของทหารท่านก็ห่วงเรื่องของความปลอดภัยของโยคีต่างชาติ พี่ก็ยังไม่มั่นใจว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร แต่วันที่พี่กลับมาถึงเมืองไทยมัณฑะเลย์รบกันมา 3 วันแล้ว ก็เพื่อความสบายใจของที่สำนักด้วยแล้วก็ของคุณแม่ด้วย ตอนที่กลับมาเมืองไทยก็ยังไม่ได้ลาสิขา ก็คือเป็นครั้งแรกเลยที่กลับมาเป็นแม่ชีที่เมืองไทยก็ตื่นเต้นกลับมาเจอคุณแม่โดยที่คุณแม่ไม่ทราบว่าพี่จะกลับมา เราก็ปิดเป็นความลับ คือตอนที่คุณแม่เห็นก็ตกใจ เราก็บอกว่านี่คือแม่ชีตัวจริงนะตอนนั้นแม่ไม่พูดเลยเพราะอึ้ง กอดเราดีใจ เพราะว่าแม่ก็จะเป็นห่วงมากตลอดระยะเวลาที่ไปอยู่ที่นั่นจากข้อความที่แม่ส่งมาคือการที่พี่ยังพอสื่อสารได้คุณแม่ก็จะทราบสถานการณ์ของทางพม่าจากทางเมืองไทยเค้าก็จะเป็นกังวลบางทีเค้าก็ส่งข้อความมาว่าอยากให้เรากลับ พี่ก็จะบอกว่าพี่สบายดี ขอเวลาอีกหน่อยนะ ซึ่งหลังกลับมาเราก็มานอนบ้านสองสัปดาห์ แล้วตอนนั้นเราก็คิดว่าถ้าเรายังบวชต่อเราก็อาจจะเบียดเบียนพาสเนอร์ของเราเพราะเรายังทำธุรกิจร่วมกันอยู่ เราก็เลยคิดว่าเรากลับมาทำงานก่อน เราอาจจะกลับมาเคลียร์ละวันนึงเราอาจจะไปยาวๆ ได้

แล้วเวลาที่เราล่ะสิคะ

กิ๊ก : คือเราลาที่บ้านได้เลยค่ะ ขอขมาพระรัตนตรัยแล้วก็เรียนพระพุทธรูปท่านว่า พี่ขอลาสิขาแล้วก็เปลี่ยนชุดง่ายๆ แบบนั้นเลย เพราะเราเป็นอุบาสิกาถือศีลแปดค่ะ ก็เลยจัดง่ายๆลาเองได้เลย ถ้าเกิดจะไปอีกก็ให้เป็นเรื่องของอนาคต คือตอนนี้พี่ไม่กล้าพูดว่าพี่จะบวชตลอดชีวิตถ้าสมมุติว่าเรามีโอกาสไปบวชอีกเราก็อาจจะไม่ต้องกำหนดระยะเวลาอยู่ไปเรื่อยๆ

สำหรับเรื่องละครหลายคนสงสัยว่าพี่กิ๊กอย่างกับละครอยู่ไหม

กิ๊ก : ยังรับค่ะ ถ้าผู้ใหญ่เมตตายินดีมากๆ ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ

มีบทแบบไหนที่อยากเล่นแล้วยังไม่เคยเล่น

กิ๊ก : รุ่นนี้แล้วเล่นได้หมดค่ะ จริงๆแล้วก็เป็นอะไรที่ท้าทายนะคะว่าเราไปบวชครั้งที่สองกลับมาแล้วเรายังเล่นบทร้ายได้อีกไหมก็ต้องลองมีบทแบบนี้ให้ลองเล่นดู ว่าเราจะมีสติและเข้าถึงบทบาทได้มากกว่าเดิมไหม อย่างคราวที่แล้วที่ไปบวชกลับมารู้สึกว่าทำงานได้ดีมากขึ้นรู้สึกว่าเล่นละครได้ถึงบทบาท และลึกซึ้งมากขึ้น

หลังจากบวชกลับมาได้กลับไปเยี่ยมกองความรู้สึกเป็นยังไงบ้าง

กิ๊ก : คือทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมคือตอนเราเป็นแม่ชีแล้วอยู่ในสมณเพศจะเป็นอีกฟิลลิ่งนึง พอใส่ชุดแม่ชีเราก็จะเป็นอีกแบบนึงสำหรับผู้หญิง

สะอิดสะเอียน คำเดียวพอ

ก็บวชตั้งหลายครั้งทำไมไม่ถึงแก่นศาสนา? เอาชัดๆถ้าสุขแล้วทำไมสึกมันก็แค่นั้น

พุทธที่เปลือกจริงๆ

เปิดคอร์สเมื่อไหร่ ผมขอสมัครคนแรกครับ

ชอบตัวตนที่เป็นทิพย์ในเป็นต่อนะ

ละครก็เหมือนจะเขียนบทให้อิงกับชีวิตจริง

แต่เห็นสิ่งที่ออกมาจากความคิดคือเกิดคำถามอิหยังวะเต็มไปหมด

มันก็น่าแปลกเหมือนกันนะอะไรหลายๆอย่างที่เหนือธรรมชาติที่เจอในที่ๆหนึ่ง พอนั่งเครื่องบินไปไม่กี่ชั่วโมงไปอีกที่หนึ่ง ทำมันไมมันไม่มีเหมือนกัน

หลอน

งง ทำไมความเห็นใน ss มันออกมาแปลก ๆ คือเค้าสร้างภาพ หรือแสดงแต่ว่าไม่ได้ทำจริง หรือว่าอะไรครับ

ผมที่ไม่ได้ติดตามเค้านะ ก็รู้สึกว่าเป็นคนชอบไปวัด ชอบทำบุญ ชอบไปบวช แค่นั้น

พุทธที่แท้จริงคือคนตื่นธรรม

เออ อันนี้ผมงงเหมือนกัน เลื่อนมาเจอคอมเม้นท์แต่ละคน
ส่วนตัวเขาก็ไปบวชแบบไม่ได้เรี่ยไรเงินใครไป
หรือทำใครเดือดร้อนนี่หว่า ทำไมแรงกันจัง
หรือผมตกประเด็นไหนไป

เห็นข่าวนี้ไม่แปลกใจละทำไมพระพุทธเจ้าตั้งกฎดักไว้311ข้อถ้าผู้หญิงจะบวช มาก่อนกาลที่แท้ทรู

แนะนำลองไปฟัง พระอ. คึกฤทธิ์ หรือ อ.เบียร์คนตื่นธรรมครับ

พระอ. คึกฤทธิ์ จะเป็นเรื่องเป็นหมวด ลงลึก
อ.เบียร์ เน้นตรงแรง สั้น


หลักการที่เกี่ยวข้องคือ
1. เจริญสติปัฏฐาน ทำได้ทุกที่ครับ
2. วิญญาณเป็นธาตุรู้ เกิดดับตลอดเวลา ไม่มีลอยไปลอยมาเป็นตัวๆ อันนั้นเรียกว่าสัตว์
3. หลัก อริยสัจต้องแม่นครับ สำคัญกว่าขนาดที่ว่าไฟไหม้บนหัว ถ้ายังไม่รู้เรื่องนี้ ให้เข้าใจก่อนจะดับไฟด้วยซ้ำ
4. ยึดติดพิธีการ สถานที่ เป็นการเข้าใจผิดครับ

คงคิดว่าการยึดติดพิดธีการ และเห็นวิญญาณ(ซึ่งมั่ว) เลยออกมาพูดเสียๆหายๆกัน

แต่อย่างน้อยๆ เขาก็ได้ทำความเพียรละกิเลส ก็นับว่าดีแล้ว

ตามหลักคนที่เข้าใจธรรม ควรจะละอกุศลกรรมบท 10 แต่เอาเถอะ ไม่ได้ไปด่าต่อหน้า 555+ คนเรามีสิทธิ์ที่จะออกความเห็น ถ้าไม่สร้างความเดือนร้อน