[RE: (PANTIP) ลูกถูกบูลลี่]
ผมเคยโดนนะ แบบหนักเลย ปรับตัวไม่ได้ครับ ตอนประถมเรียนโรงเรียนดีดี พอตอน มัธยม เรียนโรงเรียนวัด พ่อไม่มีอยากส่งแพงเพราะมีเมียใหม่
Spoil
โดนพวกเด็กสลัมดราม่า เอาเปรียบทุกอย่าง เล่นการพนัน พอเล่นเเพ้มีดึงดราม่าไม่มีตังค์ค่ารถกลับบ้าน โดนโกงประจำ ไอคนทำมันไม่คิดอะไรหรอก มันคิดว่าเราโง่ด้วยซ้ำ เราเองต้องการเป็นคนดี ยอมตลอด โดนท้าต่อยเราไม่ก็ไม่อยากสู้ เริ่มไม่สู้คน โดนแกล้งสารพัดที่จะจินตนาการได้ โดนทั้งห้องล้อชื่อพ่อ( โดนแอบเอาสมุดพกไปเปิดดู) โดนถุยน้ำลายใส่ โดนลัดคิว โดนใส่ความ (มีคนนึงขี้ขโมย ไปขโมยของอาจารย์ แล้วอาจารย์ตามหาจริงจัง มันแอบเอามาวางใต้โต๊ะเรา แล้วรีบไปฟ้องอาจารย์) โดนขโมยกล่องดินสอกล่องเหล็กราคาแพงมาก ณ ตอนนั้น พอเราไปเคาะเจอในกระเป๋ามัน มันบอกแกล้งเล่น ทำท่าหัวเราะกลบเกลื่อน หนักมากครับ สำหรับคนที่โตมาโดนพ่อสอนให้เป็นคนดี แต่เป็นคนดีกับพวกมันไม่ไหวจริงๆ
ผมจะไปโรงเรียนแต่ละครั้งทำใจลำบากมากครับ
มีวันนึงผมโดนแกล้งวันประชุมผู้ปกครองต่อหน้าพ่อเลย แบบเสียหมา อายมาก เพราะเราไม่อยากให้พ่อเรารับรู้ว่าเราเป็นคนใจไม่สู้ตลอด วันต่อมาผมไปฮึดฮัดใส่ไอหัวโจก ที่ชอบนำแกล้งผมเป็นประจำ มันเลยถามกลับมาว่า " มึงทำไม จะเอาไหม ที่ไหนบอกมา กูเอาแน่!!!!!"เสียงดังมาก ผมบอกผมไม่เอา แต่มันจะเอาให้ได้ กะเอาให้อาย อยู่ไม่ได้ เรียกทั้งห้องมาดูผมโดนเชือด
วันนั้นผมจำได้ ตอนเย็นโดนตัวโหดๆ ลากไป เพื่อต่อยตัวๆ กับมัน ตอนนั้นทำใจลำบากมาก กว่าจะเดินไปถึงที่ แล้วไอตัวโหดก็มากำหนดกติกา ซึ่งทั้งห้องตอนนั้นไม่มีใครเชียร์ผมเลย
เพื่อนสนิทก็เป็นเด็กติ๋มๆ ไม่กล้าออกตัวมากนัก กลัวโดนแกล้งไปด้วย เผลอๆ มันเชียร์อีกฝั่งด้วย
พอถึงจุดที่ต้องต่อยกันจริงๆ ไอทางนั้นมันชกต่อยเป็นประจำ มันทำ ง้าง ง้าง หยอกผมประมาณ 5 ที เปิดโอกาสให้ผมมีเวลาทำใจก่อน แล้วผมก็ตัดสินใจ ตายเป็นตาย จำได้เลยหมัดแรก ใส่ทั้งตัว เข้าท้องมันเต็มๆ แม่งร่วง!!!!! ไอตัวโหดรีบมาแยก แล้วบังคับให้ ชกต่อยกที่ 2 ไอเหี้..นั่นขาสั่นละครับ ผมเลยรัวไม่ยั้งเลยทีนี้ อีกฝั่งไม่ได้ออกหมัดเลยครับ เละ จากนั้นมาผมไม่เคยโดนแกล้งอีกเลย ส่วนไอที่โดนผมต่อย เพื่อนบังคับให้ Rematch กับผมอีก แต่มันไม่กล้า โดยเพื่อนเท เพราะเป็นคนพูดไว้เยอะ อยู่ในสังคมไม่ได้ ก็ไม่มาเรียนออกจากโรงเรียนไปตอน ม.3 เจอกันอีกทีตอนอายุ 20 กว่า คือสภาพพังมาก เข้าคุกเป็นว่าเล่น พูดจาจะเหมือนหลอนยา เคยคุยกับแม่มัน แม่มันบ่นให้ฟังว่า อยากให้ตายๆ ไปเลย อยู่ก็ลำบาก ขโมยตังค์จนไม่มีเงินหมุนร้าน (แม่มันตำส้มตำขาย)
โดยส่วนมากแล้วพวกตัวโหด คนจริงๆ มันไม่ค่อยแกล้งใครหรอกคับ ไอที่ชอบแกล้งมีแต่พวกกระจอกเท่านั้นแหละที่แกล้งคนไม่สู้ และผมถึงรู้ว่า กับพวกเหี้ยๆ โดยสันดานมันจะไม่มีวันคิดได้ เราต้องสู้ เพื่อแสดงจุดยืนเรา พอมันรู้ว่าเราสู้ มันก็ไม่กล้าหรอกครับ
ทุกวันนี้ผมยังเสียดายที่ตอนเด็กไม่ได้กระทืบหน้าไอคนที่ชอบขโมยของผม(ไอนี่เลวมาก สายตาจ้องจะเอาตลอดตอนหลังๆพอรู้ว่าเราสู้คนมันเลยไม่กล้าขโมยของเรา) แต่อย่างน้อยก็ยังดีที่ได้เอาคืนไอหัวโจกที่แกล้งผมมาสองปีได้ วันนั้นน่าจะเอาให้หนักกว่านี้