มีนักเตะคนไหนของแมนยูที่แววดี แต่สุดท้ายก็ไปไม่ถึงคาดหวังกันบ้าง

ผมลองนึกเร็ว ๆ เลยก็จะมี

โอเว่น ฮากรีฟ : ตอนมาจากบาเยิร์นเรียกได้ว่าเป็นความหวังใหม่ของแฟนผีเลยก็ว่าได้ ในความคิดผมสกิลไม่ต่างจากดีแคลน ไรซ์ ตอนนี้เลย ตัดเกมส์ เชื่อมเกมส์ ยิงไกลได้อีก

ป็อกบา : อาจจะพูดไ้เลยว่ามันคือนักเตะที่สกิลระดับโลกจริง ๆ แบบพรสรรค์ IQ คือระดับโลกจริง ๆ

หมากเซียว : อย่างที่หลาย ๆ มู้บอกเลย มันคือนิวอองรีจริง ๆ ตอนมาใหม่ ๆ

เฮ้อทำไมต้องเจอแต่แบบนี้ว่ะ เหมือนโดนต้องคำสาปอ่ะ ไม่เจ็บก็เจอทัศคติแย่ ๆ

เรดฟอรด์ ตอนพีคติดๆกัน 1-1 เอาไม่อยู่จริง แบบคมกริบ

ในมุมมองแฟนทีมอื่น โนวหนึ่งผมให้ป็อกบา ส่วนตัวคือชอบนักเตะสไตล์นี้อยู่แล้ว เพราะมีความคล้ายวิเอร่ามาก ๆ เสียดายฝีเท้ามาก ๆ เผลอ ๆ ปัจจุบันได้ vs กับเดอบรอย โครส สนุกแล้ว

จริงครับ ผมว่ามันคือน้อง ๆ ยาย่าตูเร่เลยนะ มีครบทั้งร่างกาย ทั้งเกมส์รุก เกมรับ แต่ก็นั้นแหละ ทำตัวเองล้วน ๆ

ตาอิบี้ เก่งนัดเดียว เจอยิงลอดดาก หายยาว

มาเคด้า ลงมายิง 2 นัดติด นึกว่าจะรุ่ง สรุปไปไหนก็ร่วง

ชอบยานาไซจ์ตอนขึ้นมาใหม่ๆ เลี้ยงผ่านกระจายเลยแล้วไม่ต้องสับเยอะ

เอาแค่จากดาวรุ่งละกัน ไม่งั้นถ้านับพวกสตาร์ที่ซื้อมามันมีเยอะไปหมดที่มาพร้อมความคาดหวัง สุดท้ายดับ

ป๊อก ทักษะโคตรคลาส
แรช ดาวรุ่งที่ว้าวที่สุดในทีมสำหรับผม
ลินการ์ด การเล่นเพื่อทีม เซนส์การขับเคลื่อนบอลดีมากๆ

ที่เหลือผมเฉยๆ จนถึงแค่พลังอวย

แต่มาตายเพราะทัศนคติทุกคน กูละเบื่อ

งั้นแถม อัดนาน ไยนาไซน์ นิวไรอัน กิกส์ ด้วยละกัน เก่งจนทีมชาติต่าง ๆ แย่งกัน

อยากรู้จริง ๆ ทีมใหญ่มันสอนนักเตะให้มีทัศนคติดี ๆ ยังไงว่ะ ชมก็เหลิง ด่าก็หงอย ไม่มีความเป็นนักสู้เลย

จริง ตอนนั้นมีทั้งยานาไซน์ แล้วแรชที่กำลังพีค แนวรุกโคตรสุด แต่ก็นั้นแหล่ะ

ฟิล โจนส์ ตอนมาแมนยูปีแรกเล่นอย่างกับลูซิโอ้ แข็ง เร็ว ดุดัน แต่เจ็บบ่อยจนออกทะเลไปไกล

สำหรับผมคือเวย์น รูนี่ย์น่าจะเป็นดีลแรกที่ผมตื่นเต้นสุดๆ ตามลุ้นและดีใจมากสุด

ตอนเห็นนัดเจออาร์เซน่อลนี่มันโคตร wonderkid ของจริง อายุ 16 ปี เล่นเหมือนคนเตะบอลมาแล้วทั้งชีวิต ไม่ใช่ดาวรุ่งแล้ว

ดังนั้นความคาดหวังคือระดับเก่งสุดตลอดกาล ไม่ใช่แค่ top scorer ของทีม

ผมว่าด้วยสไตล์การเลน่ด้วยแหละ เลยทำให้มันเหมือนลดเวลาการเล่นของตัวเองลงไป บวกกับวินัยในการรักษาร่างกาย ถ้าได้ครึ่งของโด้นะ ไม่อยากจะคิด

ยังจำช็อตที่โดนบุกมา 3-1 หรือ 4-1 ได้ดี โคตรนิ่ง ยังกะเทอรรี่เลยตอนนั้น

ฮากรีฟ สุดทั้งรับทั้งรุก ทั้งพาส ทั้งฟรีคิก
สมอลลิ่ง ยังกะริโอ แต่แพ้ความเจ็บ
ราเวล อย่างกะรอบเบน กับ ริเบรี่
อันแดรสัน พาสแต่ละทีรอจบสกอร์ได้เลย แต่ก็ตามนั้น
ฟิลโจน เฮ้อ เทอรี่ยังบอกว่าอย่างกะเห็นตัวเองตอนรุ่งๆ
ราฟาเองกับฟาบิโอ ก็โดนอาการเจ็บ ไม่ต่อเนือง

สุดท้ายคงเป็น เวรอน ชอบตั้งกะลาซิโอ้ มาเจ็บ ช้า ไม่เข้าจังหวะ