คนนเรามีเรื่องหงุดหงิด อารมณ์เสียได้เรื่อยๆแต่บางเรื่องพอเครื่องติดแล้ว จะกลับมาปกติต้องใช้เวลาพอสมควรเลย

ส่วนตัวผมคือ เวลาทะเลาะกับแฟนนี่แหละ ตอนโมโหมันมีแค่คำว่า เลิก อย่างเดียวไม่อยากคืนดีด้วยเลย ด้วยนิสัยทั้งคู่ไม่ชอบง้อกัน เลยใช้เวลาเยอะกว่าจะได้คุย ไม่เคลียร์ทันที เลือกจะให้อารมณ์จางๆไป ค่อยได้คุย

แต่นานๆที จะมีทะเลาะ มันมักเป็น สาเหตุที่เล็กๆเสมอ แต่เกิดแล้วยากจะดับจริงๆ แก้ยาก

ตัดสินใจซื้อของลดราคานานไป มีคนซื้อตัดหน้า out of stock ครับ นอยไปหลายวันทุกรอบ

พูดเรื่องเดิมซ้ำๆ

แค้นลูกหนี้อารมณ์จะพลุ้งพล่านทันที

โดนเวลางานแดกเวลาส่วนตัว

เวลาเจอพวกเฮียขับรถ

เจอคนประสาทแดก ตรรกะประหลาด ถูกอยู่คนเดียว

ไม่นอย แต่เซ็ง ไม่อยากอยู่ร่วมกะคนแบบนี้

หงุดหงิดไอพวกดูดบหรี่แถวที่จอดรถ ผมจอดฝั่งครอบครัวเวลาพาลูกเข้าออกรถทีต้องรีบเดิน มันเห็นมีเด็กมันยังยืนดูดกันเฉย เห็นแล้วโครตหงุดหงิด

หงุดหงิดสุดก็พูดเดิมๆซ้ำๆ

ผมก็เป็นเหมือนกันนี่แหละ ไอ้สาเหตุเล็กๆนี่แหละตัวชวนทะเลาะเลย เพราะเรื่องที่ใหญ่ๆเรามักใช้เหตุผลคุยกันเลยไม่ค่อยทะเลาะ

ถ้านิสัยทั้งคู่เป็นแบบนี้ บางทีที่เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้วนะครับ เพราะถ้าเคลียตอนนั้นเลยก็ไม่จบหรอกครับ

ผมใช้วิธีเปิดอกคุย(แต่ใส่เสื้อ) บอกว่าถ้าทะเลาะกันอีกอ่ะ ถ้ายังไม่พร้อมก็ยังไม่ต้องเคลียก็ได้ แต่อย่าทำอะไรวู่วาม ให้บอกว่าขอออกไปจากตรงนั้นก่อนก็ได้

ของผมสุดท้ายพอมาคุยกันตอนอารมเย็น ทั้งคู่ก็เข้าใจกันนะ ว่าที่ทะเลาะมันเป็นเพราะอารม หลังจากนั้นก็ขอโทษกัน

หงุดหงิดอารมณ์เสีย เรื่องขับรถเลย

บางเรื่องเปลี่ยนได้ ใช้ชีวิตสบายขึ้นเยอะนะครับ

โดยเฉพาะอีโก้ ไม่ยอมคุยตอนงอลกะแฟน

เรื่องทะเลาะมันเลี่ยงไม่ได้หรอก บางทีดีซะด้วยที่ได้ทะเลาะ

แต่ทะเลาะแล้วยังไงต่อ...

ทะเลาะแล้ว เงียบกัน -> เสียเวลาชีวิตนะครับ แทนที่จะได้ใช้เวลาดีๆกัน

ทะเลาะแล้ว ชวนเลิก -> แน่ใจใช่ไหมว่าอยากเลิก หรือพูดเอาสะใจเฉยๆ พูดแล้วพูดเลยนะ มันเข้าไปในหูอีกฝั่งไปแล้วนะครับ

Keyword อาจจะอยู่ที่ทะเลาะแล้ว เรายังจับมือกันแน่นรึเปล่า ปรับความเข้าใจกัน ให้อภัยกัน จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก

แต่ถ้าทำได้ ชีวิตมีความสุขขึ้นแน่นอนครับ

ละแน่นอน ถ้าจะให้อภัย เอาให้ชัวร์ว่าให้อภัยกับคนที่ควรได้รับ กับถูกคนอะครับ

อธิบายลำบาก เอาเป็นว่าเรื่องธรรมดาทั่วไปที่เราปฏิสัมพันธ์ด้วยแต่คนนั้นกลับไม่ตอบสนอง
เช่นครั้งนึงคุยกับน้องที่ทำงานเรื่องทั่วๆไป จนถึงคำถามว่าจบจากไหนมาเหรอ
แต่เค้านิ่งเงียบไม่ตอบ ผมถามซ้ำก็ไม่ตอบ ผมหัวเสียนิดๆเลยนะ

หรือเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ไม่ได้สนิทแต่เป็นเพื่อนของเพื่อนที่เคยเจอและทักกันบ่อยๆ
เขาเรียนจบแล้ว แล้วก็กลับมามหาลัยหาเพื่อน ก็เลยมีโอกาสได้คุยกัน ก็คุยกันเรื่องทั่วๆไป
จนรู้ว่าเขาได้งานแล้ว ก็เลยถามว่างานอะไรเหรอ เขาไม่ตอบ ต้องถามย้ำอีก 2-3 รอบถึงตอบ

ขับรถ

บอลแพ้กว่าจะลืมได้วันพุธมั้ง วนมาเสาร์หน้าด่าต่อ