สมมติ ถ้าเก็บเงินได้ 10 ล้าน

ในความคิดผม เก็บในรูป บาท ดอลลาร์ มันเจอเงินเฟ้อ ด้อยค่าแน่นอน

ถ้าจะลงทุนหุ้น คิดว่า หุ้นตปท น่าจะดี แต่ก็ยังเสี่ยงในระดับนึง

เลยมีความคิดว่า ถ้าเอาเงินไปซื้อที่ดิน ตจว ทำเลดีๆ ที่เราอยากไปอยู่บั้นปลาย แต่ช่วงทำงานได้ ปล่อยให้คนเช่าทำเกษตร หรือเชิงพาณิชย์อื่นๆก่อน

ระยะยาวๆ น่าจะดีกว่ามั๊ย ครับ

อย่างน้อย มูลค่าที่ดินยังเพิ่มขึ้น

ตจว. ทำเลดีๆ นี่...
ราคาไปไกลมากแล้วนะครับ

ระวังโดนภาษีที่ดิน
โดนมากโดนน้อยยังไงก็โดน

มันอยู่ที่ว่ามีความจำเป็นหรือวางแผนอะไรไว้บ้างครับ

มีาิบล้านลงสิบล้านผมคงไม่เอาอ่ะ แบ่งไปทำอย่างอื่นดีกว่า ที่ดิน มันไม่โฟลว ขนาดนั้น ยิ่งตจว.ถ้าไม่มือทองหรือสายเก็บจริงๆก็อยู่ลำบากนะ

คิดแบบนี้แล้วกัน 10 ล้านเอาไปลงหุ้น ปันผล 5% ต่อปี เท่ากับท่านจะได้เงินมาใช้ ปีละ 500K

ท่านมองว่าที่ตรงนั้นมันขึ้นปีละ 500K รึเปล่าละ คือทุกอย่างมันมีความเสี่ยงหมดนั้นละ

แบบแนวคิดท่านถ้าไม่มีคนมาเช่าก็จบ

ทำเลดีๆก็น่าจะเป็นอำเภอเมือง เพราะราคายังขึ้นบางอำเภอราคาที่ดินลด

ที่ดิน1ไร่ในอำเภอเมืองราคาอยู่ที่ประมาณ8-12ล้าน ส่วนตัวคิดว่าเอาไปลง

กองทุนหุ้นโลกกับทองดีกว่าจั๊บ โลกเดือดคนมีแต่จะขายที่ไม่มีคนซื้อ ถ้าจะ

ซื้อที่ดินไปซื้อประเทศหนาวคุณภาพชีวิตดีๆดีกว่าจั๊บ

ราคาที่ดินในต่างจังหวัดบางส่วนเริ่มทรงๆ ลดๆละ

ราคาประเมินที่ดินในจังหวัดผม 8 ปี เท่าเดิม

เวนที่คืน

ชื้อแล้วปล่อยโล่ง เปล่า ไม่ได้ทำอะไร โดนภาษีบานนน ครับ

คุณมีเงินเหลือหรือทรัพย์สินอื่นรึเปล่า หรือมีแค่10ล้านนี้
ถ้าไม่มีอย่าเพิ่งซื้อ ที่ดินมัน liquidity ต่ำนะ ถ้าคุณต้องการใช้เงินทันทีจะขายยาก ถึงขายได้ต้องขายแบบถูกๆถ้ารีบๆ
ถ้ามี10ล้านแล้วไม่มี asset อื่น ซื้อที่หมดเลย ตามความเห็นผมว่าไม่ควร ที่ดินต้องเงินเย็นจริงๆแบบเงินเหลืออะ ควรจะแบ่งซื้อหุ้นบางส่วน+ถือเงินสดบางส่วนแล้วที่เหลืออาจจะซื้อที่นะ คหสต

คิดดีๆรอบคอบ เอาที่ตัวเองถนัด ลงทุนถูกที่ก็รวย

ถนัดหุ้นก็มองลงหุ้น

ถนัดที่ดินทำที่ดินขึ้น ก็มองที่ดิน

แต่ถ้าครึ่งๆกลางๆ อยากให้ศึกษาดีๆก่อน ไม่ห้ามไม่ขัดขวางทางรวยแต่ให้เน้นว่าศึกษาดีๆก่อน

ผมอยู่ใกล้ สว.(สูงวัย) 2 คน รวยจัด
คนนึงอยากซื้อตึกแถวตรงอารีย์ห้องละ 40 ล้านจะให้ลูกสะใภ้ลวกก๋วยเตี๋ยวขาย ขำๆ แต่ในมุมของเค้าคือลงรอวันที่ดินขึ้น คือค่อนข้างวงใน รู้อนาคต รู้แผนพัฒนา เค้าก็กล้าลง เงินเย็นๆแช่เป็นร้อยปีไม่ลำบาก รู้ช่องมีมือปืนเข้าถึงตัวกำเงินสะบายๆ อันนี้น่าทำ
อีกคน ซื้อที่ต่างจังหวัด กว้านซื้อไปเรื่อยๆ รวมแปลง40-50ไร่ติดถนนใหญ่ใจกลางเมือง ปลูกบ้าน จ้างคนเฝ้าบ้าน ผัวเมียปีละ2-3แสน
ตอนซื้อมา 120 ล้าน ผ่านไป5 ปี คนมาขอซื้อ180 ไม่ขายจะขาย250 ล้าน ดีลก็ไม่เกิด ก็เก็บชิวๆ ไม่เดือดร้อน คือคนพวกนี้มันมองการลงทุนงี้จริง มองแบบง่ายชาวบ้านคือค่าใช้จ่ายค่าเฝ้าปีละ3 แสน 10ปีก็3 ล้าน ซึ่งตาสีตาสามันก็มองว่าเยอะ เปลืองทำอย่างอื่นดีกว่า แค่มองในมุมคนถนัด เค้ามีตัวซื้อในมือ มีสังคมคอนเน็คชั่นตัวถือเงินในมือ มันก็มองง่าย พวกนี้มันสร้างคอนเน็คชั่นทุกวี่ทุกวัน เวบามันซื้อขายแบบราคาโดดๆ พวกเราๆชาวบ้านก็มองตากันปริบๆว่าที่ดินราคาขึ้น ดูซื้อขายง่าย แต่ลึกๆดีเทลมันมีหลากหบายมากๆ เพ้อเจ้อเพ้อฝันก็เยอะ อันนี้เล่าสู่กันฟังเฉยๆนะ

ราคาที่ดินไม่ได้ขึ้นเสมอไปนะครับ ลงก็มี

ส่วนคนที่มาเช่าทำเกษตร เอาจริงๆ เขาแทบไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าหรอกครับ ครอบครัวผมปล่อยเช่าอยู่ บางปีไม่ได้อะไรเลย ทุกวันนี้ให้เขาเช่าแทบจะฟรี คอยดูแลที่ดินไม่ให้คนอื่นมาบุกรุก ทั้งๆ ที่ทำเลก็ไม่ได้แย่มาก ตรงนั้นจะตั้งโรงงานยังได้เลย ติดถนน อะไรเข้าถึงหมด

ตั้งขายมาจะ 30 ปีแล้ว ยังขายไม่ออกเลยครับ มันไม่ใช่ของซื้อของขายที่คนจะเข้ามาซื้อกันทุกวัน มีคนมาถามซื้อปีละเกิน 1 ครั้งนี่คือเยอะแล้ว

อันนี้ประสบการณ์ตรงครับ ลองคิดให้รอบคอบ

ถ้าเก็บเงินได้10ล้านผมก็คงประกาศหาเจ้าของน่ะครับ....เอ๊ะ

ไม่ควรซื้อครับ ที่ดินมันเหมาะถือยาวหลัก 20ปีขึ้นไป
แต่ถ้าคุณแน่วแน่ว่าจะอยู่ ตจว จริงๆ ก็ควรซื้อตอนที่
พร้อมจะไปอยู่แล้ว

จากประสบการ์ บ้านผม ที่ดินซื้อแล้วเก็บคนที่รวยคือรุ่นลูกรุ่นหลาน คนที่ซื้อไม่ได้ใช้เงิน แต่ระยะยาวผมว่าแพ้ยากมาก อนาคตใครมีที่ดินในเมืองคือคนอีกระดับของสังคมอะ ตอนนี้ราคามันแพงแบบมนุษย์เงินเดือนทั่วไปซื้อได้ลำบากละ ไม่เหมือนตอนรุ่นพ่อรุ่นแม่เรา