ช่วง โควิด ปิดไปหมด จะกลับมาเปิดก็เสี่ยง ณ ช่วงนั้น อีกอย่างถ้าทำเลไม่ดีก็อยู่ยาก

นอนแทนบ้าน

คือต้องย้อนไปว่า มันฮิตได้เพราะตอนนั้นคอมยังแพงอยู่มาก มีบางชิ้นผลิตในจีนแล้ว แต่ส่วนมากยังเป็นเมกาหรือยุโรปอยู่ แถมเน็ตบ้านยุคนั้นมีแต่โมเด็ม ต่อทีคนก็โทรเข้ามาไม่ได้ ก็เลยทำให้เน็ตคาเฟ่ดัง (ละ ADSL ก็ไม่ถูกด้วยแหละตอนนั้น เน็ต 256k ราคา 599 ของทรูเนี่ย บ้านใครมีคือรวยแล้วในยุคที่ข้าวยังจานละ 25-30)

ที่ทำให้ฟองสบู่มันแตก เป็นเพราะคนที่เข้าเน็ตคาเฟ่ยุคนั้นก็โตเป็นผู้ใหญ่หมดแล้ว กลับกันเด็กที่จะมาทดแทนก็เจอมือถือมาขวางทางไว้ก็เลยซบเซา แถมสิ่งที่ทำให้คนยึดกับคาเฟ่ได้ตอนนั้นคือพวกเกมออนไลน์ทั้งหลาย ซึ่งก็หมดยุคบ้าง ปิดกิจการบ้าง (ก็คนเก่าๆมันเลิกแล้ว เกมมันหยุดพัฒนาไปแล้ว ละด้วยกราฟฟิคมันก็ไม่เอื้อคนเล่นใหม่ละ) เกมใหม่ๆก็เปิดน้อยลงๆ สวนทางกับเน็ตที่เริ่มดีขึ้นและถูกลง แถม Steam อะไรก็มาแล้ว ก็เลยไม่มีใครอยากจะมาลงทุนเปิดเซิฟในไทยอีก เน็ตคาเฟ่ก็ตายหยังเขียด

ผมยืนยันได้ว่าเกมมือถือเป็นแค่ส่วนนึงทำให้ยอดมันลดแต่ไม่ใช่ตัวฆ่ามันตรงๆ เพราะช่วงที่ ROV เริ่มบูม แถวบ้านผมตอนนั้นเน็ตคาเฟ่มี 3 ร้าน เป็นร้านที่อยู่ตั้งแต่ CS1.6 นู่นเลยมั้ง ก็ยังคนเต็มร้านอยู่ เล่นพวกดอทพวก lol ไรงี้กัน

ที่ตอกฝาโลงจริงๆผมว่าคือโควิด ช่วงโควิดนี่คือเลิกกันหมดจริงๆ ร้านเกมเก่าแก่สุดเปิดใต้หอ ซึ่งเจ้าของหอเปิดร้านเกมเอง ขายหอ ปัจจุบันโดนทุบทิ้งกลายเป็นลานของร้าน CJ ไปละ (แต่มันก็โทรมมากแล้วแหละ 20-30 ปีละ)

โดยสรุปสั้นๆคือ กาลเวลาครับ
เน็ตดีขึ้น + คอมถูกลง + ความนิยมเกมออนไลน์แบบมีเซิฟในไทยเสื่อม + โควิด = คนเลิกไปคาเฟ่ คาเฟ่ก็เลยเจ๊ง

มันคือเน็ตคาเฟ่ โมเดลแบบนี้ไม่ฮิตในไทย ฮิตในญี่ปุ่นเกาหลี

ตอนเด็กช่วงป5 ถึงม5 ผมใช้เวลาในร้านเกมส์ ร้านเน็ตมากกว่าบ้าน พูดละคิดถึง ผมไปเล่นจน ทางร้านมีคอมพ์ประจำไว้ เวลากลับจากเรียน ก็จะไปร้านเลย พวกหัวเกรียนคนไหนนั่งเล่นอยู่ พี่ที่ดูแลร้านให้ไปเล่นเครื่องอื่น ผมจะได้เล่น

คิดอยู่ว่าเสียวันละ 100 ผมน่าจะเก็บเงินได้เยอะเลยสมัยนั้น