สมัยนี้ต้องเลี้ยงลูกเชิงบวก กับศึกษาเรื่อง EF ครับ

ถ้าเอาสรุปแบบที่ผมเข้าใจง่ายๆ เลยคือ สร้างสมองโดยการให้เด็กเล่นเต็มที่ ห้ามให้น้อยที่สุด(ในการเล่น) ปล่อยให้เค้าทำสิ่งยากๆ เอง จะพัฒนาสมองและเป็นคนที่มีนิสัยพยายาม

พอโตขึ้นหน่อยก็ฝึกเรื่องกฎเกณฑ์ ระเบียบวินัย โดยบ่น ด่า ตี ให้น้อยที่สุด แต่อันนี้คนจะมองว่าแล้วมันจะมีวินัยยังไง

พ่อแม่หลายคนไม่ตี โอ๋ลูก กลายเป็นสปอยล์เด็ก เข้าใจไปว่านี่คือเลี้ยงลูกเชิงบวก ซึ่งไม่ใช่

ใจความหลักคือ เด็กมันรู้จักเหตุและผล และพ่อแม่มีอำนาจเต็มที่ ที่จะให้หรือไม่ให้อะไรกับเด็ก พ่อแม่ต้องใจแข็ง ร้องก็ปล่อยร้องไป ให้เรียนรู้ว่าชีวิตมันจะไม่ได้ทุกอย่างดังใจ ให้เรียนรู้ความผิดหวัง

การเลี้ยงลูกแบบนี้ ให้ได้ตามหลักการ จะทำให้เด็กมีสมองที่ดี รู้จักยับยั้งชั่งใจ มีเป้าหมายและจะไปถึงเป้าหมายให้ได้ คือทำให้เค้าอยู่รอดได้และไม่สร้างปัญหา

เด็กมีสมองต่างกันตั้งแต่เกิดบ้าง แต่ไม่เยอะหรอก ต้นทุนที่สำคัญเลยคือเรื่องโภชนาการและการเล่นที่จะช่วยเสริมพัฒนาการสมอง

ตามหมอคนนี้ดูครับ แนวทางเลี้ยงเด็กสมัยใหม่ (จำไว้ว่าพ่อแม่คือของเล่นที่ดีที่สุดของเค้าครับ)

ขอเตือน ตามหมอคนนี้โคตรเหนื่อย

ผมซื้อนิทานให้ลูกถ้ารวมๆที่ขายไปด้วยก็พันกว่าเล่มละ

ตอนนี้ทำ Homeschool ทั้ง 2 คนละ รู้สึกแนวทางของหมอจะสวนทางกับสังคม แต่ผมเห็นด้วยกับหมอเลยตัดสินใจทำ Homeschool เลย

ไม่ต้องเลี้ยงตามใครไม่มีสูตรตายตัวเลี้ยงแบบที่ ปู่ย่าตายาย เลี้ยงเรานั่นแหละ ไม่มีอินเตอร์เน็ต ไม่มีมือถือ
พูดคุยกับลูก พาเดินเล่น ไปเที่ยวดูสัตว์สัมผัสธรรมชาติ เด็กพัฒนาการตามวัยอยู่แล้ว
ซื้อของเล่นพวกพัฒนาความคิด 4-5 ขวบก็ดูออกแล้วว่าเขาชอบด้านไหน
แต่เพิ่มตรงเรื่องความปลอดภัย ดูแลใกล้ชิดหน่อย

ผมเอาแค่หลักๆ ที่พอทำได้ครับ ขึ้นกับบริบทของแต่ละครอบครัว แต่แนวทางแกคือถูกต้องเลยนะ ถ้ามีเวลาจริงๆ

Youtube บ้าง Tiktok บางช่องที่มีสาระบ้าง Google ส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจตรงไหน ก็ค้นหาศึกษาเอา

ตอนแรกก็คิด จะเลี้ยงยังไงวะ จะไหวมั้ย

ก็ค่อยๆปรับกันไป แต่ที่แน่ๆ เลี้ยงแบบสมัยใหม่ ไม่ป้อนน้ำก่อน 6 เดือน ไม่ป้อนกล้วยก่อน 6 เดือน

ไม่ดัดขา ไม่ทำอะไรที่โบราณเคยทำกันมา ปรึกษาหมอบ่อยๆ ตอนไปฉีดวัคซีน

เรียนรู้กันไป เราก็เป็นพ่อแม่มือใหม่ ลูกก็เป็นลูกมือใหม่ เพิ่งออกมาเจอโลกกว้าง พ่อกับแม่สำคัญที่สุด

อุ้มเค้าเยอะๆ กอดเค้าบ่อยๆ กินนมแม่ให้ได้นานที่สุด ช่วงเดือนที่ 2 ที่ลูกเริ่มเป็นโคลิก ที่ถือว่าช่วงนรกมาก

ร้องแบบไม่มีเหตุผล ร้องเวลาเดิมๆ ขึ้นอยู่กับว่าบ้านไหน เจอตอนไหน พอเข้าเดือนที่ 3 เริ่มอ้อแอ้ เริ่มชวนคุย

เริ่มยิ่มให้เราได้ นั่นแหละ ชีวิตจะสดใสขึ้นมาอีกเยอะเลย เป็นกำลังใจให้พ่อแม่ มือใหม่ทุกคนครับ

เลี้ยงแบบที่พ่อแม่เลี้ยงเรามานั่นแหละ
นิสัยเด็กมาจากพ่อแม่ ลูกผมนิสัยเหมือนแม่เกือบทุกอย่าง แต่ความฉลาดได้ผม
กิจกรรมที่ให้เค้าเรียนต้องมีแบบบังคับ 1-2 อย่าง มี่เหลือให้เค้าเลือก
ที่บ้านผมบังคับให้เรียนคือเปียร์โนกับว่ายน้ำ ที่เหลือ มวยไทย เตะบอล ต่อหุ่นยนต์ เรียนภาษาอังกฤษเค้าเลือกเอง

เพิ่มเติม ถ้าอยากให้ลูกชอบร้องเพลง ต้องให้ฟังเพลงตั้งแต่อยู่ในท้อง 4-5 เดือน ลูกผมชอบร้องเพลง เพลงที่แม่เปิดฟังตอนอยู่ในท้องร้องได้หมด

ส่วนตัวยังไม่มีลูก แต่เคยคิดไว้ว่าถ้ามีจะเลี้ยงแบบให้ออกไปเล่นนอกบ้านบ่อยๆ ไปสำรวจธรรมชาติ ล้มลุกคลุกคลานนอกบ้าน แล้วกลับมาให้ลูกได้นอนหลับพักผ่อนเต็มที่ เพราะตอนเด็กผมนอนเยอะมากจนตัวสูง สุขภาพดีมาก 555

ที่กลัวๆคือ กลัวลูกติดจอมากเกินไป กับบางทีอาจจะมีคำพูดหรือพฤติกรรมอะไรที่เราไม่ตั้งใจทำใส่ลูก แต่ลูกเก็บมาเป็น Childhood trauma จุดนี้ผมเห็นจากพี่สาวกับแม่ผม ถึงขั้นซึมเศร้าเพราะเรื่องนี้ ทำให้ผมคิดว่าการเลี้ยงลูกนี้มันโคตรยากจริงๆ

ตามเม้นบนครับ ติดตามเพจ คุณหมอประเสริฐ ผลผลิตการพิมพ์ เลี้ยงลูกให้มีเซล์ฟเอกสตรีม

หมอประเสริฐครับ ช่วยได้ทุกอย่าง

เริ่มจากท่านตั้งใจเรียนครับ หาหนังสือมาอ่านรอเลย

แนะนำว่าเพจ หมอสุธี...... ที่เกี่ยวกับคลีนิคน้ำนมแม่ไม่ต้องไป Follow ครับ

เพ้อเจ้อสุดๆ แม่งน้ำนมแม่แม่งวิเศษอย่างนั้นอย่างนี้

ผมไปคอมเมนต์ถามว่า มันช่วยตรงไหน ปล่อยเบลอผมไปเลย

เหมือนฟิลลิ่งกึ่งมโนอ่ะครับ

ส่วนที่แนะนำก็คือเลี้ยงลูกตามใจหมอ แกสอนเลี้ยงลูกดี แต่ว่าทำตามยากมากๆครับ

เริ่มที่พ่อเเม่เลยครับ พฤติกรรมพ่อเเม่มีผลต่อลูกเเน่นอน ผมชอบที่พอร์ชศรัณย์เลี้ยงน้องโฮห์มมาก เลี้ยงเเบบต่างประเทศเลย เด็กเรียนรู้ไวมากอายุพึ่งขวบหน่อยๆเเต่เริ่มรู้เรื่องเเล้ว ที่สำคัญคือพอร์ชเปลี่ยนวิถีชีวิตเเบบหลังเท้าเป็นหน้ามือเลย จากคนเที่ยวกลางคืนทุกคืนกลายเป็นติดบ้านเลี้ยงลูกนอนเป็นเวลา อันนี้น่าชื่นชมปรับเพื่อลูกจริงๆ

.

ครอบครัวน่ารักมากครับ พ่อมีความเป็นผู้นำมากๆ