เครดิต https://www.facebook.com/photo?fbid=10161713300649275&set=a.10150109479544275



เมื่อผมเห็นหนัง 'เธอ ฟอร์ แคช' มาลง Netflix ผมก็เลยเปิดดูทันที เพราะชอบญาญ่า เวลาที่เธอรับบทเป็นสาวบ้าน ๆ แบบใน 'Fast & Feel Love' และ 'น้อง.พี่.ที่รัก' ซึ่งกว่าที่ผมจะได้เห็นญาญ่าโผล่มาในนาทีที่ 25 ของหนังนั้น ผมต้องได้พบบทสนทนาของตัวละครอันน่าตกใจมากมาย

ผมได้เห็น 'ริซซี่' ตัวละครของป๋อมแป๋ม พูดคำว่า 'HEE+' อย่างชัดถ้อยชัดคำถึง 2 ครั้ง ตกใจพอควรครับ เพราะนี่คือหนังที่ฉายในโรง เท่าที่ดูหนังมาในช่วงปี สองปี นี้ไม่เคยเห็นตัวละครบนจอพูดคำรุนแรงเช่นนี้ในหนังมาก่อนเลยครับ แต่นั่นแค่นัดแรกครับ เพราะหลังจากนั้น ตัวละครต่าง ๆ ก็ยิงคำหยาบกันออกมาอย่างพรั่งพรู ทั้ง ค. ห. ไอ้เฮี่ย ไอ้สัส และอื่น ๆ อีกมากมาย คนเขียนบทคงอยากสร้างบรรยากาศความสมจริงให้กับหนัง ที่เป็นเรื่องราวของแก๊งวัยรุ่นในพัทยา

ด้วยความ 'อึ้ง' กับระดับความหยาบของบทสนทนาเหล่านี้ ทำให้ผมต้องเสิร์ชดูว่าหนังได้เรตอะไร คำตอบคือ "15 ปี" ซึ่งไม่ได้มีระบุไว้ในสื่อประชาสัมพันธ์ใด ๆ ของหนัง หลายคนที่รู้จักหนังเรื่องนี้ ต่างก็เห็นแต่ภาพของ ญาญ่าและไบรท์ บนโปสเตอร์หนัง ซึ่งถูกขายในภาพลักษณ์ของหนังโรแมนติกคอมเมดี้ แบบใส ๆ เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี ผมไม่รู้ว่ามีกี่ครอบครัวที่เข้าใจตามนี้ แล้วจูงเด็กเล็กไปดูแต่กลับต้องเจอกับบรรดาคำหยาบที่อัดแน่นทั้งเรื่องเช่นนี้

ผมไม่ใช่ลูกผู้ดี ที่รับไม่ได้กับคำเหล่านี้ พี่น้องเพื่อนฝูงจะรู้ดีว่าผมเป็นคนพูดจาหยาบคายเสมอกับเพื่อนและคนสนิท ตามประสาคนเรียนอาชีวะ สายช่าง ฉะนั้นผมจึงเข้าใจกับการใช้คำหยาบในสื่อบันเทิง ผมหัวเราะให้กับ "ไอ้สัส" ของน้าค่อม ผมหัวเราะให้กับประโยครีวิวพระเครื่องของเดียร์ ใน 'สาธุ' "พี่คะ พระองค์นี้ศักดิ์สิทธิ์เหี้ย ๆ เลยค่ะ" ถ้ามันใช้ในปริมาณที่พอเหมาะ พอดี ถูกที่ ถูกทาง มันจะได้ผลครับ แต่กับ 20 นาทีแรกของ 'เธอ ฟอร์ แคช' ผมว่ามันถูกใช้อย่างพร่ำเพรื่อเกินไป และไม่ได้ช่วยให้หนังน่าสนใจ ชวนติดตาม หรือเรียกเสียงหัวเราะได้แต่อย่างใด

หลายสิบปีก่อน บรรดาตลกคาเฟ่ ถูกตราหน้าว่าเป็น "สื่ออันตรายสำหรับเยาวชน" เพราะพวกตลกคาเฟ่ชอบใช้คำหยาบคาย ไม่เหมาะสำหรับเด็ก แต่ถ้าพิจารณากันจริง ๆ วันนั้น พวกเขาก็เล่นอยู่ในสถานบันเทิงยามค่ำคืน เล่นให้คนมีอายุ มีวุฒิภาวะได้รับชมกัน จะถูกนำออกมาจากคาเฟ่ก็ในรูปแบบวิดีโอให้เช่า ซึ่งถ้าจะได้รับชมกันก็ต้องไปร้านเช่า เอาม้วนวิดีโอมาใส่เครื่องดู ซึ่งการที่สื่อเหล่านี้จะเข้าถึงเด็กได้ก็หลายขั้นตอนอยู่ ไม่ใช่แค่เปิดหน้าจอมือถือก็เข้าถึงได้แล้วแบบในวันนี้ แล้วการใช้คำหยาบของตลกคาเฟ่ ก็ถูกใช้ใน 'บริบท' ที่เหมาะสม จะให้เอาถาดตีหัวกัน แล้วพูด "นี่แน่ะ ไอ้บ้า" งั้นเหรอ แต่ถ้าเทียบกันแล้ว ระดับคำหยาบที่ใช้กันในสื่อบันเทิงวันนี้ทำเอา คำหยาบของตลกคาเฟ่ดูสุภาพเรียบร้อยไปเลย

เรื่องของ 'คำหยาบ' ในสื่อบันเทิงนั้น มันเพิ่มปริมาณแบบก้าวกระโดดในช่วง 2 ปีมานี้เอง ลองนึกย้อนกันไปสิ ใน 'กวน มึน โฮ' ปี 2553 นั้น บทของหนูนายังแค่ทำปากด่า "ไอ้เฮี่ย" แบบไม่มีเสียงเลย แล้วภาพนี้ก็กลายเป็นมีมอยู่ในโลกออนไลน์มาจนทุกวันนี้ ส่วนผู้ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้น ผมชี้นิ้วไปที่ Netflix นี่เลยครับ ตัวต้นเหตุ เมื่อเป็นสื่อใหม่ที่ไม่ต้องผ่านกระบวนการพิจารณาคัดกรองใด ๆ ทั้งสิ้น สามารถนำเสนอทุกระดับความหยาบแบบไร้ขอบเขต โดยเริ่มจาก 'ซับไตเติล' ที่มีทั้ง 'เฮี่ย' 'เย็บแม่' ซึ่งเขาเขียนตรง ๆ เลยนะครับ มันเหมือนปรากฎการณ์แปลกใหม่ในสื่อบันเทิงบ้านเราล่ะครับ บรรดาเพจหนังต่างก็เขียนถึงทำนองว่า "โอ้โห Netflix แปลซับเรื่องนี้ได้โคตรแรง โดนใจ" มันก็เลยเหมือนกับการได้โปรโมตฟรี ก็เลยมีเรื่องที่ 2 เรื่องที่ 3 ตามมา ยิ่งแรงคนดูยิ่งพูดถึง ได้รับการบอกต่อ แล้วมันก็เลยลามมาในบทพากย์ และสุดท้ายก็ลามมาที่คอนเทนต์ไทย ซีรีส์และหนังที่สร้างลง Netflix ก็ยึดถือรูปแบบนี้ตามไปด้วยว่าจากนี้ 'เราจะหยาบได้แบบไม่มีขีดจำกัด' อยากให้ลองย้อนมองกันสักนิดว่า กำลังหลงทางกันอยู่หรือไม่ 10 อันดับหนังไทยทำเงินสูงสุดตลอดกาล 'พี่มาก' 'ไอฟายแต๊งกิ้ว' 'ตำนานสมเด็จพระนเรศวร' 'สุริโยไท' 'สัปเหร่อ' 'ธี่หยด' ก็ไม่เห็นต้องมีคำหยาบแต่อย่างใด

วันนี้ก็เลยมาถึงจุดที่ 'คำหยาบ' ถูกใช้ในสื่อบันเทิงกันอย่างพร่ำเพรื่อ โดยละเลยที่จะนึกถึง 'ความเหมาะสม' และลืมนึกไปว่า 'คำหยาบ' นั้นมันเป็น 'ดาบสองคม' โดยด้านร้ายของมันนั้น คมมากเสียด้วย ในด้านดีก็คือการที่คำหยาบถูกใช้ในฉากที่ตัวละครโมโหด่ากันรุนแรง เพื่อนกันพูดคุยกันด้วยคำหยาบคายตามประสาคนสนิทกัน คนดูก็สัมผัสได้ถึงความสมจริง บทพูดดูเป็นธรรมชาติ แต่ผู้สร้างหรือเจ้าของสื่อ อาจจะลืมคำนึงถึงไปว่า เราอยู่ในยุคที่คนทุกเพศ ทุกวัย สามารถเข้าถึงสื่อได้ทั่วถึง ทุกเวลานาที และหลากหลายช่องทาง ผ่านมาเป็น 10 ปีแล้ว เราก็ยังคงมีแค่ปราการโง่ ๆ ไว้ป้องกัน "คุณอายุเกิน 18 แล้ว ใช่หรือไม่" เด็กที่ไหนแม่งกดเลือก "NO" วะ

หลายปีก่อน ผมได้เข้าไปใช้บริการในร้านอินเทอร์เน็ต ผมเข้าไปช่วงสั้น ๆ แค่ 10 นาทีได้ อย่างที่หลายคนทราบกันดีแหละครับ ว่าร้านอินเทอร์เน็ตนั้นคือสถานที่ที่เด็ก ๆ เข้าไปเล่นเกมออนไลน์ ระหว่างที่ผมนั่งอยู่หน้าจอนั้น ข้าง ๆ ผมก็เป็นกลุ่มเด็กที่มารุมล้อมกันเล่นเกม ซึ่งมองเผิน ๆ นั้นหลายคนก็อายุยังไม่ถึง 10 ขวบกันเลย แต่ประโยคสนทนานั้นทำผมสะดุ้งได้ เพราะมีครบทั้ง "ไอ้เฮี่ย ไอ้สัส ไอ้เย็บแม่" มันไม่ใช่ภาพที่น่ารัก น่าชื่นชมเลยครับ ถ้าลูกหลานเราวัยแค่นี้ แต่พูดจาหยาบคายติดปากแบบนี้ ที่เด็กเป็นแบบนี้ก็ต้องโทษอิทธิพลจากปัจจัยต่าง ๆ เช่น "สังคม" "สิ่งแวดล้อม" "เพื่อน" "สมาชิกในครอบครัว" นั่นล่ะครับ แต่นี่คือเหตุการณ์หลายปีก่อนนะครับ ซึ่งในวันนี้เราต้องเพิ่มอีก 1 อิทธิพลหลัก นั่นก็คือ "สื่อบันเทิง" ที่เริ่มใช้คำหยาบกันแบบมันส์มือ โดยไม่มีความยั้งคิด พิจารณาไตร่ตรอง ก่อนที่จะใส่เข้ามาในสื่อที่เข้าถึงง่ายที่ผู้ใหญ่ยากจะควบคุม
ใครที่อายุ 40+ คงจะจำกันได้ ในวันที่สื่อบ้านเรามี กบว. คอยควบคุม ดูหนังโรง ละครทีวีก็มีแต่หมอก ตัวละครด่ากันก็มีเสียง "ตู๊ด" ดูแล้วเสียอารมณ์ กบว.กลายเป็นครูระเบียบที่ผู้ชมเอือมไปตาม ๆ กัน

กบว.โบกมือลาไปในปี 2535 โดยทิ้งท้ายไว้ว่า ต่อไปนี้ให้เป็นความรับผิดชอบของผู้สร้างในการดูแลควบคุมสื่อของตนเอง แล้วนี่ไงละครับ ผลของการดูแลควบคุมสื่อกันเอง แบบนี้เรียกว่า "ไม่มีการดูแลควบคุม" เสียมากกว่า ปล่อยกันเลยเถิดเกินงามแบบนี้ ระวังเหอะจะมีหน่วยงานเฮี้ยบ ๆ แบบ กบว. กลับมา แล้วเราก็จะได้ดูหนังหมอก หนังโดนตัด ตัวละครอ้าปากก็มีเสียง "ตู๊ด ตู๊ด"

วอนถึง Netflix อย่าได้มองแต่ผลประโยชน์ทางธุรกิจจนลืมถึงผลกระทบในแง่ลบต่อสังคม ตัวอย่างเช่นการโปรโมต 'สาธุ' ด้วยการทำคลิปรวมทุกฉากที่เดียร์ด่า "ไอ้เฮี่ย" แอลลี่เล่นเรื่องนี้ได้เป็นธรรมชาติครับ สามารถรับบทเป็นเพื่อนกับ เจมส์ ธีรดนย์ และ พีช พชร ได้อย่างกลมกลืนทั้งที่อายุห่างกันถึง 10 ปี บทสนทนาของเพื่อนที่สนิทกันก็มีคำด่ากันสอดแทรกเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว ปล่อยให้คำหยาบมันทำหน้าที่ของมันอยู่ในหนังนั่นล่ะ ไม่ต้องหยิบยกมาขับเน้น อวดอ้าง ว่ามันเป็นเรื่องเท่ อะไรขนาดนั้น แอลลี่ประสบความสำเร็จมากครับจาก 'สาธุ' วันนี้เธอกลายเป็นพรีเซนเตอร์หลากหลายแบรนด์เลยทั้ง ททท. และ เซ็นทรัล แน่นอนว่าเธอก้าวมาถึงขั้นนี้ได้ เพราะเธอมี 'อิทธิพล' และมีผู้ติดตามจำนวนมาก รวมไปถึงเด็ก ๆ ที่จะเอาเธอเป็นแบบอย่าง พี่แอลลี่ด่า "ไอ้เฮี่ย" แล้วเท่จังเลย

'ผลเสีย' ของคำหยาบมีมากกว่าผลดี ไม่อย่างนั้นเราคงไม่เห็นข่าวที่คนทะเลาะกันแล้วด่าคำหยาบใส่กันจนเลือดขึ้นหน้า ขาดสติ ลงมือฆ่ากัน คำหยาบไม่เคยได้รับการยอมรับในระดับสากล ในหลาย ๆ สื่อก็ยังเขียน F**CK กันอยู่เลย บางเพลงที่เนื้อร้องมีคำหยาบคาย ก็ยังต้องมีเวอร์ชันที่แก้เนื้อร้องเพื่อเปิดออกสื่อ ผมเขียนบทความนี้ขึ้นมาในฐานะผู้บริโภคคนหนึ่งเพื่อต้องการฝากถึง เจ้าของสื่อ คนเขียนบท ให้ได้ฉุกคิดทุกครั้งที่จะใส่คำผรุสวาทต่าง ๆ ลงไปในบทภาพยนตร์ ว่าอย่าได้มองผิดเป็นถูก บางครั้งความพยายามที่จะให้มันออกมา "เท่" แต่เมื่อใช้กันอย่างพร่ำเพรื่อ เกินเหมาะเกินควรมันจะกลายเป็น "ถ่อย" ไปเสียแทน

ผมว่าก็เยอะขึ้นมาก แล้วบางบริบทเหมือนมันไม่จำเป็นต้องใช้คำพวกนี้ แต่ก็ใส่เข้าไปจนมันล้นเกินไป

ส่วนตัวผมไม่ติดปัญหาการใช้คำในหนัง ขอแค่บริบทมันใช่ก็พอ ไม่ใช่ยัดเยียด อยู่ๆ ก็พูดแบบฝืนๆ เหมือนใส่มาให้รู้ว่าหนังกุมีคำหยาบ อันนี้ก็ไม่เห็นด้วย

เหมือนเพลงตะวันตก เดี๋ยวนี้เหมือนไม่มีคำหยาบไม่เข้าเทรนด์

อย่างเข้า ออน ไปเที่ยวนี่คุยกันปกติ จะให้ลูกดูอะไรนี่คิดหนักเลย
เดือนก่อนก็เพิ่งเจอลูกผม ป.3 เอาคำจากที่ฟังใน youtube ไป search ใน google มันไม่ได้ไปตามวัยเลย

ผมก็คิดเหมือนกันแหละคำหยาบมันเยอะ อะไรมันจะขนาดนั้นพูดประโยคเสร็จต้องต่อท้ายด้วยคำหยาบทุกครั้ง อุทานก็ต้องคำหยาบ

เยอะเกินจนรำคาญ

คำหยาบมันมีไว้เพื่อระบายอารมณ์ สงสัยว่าตัวละครมันอารมณ์ฉุนเฉียวกันทั้งวันเลยหรอ

สื่อก็พวกบ้ามูจุงคนให้งมงาย คงคาดหวังจิตสำนึกอะไรจากคนพวกนี้ไม่ได้หรอก เป้าเขาคือเอากระแสหาแสงในวงกว้าง สมัยอยู่บริษัทพวกเด็กจบใหม่มาฝึกงานนี่ทำผมเอือมมาก จะพูดอะไรต้องมี พี่..ม่.. อย่างงั้นอย่างนี้ แล้วจบด้วยคำว่า ..หี้.. หรืออะไรหยาบๆ แต่ผมก้ไม่ว่าอะไรพวกมันนะ แค่ฟังแล้วมันไม่ลื่นหู ส่วนน้องมันก็เคารพเราแหละ แต่คำพูดคำจานี่ไม่ไหวเอาเลย

ที่ความหยาบมันเป็นสาธารณะส่วนนึงมันก็เป็นไปตามยุคสมัยด้วย คนพูดหยาบโลนสมัยเรียนมหาลัยผมก็เจอ เพื่อนสนิทคนนึงนี่แหละ ซึ่งก็สนิทกับมันมากแล้วผมก็ชอบเพื่อนคนนี้มากเพราะมันเป็นคนที่ตลกแบบตลกมากจริงๆ แต่คนนอกมองมาก็มีชอบครึ่งไม่ชอบครึ่งเพราะมันชอบโพล่งคำหยาบออกมา ซึ่งสมัยนั้นมันไม่เปิดแบบสมัยนี้

สังเกตพวกยูทูปเบอร์ตลาดล่างจะใช้ศัพย์หยาบๆพวกนี้ผสมไปกับการพูดที่ใส่อารมณ์ด้านลบ ซึ่งก็มีตลาดของเขาอยู่และคนตามก็นับแสนนับล้าน ถือว่าเป็นไปตามยุคสมัยแต่จิตสำนึกของสื่อก็ควรจะมีบ้าง ถ้างานของคุณกระทบต่อสังคมในวงกว้าง อย่างน้อยก็อยากให้ใช้ความคิดก่อนจะปล่อยอะไรออกมาให้มากกว่าที่ทำกันอยู่ในตอนนี้

ซีรี่ย์สาธุคำหยาบเยอะเกิ๊นสงสารน้องแอลลี่เลย

พูดกันจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ผมไม่อินและไม่ค่อยฮากะคนใช้คำหยาบเลย ผมว่าแต่ก่อนเราพูดคำหยาบกันน้อยมากนะ ในสื่อถ้ามีคำหยาบหรือใกล้เคียงนี่จะโดนดูดเสียงออกไปเลย
*แต่ในบทความนี้ผมรู้สึกว่าเค้าโจมตี NF ไปหน่อย เพราะคนไทยเริ่มใช้คำหยาบมากขึ้นก่อนที่ NF จะมาซะอีก

ผมจัดอยู่ในประเภทการแสดงก็คือการแสดง เพราะงั้นผมว่าไม่เป็นไรจะเยอะจะน้อยก็ตามนั้น คนสันดานเสียพ่อแม่ไม่สั่งสอน ไม่มีมารยาท ต่อให้หนังมีแต่คำผู้ดีก็ไม่ช่วยอะไร ยกตัวอย่างลูกคอลัมนิสต์คนนึงที่หยาบจนสุดแสนจะหยายได้แต่ลูกสาวเค้ากลับพูดเพราะมีหางเสียงตามปกติของเด็กมารยาทดี หน้าที่ดูแลเด็กไม่ใช่แอปหรือใครหน้าไหนครับแต่เป็นคุณผู้ปกครอง

แต่ผมเห็นด้วยกับข้างบนว่าบริบทที่ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องเสือกใส่มาก็ได้

แต่ผมว่าไม่ช่วยหรอกดูเดอะบอยเป็นตัวอย่างยิ่งเถื่อนดิบเรียลเท่าไหร่คนยิ่งชอบ เพราะไม่ต้องมัวกระแดะอะไรมากมาย

ส่วนเรื่องพี่แอลลี่พูดคำ....นี้แล้วเท่จังเด็กที่ได้รับการสั่งสอนมาดีเค้าไม่คิดแบบนั้นหรอก ผมว่าหยุดโยนภาระให้คนอื่นดีกว่าใส่ใจบุตรหลานของท่านสอนให้มันคิดได้มันก็คิดได้ทุกเรื่องแหละ ผมว่าอันนี้มันก็อีหรอบเดียวกับมีไรโทษเกมส์โทษหนังอะ

น้าเน็ก พี่ซานิพี่โอ๊ต ก็หยาบมากนะครับ ถ้าเค้าเหล่านี้พูดสุภาพก็จะกลายเป็นรายการไม่เรียลแอ๊บบ้างไรบ้างบลาๆๆ นึกทางออกไม่ได้เหมือนกันครับ

เฉยๆไม่ติด ขอแค่เรื่องสนุก ด่ากันทั้งเรื่องก็ไม่สน

ใช้พร่ำเพรื่อ บางคำไม่จำเป็นก็ยัดๆมา เหมือนคิดว่าหยาบเยอะๆแล้วดูเท่ ดูเรียล

จริงๆ netflix ตั้งเรทหนังที่เราต้องการดูได้เองนะครับ ถ้าไม่อยากเจอคำหยาบก็ตั้งโปรไฟล์เรทต่ำๆไว้ได้ หรือถ้าไม่อยากให้เด็กเยาวชนดูโปรไฟล์ไหนก็ใส่รหัสล็อคไว้เลยก็ได้ครับ

netflix เค้าให้สิทธิเสรีภาพเราควบคุมตัวเองได้อยู่แล้ว ไม่ต้องให้มีไอ้หน้าไหนมาคอยควบคุมบอกให้เราต้องดูแต่หนังเฉพาะที่มันต้องการให้เราดู ส่วนตัวไม่เห็นด้วยกับการที่จะมีองค์กรไหนขึ้นมาควบคุมสื่อทุกชนิดครับ