ในฐานะผู้จงรักภักดีอย่างผม ชอบเรื่องราวแบบนี้มากครับ

ภาคต่อไป โชว์รีดยาสีฟัน

ถ้าโกหกขอให้ชิบหายทั้งตระกูล

กับคนนี้ผมเคยเจอตัวจริงนะที่คิโนะพารากอน

ใครเดินบ่อยๆก็จะเจอบ้างแหละ ช่วงแรกๆอะไม่มีทหารกั้นหน้าร้าน
ผมจำได้ว่าเดินๆหาหนังสืออยู่ แล้วก็เจอ ตอนนั้นปี 1 มั้งใส่ไทค์ของวิศวะ (โลโก้มันจะไม่เหมือนของไทค์จุฬาปกติ มันจะเป็นจุฬาปักไม่ใช่พิมพ์)
"อ่าวเด็กวิศวะหรอ"
"ครับผม"
"-ยกนาฬิกา-ไม่มีเรียนหรอบ่ายแล้ว"
"วันนี้มีแค่ครึ่งวันครับ"
"อ่อ โอเค"
แล้วผมก็โค้งแล้วก็ถอยออกไป

คือบางเรื่องผมว่ามันก็ไม่ได้เมคมาแปลกๆหรอก (แบบที่อัพให้เป็นช่างอะไรพวกนี้) แต่คนเล่าชอบใส่ไข่เกิ้น

ขับนถตาม สส. เเล้วเข่าทรุด มันเก่าไปเเล้วใช่มั๊ย

ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

เดินลงสะพานลอยอยู่ดีๆ เรียกเหมือนหมูเหมือนหมา แถมบอกว่าผมจะเดินไปนี่เอง แม่มหันมาด่าแล้วสั่งให้นั่งลงกะพื้นยังกะขอทาน พูดจาเหมือนตัวเองเป็นเจ้านายแล้วสั่งพวกไพร่อะ นี่แค่ไอพวกตะกวดนะ

ถึงกับเข่าทรุดเลยทีเดียว

เครดิต กองทัพภาคที่4 โอเครๆ เชื่อกะได้

ละครคุณธรรม

ทรงพระเจริญ

พิมก็ได้ฮะ

พล๊อตเดิมกับไอ้จอดติดไฟแดงเลย ยังคงดักได้อีกนะ 555+

บทประพันธ์ โดยกองทัพภาคสี่