ฟังข่าวร้าน2ร้านข้างๆกันมีปัญหากันมาก่อนจากเรื่องเล็กๆน้อยๆ สุดท้ายยิงกันจนเสียชีวิต
วิธีแก้ปัญหาที่ทำให้จบดีๆมีเยอะแยะ กลับไม่ทำ กวนทีนกันไปกวนทีนกันมา
สุดท้ายจบด้วยการยิง

เลยสงสัยว่าการเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน ประนีประนอมด้วยวิธีดีๆ มันก็น่าจะทำได้ แต่ทำไมบางคนถึงเลือกไม่ทำและปล่อยให้ปัญหาบานปลายครับ

หรือคิดว่าปัญหานี้ตนต้องเป็นผู้ชนะ และอีกฝ่ายต้องยอมแพ้ไปเท่านั้นคือการเคลียร์จบปัญหาสำหรับตน
หรือ คิดว่าฉันจะทำแบบนี้ ถ้าอีกฝ่ายไม่อยากมีปัญหาก็ต้องเป็นฝ่ายปรับตัวไปฝั่งเดียว ฉันจะไม่ทำ

หรือเรื่องอื่นๆก็เช่นกัน
ทำไมสำหรับบางคนมีปัญหากัน ยอมเสียสละนิดสละหน่อยเพื่อให้ปัญหาจบได้กลับไม่ทำ
กลับทำตัวมีปัญหา และพยายามให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายยอมเสียสละฝ่ายเดียวเพื่อแก้ปัญหาแทน พอเจอคนไม่ยอมคนปัญหาเลยบานปลาย (หรือคิดว่าเจอคนยอมคนมาเยอะเลยได้ใจ)

ตอบตามที่เคยเจอมานะครับ เคยเข้าไปคุยด้วยดีๆแล้ว โดนกวนส้นตีนกลับมาครับ เดินเข้าไปหาดีๆ เป็นผ่ายยอมซะด้วยซ้ำ

คนแบบนี้มันไม่ได้ต้องการสันติครับ

ยก 2 เริ่ม

มันจะคล้าย captain america 3 civil war ครับ
ต่างฝ่ายต่างคิดว่าตัวเองถูก



ที่ทำงานผมอยุ่ใกล้กับหอพัก+เช่ารถ เจ้าของหอพัก+เช่ารถนี่มักง่ายมาก เดินไปคุยดีๆด้วยแล้ว
ตอบพูดจากวนตีนจริง บอกทำไมบริษัทผมต้องมาตั้งตรงโซนหอพักมันด้วย ทำรถติด
แต่ตัวมึงอะ จอดรถปิดหนึ่งเลนเลย รถเช่าอะ แล้วเวลารดน้ำต้นไม้ ฉีดมาใส่ตึกผมด้วย
หมวกกันน็อก พื้น มอไซค์ รองเท้า พนักงานเปียกหมด

ตำรวจก็เรียกมาทำอะไรไม่ได้เพราะแม่งเป็นเป็นอดีตตำรวกังฉินซะด้วย

คนแบบนี้ผมก็คิดนะคงมีแต่ความตายที่จะทำให้ปัญหาคลี่คลาย
ลากไปเหตุการณ์บ้านเมืองได้อีก ทุกๆการเปลี่ยนแปลงแม่งมีสงครามและความตายทั้งนั้น

ถ้ามัวแต่ยอม เมื่อไหร่จะได้แก้แค้น

ดีแล้วครับ ลดประชากร สต ธรรมชาติ คัดสรร

ตำรวจทำอะไรไม่ได้
ก็จ้างทนายสู้เลยครับ ถ้าแบบพร้อมเสียเวลานะครับ

แต่ถ้าขี้เกียจมีเรื่องก็ตามท่านว่าเหละคงไม่มีทางอื่นแล้วนอกจากความตาย

ส่วนใหญ่กรณีแบบนี้คือ "คิดว่าตัวเองไม่ผิด" ก็จะออกมาแบบนี้

บางทีถอยจนไม่มีทางแล้ว

นึกถึงเคสโรงแรมเล็กๆ ตจว วันดีคืนดี มีร้านอาหารคาราโอเกะมาเปิดข้างโรงแรม ส่งเสียงดังดึกดื่น จนแขกโรงแรมนอนไม่ได้
เจ้าของโรงแรมมาพูดหลายครั้งก็ไม่เป็นผล เจ้าหน้าที่ก็ไม่ทำอะไร
สุดท้าย เจ้าของโรงแรมไปยิงสองผัวเมียเจ้าของ ผัวตายเมียไม่ตาย

น่าเห็นใจชิเป๋ง

ในชีวิตจริงเจอกับตัวเป็นฝ่ายยอมทั้งที่โดนเอาเปรียบหรือกวนตีนเพราะไม่อยากมีเรื่อง ปรากฎโดนอีกฝั่งกวนตีน+เอาเปรียบหนักกว่าเดิม ส่วนใหญ่ที่จบที่ยิงกันน่าจะแนวๆนี้

จากประสบการณ์ทั้งที่ชีวิตที่เจอ

ความว่ามีน้ำใจบ้างไหม ที่เจอบ่อยคือ มารยาทบนท้องถนน

แค่ๆนิดๆหน่อยๆไม่ได้เหรอ เจอแบบ รุกล้ำเขตบ้าน เดินดุ่มๆมาเก็บผักสวนครัว

รังแกคนจน ปล่อยเช่าที่ ค้างค่าเช่า พอทวง ก็บอกว่าเศรษฐกิจไม่ดี รังแกคนจนเจอบรรยายสารพัด
ลูกต้องเข้าโรงเรียน ไม่มีตังส่งลูก แม่ป่วย พ่อผ่าตัด ผมควรทำไงครับ

แม่มมเอ้ยยยยยย

ทุกอย่างเริ่มต้นจาก สมองกับวุฒิภาวะเลยครับ

ซึ่งประเทศเราส่วนใหญ่ วุฒิภาวะการแก้ไขปัญหาต่ำจริง ๆ

ประเทศโลกที่ 3 คุณภาพประชากรต่ำ

หลาย ๆ ครั้งเรายอมเปิดพื้นที่เพื่อเจรจา อีกฝ่ายมันก็ดันโง่

เหมือนยืนคุยกับกำแพง พวกเถียงกลับมา พอเถียงไม่ได้ก็ชอบเสียงดังอีก

เพราะบางคนพูดด้วยดี ๆ แล้วไม่ชอบไง ยังไม่ปรับปรุง แถมกวนทรีนกลับ สร้างความเดือดร้อนต่อ

คนประนีประนอมก็โดนเอาเปรียบตลอดไป แบบนี้มันแฟร์เหรอ? นั่นแหล่ะ ถึงจบด้วยการดับเครื่องชน

ส่วนใหญ่ก็เริ่มจากประนีประนอมทั้งนั้นแหละครับ แต่ผลลัพท์คืออีกฝ่ายหน้าด้าน/กวนตีน
มันเลยกลายเป็นจุดที่พูดกันไม่ได้ แล้วสะสมเรื่อยๆจนวันนึง บรู้มมมม!! กลายเป็นโกโก้ครั้นช์

ถ้าไปทะเลาะกับหมา ก็จะมีหมาเพิ่มอีกตัวนึง