ผม ดูเชิง ดูความรู้เขาก่อนครับ ยัดไปตูม พวกแน่กว่า เราจะเสียหมาเอา แต่บางคนผม นับถือเขานะ รู้เยอะกว่า ก็กลายเป็นผมปรึกษาเขา

ผมเคยถูกเจ้านายเก่าสอนมาว่า ให้สอนลูกน้องเต็มที่ ไม่มีหวงวิชา เราสอนเขา เขาก็สอนเรา
เขาทำงานได้ดี คุณก็ได้หน้า ไม่จำเป็นต้องไปขโมยเครดิตเด็ก เด็กคนไหนทำ เราให้เครดิตเลย
ยังไงเราก็หัวหน้า เป็นคนคุม คนสอน ถ้างานออกมาไม่ดี เราก็เป็นคนโดนด่า ไม่ใช่เด็ก

สิ่งเหล่านี้คือความเป็นหัวหน้างาน

ผมสอนหมดครับ จะได้มาช่วยให้ผมทำงานง่ายขึ้นสบายขึ้น ไม่เคยตั้งแง่กับใครเลยเวลาสอนงาน
จุดประสงค์ของการมีลูกน้องหรือรับคนใหม่มาก็เพื่อจะให้มาช่วยงานเนี่ยแหละ

ผมสอนหมดนะ ไม่งั้นตาย เจอโทรถาม ติดต่อถามไม่เลิกแน่ๆ

ผมเป็นคนชอบสอนในเรื่องที่ผมมีความรู้ แต่ไม่ได้เริ่มจากสอนทุกอย่าง จะค่อยเป็นค่อยไปไม่อย่างนั้นจะเป็นการยัดเยียด เขาอาจมีแนวทางของเขาก็ได้ แต่ถ้าเขาอยากรู้ก็สนุกกับการบอกหมด

งงมากว่าทำไมสอนแล้วต้องกั๊ก

ยิ่งน้องรู้เยอะ ทำงานได้เยอะ เรายิ่งสบายนะครับ แล้วถ้าเป็นหัวหน้าจริงๆ ผลงานคุณมันมาจากเด็กในทีมมากว่าผลงานของตัวเองอยู่แล้ว ฉะนั้นสอนๆไปเหอะครับ เพราะต่อให้เราสอนได้ ไม่มีใครรับได้จากเราได้ 100% อยู่แล้วครับ

สอนตามไกด์ไลน์

สอนให้หมดครับ อะไรที่เรามีประสบการณ์แล้วเกิดข้อผิดพลาดเราก็แชร์ให้เขาฟัง งานจะได้ไปเร็ว ข้อผิดพลาดจะได้ลดลง

แต่ผมก็เข้าใจมุมคนที่กั๊กเหมือนกันนะ แบบที่ไม่ได้กั๊กเพราะหวงวิชากลัวเค้าจะเก่งกว่า แต่เพราะหลายๆครั้งมันมีเหตุการณ์ทีแบบสอนงานทุกอย่างจนเขาทำเป็น จากนั้นเขาก็ลาออกเลยแบบแทบยังไม่ได้ value อะไรที่ return มาจากเค้าเลย มันมีอะไรแบบนี้อยู่เยอะครับในวงการทำงาน

สอนหมดก๊อกครับ อย่างน้อยก็มีคนช่วยงาน คุยกันรู้เรื่อง

กั๊กทำไม แถมเสียเวลาที่ต้องมาแก้งานอีก

ทุกอย่างถ้าเหมาะสม

ลุ้นมันจะสอนเราไหม เรากาก

บอกหมด แค่สิ่งที่ถูกต้อง ส่วนวิธีลัดและด้านมืดให้เรียนรู้เอาเอง เพราะของแบบนี้เก่งแล้วเดียวก็รู้เองไม่ต้องสอน

สอนหมดอะ ทางลัด ทางตรง วิธีที่ผมเคยผิดก็บอกมันด้วย หรือมันมีอะไรดีกว่าก็สอนผมได้เลย ไม่มีกั๊ก เสียเวลาเปล่า

ล่าสุด ผมย้ายงาน หัวหน้าให้ level เดียวกันสอนงาน แต่ทำคนละหน้าที่ ไม่สอนไม่ว่า ถามก็ไม่อยากตอบอีก 55+