แชร์เรื่องคนรอบตัว รวมถึงคนในบ้าน
ผมใส่แว่นกันแดดบ่อยมาก แทบทุกครั้งที่ออกจากบ้านเลย ทั้งขับรถ ทั้งเดินไปไหนมาไหน มันดูไม่ดีในสายตาคนไทย
ลามไปถึงลูกผม ที่ผมก็เริ่มให้ใส่บ้างแล้ว

เลยย้อนกลับมามองเพื่อนๆ
คนไทยใส่แว่นกันแดดแค่3 โอกาส
1. ถ่ายรูปรับปริญญา สมัยผม ไปยูเนี่ยนมอลล์ หาแว่นกันเป็นวันๆ ตอนนั้นต้อง super
2. ไปงานบวช อันนี้ก็หาแว่นกันเยอะนิดนึง แต่ไม่ดิ้นรนเหมือนตอนรับปริญญา เพราะเริ่มทำงานกันแล้ว มีเงินหน่อย ยุคผมก็ขยับมาเป็น Ray-Ban , Oakley อาจจะใส่ของปลอมสัก 30%
3. คือตอนแก่ตัว ใส่เพราะเป็นต้อ ผู้ใหญ่ในบ้านผมตอนนี้ใส่กันเกินครึ่ง พ่อผมเข้าร่มเดินในห้างยังต้องใส่ เพราะสู้แสงไม่ไหว

อันนี้ผมสงสัยจริงๆ ว่าไทยเป็นประเทศ UV extremely high ทำไมคนไทยยังใส่แว่นกันแดดน้อยอยู่
มองคนขี่มอเตอร์ไซค์ในถนน ใส่แว่นกันแดดไม่ถึง 10% เลย
ไปเที่ยวทะเล ยังไม่ค่อยใส่กันเลย

ผมแอบกังวลเรื่องสายตาคนไทยครับ
และอีกอย่างมันเลยทำให้อุตสาหกรรมแว่นตากันแดดไทย โตแทบไม่ได้เลย ทั้งที่เป็นเมืองแดดร้อน และก็มีโรงงานเลนส์มาตั้งมาตรฐานระดับโลก

ผมใส่ทุกครั้งที่ออกจากบ้านตอนกลางวัน ยกเว้นวันที่ฝนตกฟ้าครึ้ม (มะวานก็ใส่ วานซืนก็ใส่)

เดินไปเซเว่นห่างจากบ้าน 70 เมตรยังใส่เลย

หมอตาบอกว่าผมมีต้อเนื้อยังไม่มีอันตรายอะไร แต่อย่าโดนแดดให้ใส่แว่นกันแดดทุกครั้งที่อยู่กลางแจ้ง ป้องกันไว้

แว่นกันแดดนี่วางอยู่โต๊ะหน้าบ้านเลย เวลาเดินออกจากบ้านจะได้หยิบง่ายๆสะดวกๆไม่ลืม

ใส่กันเถอะครับเพื่อสุขภาพสายตา

คนไทยขี้อายป่าว กลัวมองว่าดูแอ๊ก สังคมไทยมันเป็นแบบนั้น

แปลกแต่จริงครับ แว่นกันแดดบ้านเราคือสำคัญมากๆ โชคดีผมใส่แว่นอยู่แล้วสั่งตัดแบบ Transition เอาแบบเข้มสุดๆไปเลยเวลาเจอแดด แล้วใส่ Polarized คือคือสบายตากว่ามากเวลาออกแดด

จริงครับ สมัยผมเรียนป.ตรี ผมใส่เดินกลางวันในมอคนเดียวเลย โคตรงง แดดโคตรแรง ดันอายไม่ใส่แว่นกัน

ผมชอบลืมใส่ หงุดหงิดตัวเอง

เวลาไปหน้างานนี่ยังไงก็ต้องใส่ แดดแรงมาก วันไหนไม่ลืมนี่ดีหน่อ ไม่แสบตา

เคยครั้งนึงแบบผนังอาคารหน้างานก็สีขาว สะท้อนอีก คือน้ำตาไหล แสบตา อย่างแย่

ถ้า10-15ปีก่อน ผมใส่บ่อยมากๆ ขับรถ เดินห้าง บางครั้งเข้าผับตื้ดๆยังใส่(เพราะเลเซอร์แม่งหนักเกินรับไหว)

เหตุผลคือ ผมมีอาการคล้ายคนเป็นต้อลม คือถ้าโดนแดดหรือ แสงเลเซอร์ในผับแล้วน้ำตามันจะไหลออกมาเองตลอด มันเลยจำเป็นต้องใส่แว่นดำแทบทุกครั้งที่ออกจากบ้าน

ใส่จนเพื่อนแซวว่าขี้แอ๊ค




ปล. ทุกวันนี้ผมใส่แค่แว่นสายตาสั้นนะ แต่จะใส่เลนส์2แบบคือ เลนส์กันแดด+สายตาสั้นเอาไว้ขับรถ กับ เลนส์สีชา+สายตาสั้นเอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน

เคยโดนทักว่ามึงเป็นดาราหรอใส่ไว้เดินตลาดอ่ะ คิดดูดิความคิดคนไทย

ผมว่าหลายๆคนอายนี่แหละ ใส่แล้วเด่นคนมอง งง เหมือนกัน

ใส่ประจำครับ เราไปห้ามคนพูดถึงไม่ได้

ผมก็ใช้วิธีเลี่ยงเอา อยู่ข้างนอกก็กันแดดปกติ แต่ผมมีสีเลนที่แบบไม่โดนมองว่าแอ๊คแแน่

อยู่ในที่ร่ม ที่ทำงาน ผมก็ใช้กันแดดเลนใสขุ่น ที่มันช่วยกรองแสง

1. ตอนโดนต่อย โดนตี จนตาเขียว
2. ตอนจะถ่ายรูปเวลาไปเที่ยว
3. ตอนโดนตำรวจจับ

แว่นกันแดด ใส่ทุกครั้งที่มีแดด ใส่ขับรถ ออกงานกลางแจ้ง

ญาติผมมาจากออส ยังทักเลยคนไทยไม่ชอบใส่แว่นกันแดดหรอ

สมัยหนุ่มๆ เรียนหมอจุฬา เดินแถว mbk ใส่ยีนส์ เสื้อดำ ตอนนั้นไว้ผมทรง F4 ไต้หวัน ใส่แว่นเรย์แบนด์ดำ เรียบร้อย โดนพรี่ๆอุเทนถวายเช็คของ เลิกเลยหบังจากนั้น

ผมก็ใส่นะ แต่ต้องยอมรับประเทศไทย เป็นประเทศแม่มท้วงทุกอย่าง ล้อทุกอย่าง คนใส่ว่าก็มองแปลกๆ ตาบอดบ้างหล่ะ ขาย lottery เหรอ ปากมันจะหมาๆ หัวเราะกันคิกคัก มันทำให้ไม่มั่นใจ แต่ผมไม่สน

ตอนเรียน ผมก็ใส่ขับรถตลอด เพื่อนมันก็ล้อ ผมก็ช่างแม่ม พอโตมาหน่อย สักพักมันก็ใส่ตาม เพราะไม่ไหวไง ตาจะแหกเอา ผมก็ถามกลับ “เมิงใส่แล้วเหรอแว่น ไม่กลัวโดนล้อเหรอ” มันก็เงียบ หน้าเจื่อนๆ สมแม่ม

อีกส่วนนึง มันคงพะรุงพะรังมั้ง มันหลายชิ้น เลยขี้เกียจใส่ แต่หลักๆ กลัวโดนล้อมากกว่า

ใส่ตอนไปทะเล เเต่เวลาใส่มันไม่เท่เหมือนพวกฝรั่งอ่ะ เหมือนคนตาบอด