คนส่วนใหญ่มองแค่ short period สั้นๆเท่าที่รู้จากความรู้แล้วคิดว่านั่นคือทั้งหมดของมนุษย์แล้ว

แต่จริงๆแล้วมันอาจยาวนานจนนับไม่ได้ โลกและจักรวาลอาจเกิด ดับจนนับไม่ได้ ช่วงเวลานั้นก็อาจมีมนุษย์ มีเหตุปัจจัย(กรรม) แต่เราไม่ได้รับรู้เพราะอยู่เกินกว่าความรู้ จินตนาการ

เหมือนแมลงที่มีชีวิต1วัน ก็ไม่มีวันเข้าใจมนุษย์ที่มีชีวิต100 ปี มันก็เข้าใจว่าทั้งหมดของชีวิตมันมีแค่นั้นแหละ โลกก็เป็นแบบนี้

ผมเชื่อหลักการนี้ เพราะของทุกอย่างไม่เที่ยง คงอยู่สภาพเดิมไม่ได้ ต่อให้เป็นหินหรือดาวหรือทางช้างเผือกก็ต้องเปลี่ยนสภาพ หรือถ้ามีช่วยบอกผมหน่อยว่าคืออะไร

ฉะนั้นความเป็นไปได้ที่ช่วงต่างๆที่เกิดมาสร้างกรรม สร้างเหตุปัจจัยให้เป็นทุกวันนี้ก็คงจะมี ผมเชื่อแบบนี้น่ะนะ

คำตอบมีแค่อาจมีก็ได้ หรืออาจไม่มีก็ได้

ที่เหลือแล้วแต่ความเชื่อแต่ละคนจะเชื่อจะคิดไปทางไหน แต่คำตอบที่ชัดเจนมันไม่มี

ผมว่าไม่มีจริงอะ แต่ผมไม่ได้อยากให้คนทำชั่วอะไรนะ อยากให้คนทำดี โลกสงบสุข
แต่ความเป็นเหตุเป็นผลมันน้อยเกินไป

ผมคิดว่าศาสนา คำสอน ก็แค่เครื่องมือของคนมีอำนาจที่ต้องการทำให้โลกนี้มันสงบ ไม่วุ่นวายเท่านั้นแหละ พูดง่ายๆว่าถ้าไม่มีเวรกรรมมาหลอก คนร่ำคนรวยโดนปล้น ยิงตายง่ายๆเลยแบบนี้ เค้าจะอยู่กันยังไง คิดว่าถ้าเราเป็นคนมีอำนาจเราจะใช้กลอุบายคุมคนอื่นๆยังไงให้ไม่มาทำร้ายเรา เพื่อแย่งชิงอำนาจ เงินตราของเรา
ส่วนเรื่องทำไมคนเกิดมาไม่เท่ากัน ผมว่ามันก็แค่การสุ่มนั่นแหละ เหมือนวิทยาศาสตร์ quantum อะ god play dice แค่นั้นจริงๆ

ส่วนการเวียนว่ายตายเกิด ถ้ามีจริงๆ จำนวนสิ่งมีชีวิตบนโลกควรต้องคงที่รึเปล่า (คือเข้าใจหลักการรอเกิดอะไรแบบนี้นะ) แต่ผมว่าอัตราจำนวนสิ่งมีชีวิตมันมากขึ้นเรื่อยอะๆ คิดดูสมัยก่อนมันมีสิ่งมีชีวิตเท่าไร ยุคเซลล์เดียวก็ได้ แล้วตอนนี้มีเท่าไร มันควรจะเพิ่มขึ้นขนาดนี้หรอ มนุษย์ยังเพิ่มขึ้นเลย เพิ่มขึ้นมาได้อย่างไร จะบอกว่ายุคนี้ถึงคราวคนหมดกรรมหรอ มันไม่มีเหตุผลเกินไปสำหรับผม

ถ้าอิงตรรกะที่บอกว่า ชาตินี้เราทำกรรมอะไรบางอย่าง ถึงต้องมาเกิด

ใครสามารถตอบคำถามผมได้ว่า

แล้วชาติที่1 เราทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องมาเกิด?

มีสิ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คนที่บอกไม่มีก็คนไม่รู้ทั้งนั้น ทำเป็นปากเก่งพูดดี
ผมว่าที่จุดเชื่อมนรก สวรรค์ มี SERVER ฐานข้อมูลที่เก็บประวัติเราทั้งหมด

ซึ่งเป็น DATABASE ที่ใหญ่มาก พร้อม Software วิเคราะห์เลยว่าคุณทำดีกี่ครั้ง ทำเลวกี่ครั้ง
จะเกิดใหม่ด้วยพลังบุญเท่าไร โดยมีพยาญมตัดสิน บางครั้งก็ตัดสินเบี้ยว บางครั้งก็ติดสินบน
ก็แล้วแต่ดวงของท่าน กับคนที่ใส่บาตรมาให้ท่านนะ

ผมกินไวอาก้ามา 55 แล้ววูปไปเลย กินทั้งเสาร์และอาทิตย์ วันเสาร์กินไปไม่เป็นไร
พอวันอาทิตย์กินอีกเม็ด ตอนนั้นคิดว่าร่างกายเอายู่ โหดจัด หลังจากกินไม่นานวูปเลย
ภาพตัดหมดสติโชคดีที่แฟนผมตอนนั้น CPR เป็น
ซึ่งระหว่างที่ผมหมดสติ เหมือนผมลืมตามาในอีกมิตินึง มันมืดไปหมด แต่ที่ชัวร์คือได้ยินเสียงผู้ชายเรียก
บอกว่า ตื่นๆ ลุกขึ้นลุกขึ้น ยังไม่ถึงเวลาของเมิงประมาณนี้ ซึ่งพอผมตื่นมาก็คิดว่าต้องมีผู้ชายคนไหนมาช่วย
แต่เปล่าเลย ในห้องมีแค่ผมกับแฟน ผมถามแฟนเมื่อกี้ใครมาเรียก สรุปไม่มี ผมเหวอเลย

แฟนผมตอนนั้นเค้าบอกผมหมดสติไปเกือบ 10 วิได้ คือหน้าเขียวปากเขียวแล้ว ถ้าไม่ CPR คือตาย 100%
หลังจากนั้นผมเชื่อเรื่องชีวิตหลังความตายเลย ไปทำบริจาคร่างกายไว้แล้ว 55

เชี่ย เจอคนคิดเหมือนผมเลยว่ะ ผมก็ถามคำถามนี้ เวลามีโอกาศได้คุยเรื่องนี้กับผู้คน ยังไม่มีใครตอบเคลียร์ๆได้เลย

พระพุทธองค์ได้ทรงตรึกตรอง ทรงคำนึงว่าธรรมที่พระองค์ตรัสรู้นี้ ลึกซึ้งมาก ยากที่สัตว์อื่นจะรู้ตาม จึงยังทรงมิได้รับคำทูลอารธนาทีเดียว แต่ได้ทรงพิจารณาโดยพระญาณก่อนว่า เวไนยสัตว์ นั้นจำแนกเหล่าที่จะรองรับพระสัทธรรมได้เพียงใด จำนวนเท่าใด ทรงจำแนกด้วยพระญาณว่าเหล่าเวไนยสัตว์บุคคลที่จะรับพระสัทธรรมได้และไม่ได้มีอยู่ ๔ จำพวก เปรียบได้ดังดอกบัวสี่เหล่า อันหมายถึง ปัญญา วาสนา บารมี และอุปนิสัย ที่สร้างสมมาแต่อดีตของบุคคล ซึ่งบัว ๔ เหล่านั้น คือ

บัวประเภทที่ ๑ ดอกบัวที่พ้นน้ำแล้ว รอแสงพระอาทิตย์จะบานวันนี้
บัวประเภทที่ ๒ ดอกบัวที่ปริ่มน้ำ จะบานวันพรุ่งนี้
บัวประเภทที่ ๓ ดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ ยังอีก ๓ วันจึงจะบาน
บัวประเภทที่ ๔ ดอกบัวที่เพิ่งงอกใหม่จากเหง้าในน้ำ จะยังไม่พ้นภัยจากเต่าและปลา

ซึ่งบัวแต่ละประเภทนั้นเปรียบได้ดังนี้

๑. อุคฆฏิตัญญู คือ พวกที่มีสติปัญญาฉลาดเฉลียว เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมก็สามารถรู้และเข้าใจในเวลาอันรวดเร็วเปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่พ้นน้ำเมื่อต้องแสงอาทิตย์ก็เบ่งบานทันที

๒. วิปจิตัญญู คือ พวกที่มีสติปัญญาปานกลาง เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้ฟังธรรมแล้วพิจารณาตามและได้รับการอบรมฝึกฝนเพิ่มเติมจะสามารถรู้และเข้าใจได้ในเวลาอันไม่ช้า เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่ปริ่มน้ำซึ่งจะบานในวันถัดไป

๓. เนยยะ คือ พวกที่มีสติปัญญาน้อย แต่เป็นสัมมาทิฏฐิเมื่อได้ฟังธรรมแล้วพิจารณาตามและได้รับการอบรมฝึกฝนเพิ่มอยู่เสมอ มีความขยันหมั่นเพียรไม่ย่อท้อ มีสติมั่นประกอบด้วยศรัทธาปสาทะ ในที่สุดก็สามารถรู้และเข้าใจได้ในวันหนึ่งข้างหน้า เปรียบเสมือนดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ ซึ่งจะค่อย ๆ โผล่ขึ้นเบ่งบานได้ในวันหนึ่ง

๔. ปทปรมะ คือ พวกที่ไร้สติปัญญา และยังเป็นมิจฉาทิฏฐิแม้ได้ฟังธรรมก็ไม่อาจเข้าใจความหมายหรือรู้ตามได้ ทั้งยังขาดศรัทธาปสาทะ ไร้ซึ่งความเพียร เปรียบเสมือนดอกบัวที่จมอยู่กับโคลนตม ยังแต่จะตกเป็นอาหารของเต่าปลา ไม่มีโอกาสโผล่ขึ้นพ้นน้ำเพื่อเบ่งบาน

มีจริงครับ​ เชื่อผมเถอะ​ มีแน่นอน​ แล้วกรรมไม่เรียงลำดับด้วย​ ที่แน่ๆท่านหนีกรรมตัวเองไม่พ้นหรอก​ แทบไม่มีทางหนีได้เลยด้วย​ ผมแค่อยากบอกท่านว่านรกมีจริง​ ไปง่ายมากๆ​ แค่โกรธก็ลงนรกได้แล้ว​ เทวดาลืมกินข้าวมื้อเดียว​ หรือโกรธจัดทีเดียวตกนรกเลย​ ชีวิตเปราะบางมากนะครับ​ อย่าประมาท​ ถ้าสับสนอยู่ให้เชื่อที่ผมพิมพ์ไว้นี้​ ไม่มีส่วนไหนไม่เป็นจริง​หรือพิมพ์มั่วไปเอง ขอให้ท่านโชคดีครับ

เนี่ย ผม ยังคิดอยู่เลย แบบในหนัง คือ สมมุติ ว่าถ้าเราตายไป แล้ว เหมือนมีอะไรติดค้างอยู่ อยากกลับมาบอกครอบครัว หรืออยากมาหา แล้ว ถ้าเค้าให้เรามาอยู่ในร่างของสัตว์ต่างๆ ที่ น่าเกลียด น่ากลัว จะเอาไหม เช่น ให้อยู่ ใน ร่าง แมลงวัน แมลงสาป หนู ตุ๊กแก อะไรอย่างงี้

เพราะสัตว์พวกนี้ เป็นประเภทที่คนไม่อยากเข้าใกล้ ถ้ามาแล้ว คนที่อยู่เค้าจะรับได้ไหม แล้ว จะสื่อสารยังไงให้รู้อีก

เป็นเรืีองอจินไตยครับ​ พระพุทธเจ้าก็ตอบไม่ได้​ เพราะพระองค์เคยย้อนดูอดีตชาติโดยใช้เวลาหลายอาทิตย์ก็ไม่มีวี่แววจะพบชาติแรกเริ่มเลยแม้จักรวาลจะแตกเับมานับล้านๆรอบ​ เรื่องที่มาที่ไปของกรรมจัดเป็นหนึ่งในเรื่องอจืนไตยที่ใครคิดจะมีส่วนแห่งความเป็นบ้า​ คือคิดให้ตายก็ไม่ได้คำตอบของมันจริงๆ​ เพราะยาวมาก​ คิดเอาชาตินี้เราทำกรรมอะไรมั่ง​ มันเยอะมากแล้วทุกกรรมก็รอสนองเราอยู่​ แค่ชาติเดียวยังจำกันไม่ได้แล้ว​ อย่าไปถามเลยครับชาติแรก​ ถึงมีพลังระดับสูงสุดนั่งนึกให้ตายก็ไปไม่ถึง

กรรมเลือกไม่ได้ครับ​ พระนางมัลลิกาทำบุญใหญ่ช่วยไถ่ชีวิตสัตว์และยกเลิกพิธีบูชายันต์​ แต่ก่อนตายไปติดเรื่องทำพลาดนิดเดียวลงนรกเลย7วันหลังตาย​ นี่คือคนบุญหนาแล้วนะพลาดนิดเดียวไปอบายเฉย​ ส่วนพวกเราบุญใหญ่อะไรก็ไม่มี​ ถ้าใจไม่ผ่องใสจริงๆต้องลงอบายกันก่อนอยู่แล้ว​ เป็นลูปปกติสัตว์โลก​ นรกนี่ใกล้มากแค่ปากซอย​ หนีกันให่พ้นยากนะยุคนี้​ ผมว่าคนรอดมีนิดเดียว​ เกิดเป็นสัตว์คืออบายก็จริงแต่ก็สบายกว่าสัตว์นรกแบบคนละเรื่อง​ นรกขุมเบาที่สุดวันนึงในนรกยาวนานเท่ากับเวลาในโลกเรา9ล้านปี​ เวลาของเทวดาก็นานกว่าเวลาคนบนโลกแบบเทียบกันไม่ได้​ ถ้าหลุดไปภพอื่นคือยากนะจะกลับมาเกิดในโลกใบนี้อีก​ แต่อย่างว่าจักรวาลมีจำนวนอนันต์​ มีบุญพอเป็นคนแต่โลกใบนี้ไม่มีอยู่แล้วก็เวียนไปเกิดจักรวาลอื่นแทน​ ระบบน่าจะประมาณนี้เป็นอินฟินิตี้ลูป

อยากเข้าถึงเรื่องพวกนี้ต้องไปลองสารเปิดจิต ตัวแรงสุดก็อัยยา
ปล.ผมไม่เคยลองเน้อ และใช้วิจารณญาณให้มากๆ ส่วนตัวเชื่อว่ามี แต่ผมยังเข้าไม่ถึงที

อีกเรื่องถ้าเมื่อก่อนผมคงแทนตัวเองว่าเป็นพวกเอทิสต์ละ แต่ตอนนี้ผมกลับมาสนใจและพยายามฟังคนอื่นๆเขาที่พยายามบอกและเก็บสะสมพลังงาน/สิ่งดีๆ

ท่านกินของอะไร อันนี้มั้ย ถ้าใชจะได้เลี่ยง ออกศึกละใช้บ่อยซะด้วย