แล้วแต่คนนะ บางคนรวยแต่อยากเงียบๆก็มีเยอะ บางคนรวยแต่อยากโชว์ก็มีเยอะอีก

เพราะ ฉะนั้น คนเหมือนคน แต่คนไม่เหมือนกัน

คนอวดมีทั้งรวยและจน คนไม่อวดก็มีทั้งรวยและจน

ไม่อวดจัฟ

บางคนไม่ตั้งใจอวดก็มี


เพื่อนผมคนหนึ่ง บ้านโคตรรวย

มันมักจะถ่ายรูปกิจกรรมต่างๆ กับลุกตัวเอง

คงไม่ต่างจากชนชั้นกลางทั่วไป ที่ชอบอวดลูกตัวเองลง FB


แค่ว่า เปลี่ยนจาก รร ธรรมดา เป็น รร นานาชาติ ค่าเทอมหลายแสน

ร้านอาหารเฟรนไซตื ตามห้าง ก็เป็นร้านแบบหรู

เืที่ยวพัทยา เป็น เที่ยวฝรั่งเศส

คนรวยส่วนมากไม่ค่อยอวดครับ แค่ชอบบอกจะซื้ออะไรให้ซื้อเงินสด ไม่ผ่อนเลย

คนรวยก็อวดครับ แต่อวดแบบมีคลาส

ผมเล็กผมยังอวดทุกคนเลยว่าเล็ก

อวดแบบไหน ถ้าแบบเอาเงินมากาง หรือเอามาคลีเป็ดพัดอะ น่าจะใช่

บางทีก็ไม่ได้อวด แต่ชีวิตเขาเป็นแบบนั้นอะ มันปกติของเขา

คนรวยจริงๆบางทีเค้าไม่ได้อวด แต่เราก็ไปคิดว่าเค้าอวด แต่คนไม่มีอะ อวดเลยมันชัดกว่า

ไม่รวยเเต่อยากอวดได้ไหมจั๊บ

รวยจริงแล้วชอบอวดก็มี

รวยโคตรๆแล้วไม่อวดก็มี

คนไม่มีแต่ชอบอวด อยากมีอยากได้ นี่ก็มีเยอะสุด

รวยมาก แต่ใช้นาฬิกาไม่แพงมาก บีบหลอดยาสีฟันจนบี้แบน ติดดิน
ีรวยมาก ใช้ของแพง บรัฟคนอื่นเวลาไป คนอื่นไปเที่ยว บรัฟว่าตัวเองไปแบบ VIP ใช้เงินแก้ปัญหา

มันมีหมดครับ

อวดไม่อวด สำหรับผมดูที่ความรู้สึกที่กดโฟส
โฟสเพราะรู้สึกดี ภูมิใจ หรือเพราะลึกๆอยากให้คนอื่นเห็น

และการอวดจะเป็นตัวบ่งบอกว่ามาตราฐานของคนๆนั้นอยู่ตรงไหน

แปลกมากครับ ต่างกับคนรวยที่ผมเจอเลย


คนรวยที่ผมเจอสอนผมว่า

ผ่อนอะไรได้ให้ผ่อน 0% ได้ยิ่งดี ยิ่งนานเท่าไหร่ยิ่งดี(กำไรเราทั้งนั้น)

แล้วถ้าเป็นสิ่งของที่ สามารถต่อยอดได้ ถ้าสามารถซื้อเวลาได้จากการผ่อน ให้รีบทำ ค่าเสียโอกาสเสียเวลามันแพงกว่าที่คิด

ถ้าเป็นบ้านเป็นรถ มีดอก คิดให้ออกเอาเงินต้นไปทำอะไรได้บ้าง อย่ารีบเอาเงินก้อนออกจากตัว

การผ่อนช่วยให้ Credit score ของเราต่อธนาคารดีมากๆ

บัตรเครดิตรมีให้ใช้แทนเงินสดให้ได้ (แต่อย่ากดเงินสด) เผื่อ3 ปี 5ปี เราอาจจะได้ไอโฟนไอแพดฟรีๆจากแต้มบัตรเครดิตร หรืออาจจะได้เที่ยวต่างประเทศ ก็ได้ เลือกเลยว่าอยากทำอะไร