ผมไม่ถามอ้อมนะ เข้ามหาลัยไหนครับ?

เพราะครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์ สามมหาลัยที่คอนเนคชั่นเยอะคือ จุฬาฯ มธ. กับมศว. ถ้าไม่เรียนสองที่นี้ผมบอกตามตรงว่าลำบาก อาชีพมันพึ่งพาระบบราชการเยอะในช่วงแรกๆ (เหมือนหมอหรือพยาบาลเลย) ก็เลยมาถามก่อนว่ามหาลัยไหน

พยาบาลเนี่ย ดังๆมีที่มหิดล (จุฬาฯเปิดแค่ป.โท) กับมช (มีที่อื่นอีกแหละแต่ผมนึกออกแค่นี้ตอนนี้) ซึ่งสังคมพยาบาลผมเตือนไว้ก่อนว่า ถ้าลูกท่านใจไม่สู้จริงๆ ออกมาเอ็นใหม่ไม่ใช่เรื่องแปลกนะครับ ให้เข้าใจตรงนี้ไว้ก่อน

สองอาชีพนี้งานโหดมากถ้าสายตรง ราชการทั้งคู่น่ะนะ
ส่วนเอกชนก็เหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เก็บเวลมาเยอะแล้วแย่งกับคนทั่วไปลำบากมาก อาจจะได้เปรียบหน่อยถ้าเรียนกับมหาลัยที่มีระบบภายในอยู่แล้ว เช่นครุฯ/ศึกษาศาสตร์ที่มีโรงเรียนสาธิตฯของตัวเอง พวกนี้จะส่งเด็กตัวเองมาฝึกสอนในสาธิต และเด็กสาธิตก็ส่วนนึงเป็นเด็กเรียนอยู่แล้ว
พยาบาลก็เช่นกัน เรียนกับมหาลัยที่มีโรงบาลของตัวเองเนี่ยก็ฝึกงานในโรงบาลตัวเอง เช่น มหิดลก็รามา/ศิริราช เชียงใหม่ก็โรงบาลมช. (ถ้ามศว.มีเปิดสอนก็โรงบาลมศว.)

ฉะนั้นแล้วถามก่อนว่าจะเข้ามหาลัยไหน แล้วค่อยว่ากันอีกที  

คนที่เป็นข้าราชการครูจริงเขาเอาเรื่องจริงที่เป็นประสบการณ์ตรงของเขามาพูดให้ฟัง ท่านก็เถียงไปเรื่อยเนาะครับ ผมก็พอจะมีความรู้อยู่บ้าง ที่อ่านมา เขาก็พูดความจริงหมดนะครับ ท่านนี่เข้าขั้นไม้แก่ดัดยากเหมือนกันนะครับ  

มันก็สอบบรรจุข้าราชการตามกระบวนการไม่เกี่ยวกับเส้นนะครับ - -'
คนละกรณีกับครูเบญที่เป็นสอบพนักงานข้าราชการอันนั้นมันอีกกระบวนการนึง

เรื่องสอบถ้าเตรียมตัวเองดีจริง มันก็สอบได้ด้วยตัวเองไม่ต้องพึ่งเส้นใครนะครับ

ถ้าจะแย้ง ผมมองเรื่องอัตราการบรรจุที่ต่ำลง เนื่องจากเข้าช่วงครูเกษียณน้อยลง
ยังพอดูมีเหตุมีผลกว่า แต่ถ้าเรื่องแนะนำ จขกท ผมว่า 2 อาชีพนี้ในไทยเป็นงานทิ้งชีวิต
ก็คือแทบจะต้องเอาตัวเองติดกับงานนี้เกือบ 24 ชม เลย แต่ครูน่าจะจัดการได้ง่ายกว่า
ถ้าไม่ได้ขวนขวายหรือความตั้งใจสูงจริง ๆ มันตัดเรื่องนอกเวลางานเองได้ ไม่ต้องวิ่งตาม