ชลบุรี กลายเป็นสโมสรโลลี่ป๊อปไปแล้ว ซอฟต์ลงจนน่าตกใจ ไม่มีความกระหายจะเป็นทีมชั้นนำเลย

เชียงใหม่ ที่ได้ข่าวกล่าวหลายปีก่อนคือเรื่องการบริหารทีม เงินๆทองๆ ความไม่โปร่งใส แถมมีสองทีม ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง

โคราช น่าจะได้ฉายาฮุนเตอร์ฮัคกิ้งเมืองไทยในอีกไม่นาน ถ้ายังเลื่อนขึ้นเลื่อนลงอยู่ แฟนบอลเยอะเป็นบางนัด สนามอยู่ไกลแต่ก็ใกล้ที่ตั้งโรงงานใหญ่ถึงสองอำเภอ จากที่เคยไปสอบถามมานะ บริหารงานโดยทีมงานสุวัฒน์และบังยี

ขณะที่จังหวัดรองลงมาอย่าง บรร อำนาจ ศรีสะเกษ หนองบัว และอื่นๆที่ผมไม่ได้เอ่ยชื่อ ดูจะบริหารจัดการทีมได้ดีกว่า มีโอกาสเกิด football culture ได้มากกว่า

หรือลีกเรามันไม่มี rivalry จริงจังแบบที่คล้องกับประวัติศาสตร์ของแต่ละจังหวัดด้วย เหมือนที่อังกฤษ

สงสัยเหมือนกัน
บอลไทยเป็นบอลกระแส
ผลงานดีคนก็เยอะ ผลงานแย่คนก็น้อย
มันยกขึ้นไปเป็นวัฒนธรรมเชียร์บอลแบบต่างประเทศไม่ได้

เทียบกับญี่ปุ่นที่บอลลีกเกิดก่อนเรานิดเดียว
แถมเริ่มมาจากทีมองค์กรเอกชนอีก
แต่เขาสามารถเปลี่ยนไปเป็น football culture ได้

ผมว่าส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเรื่องค่าใช้จ่ายด้วยมั้ง
ประเทศอื่นเค้าเจริญแล้ว รายได้เยอะ
เดินทางสะดวก ไปดูบอลก็เหมือนไปดูหนัง
เป็น entertainment แบบไปทั้งครอบครัว

แต่ไทยจะไปดูบอลนัดนึงต้องโอกาสพิเศษจริง
ต้องหารถ หาเงินเติมน้ำมันไปกลับ
เสียเวลาเป็นวัน ๆ บางคนก็ต้องลางานล่วงหน้าไป
เข้าสนามไปแล้วก็ประสบการณ์ไม่ดี
บอลไม่สนุก นอนนาน คลานออก
สิ่งอำนวยความสะดวกไม่ดี ห้องน้ำแย่ เก้าอี้พัง
บางสนามนั่งพื้นปูน จบแมชตูดสุกพอดี
คนก็เลยไม่เข้าสนามกัน

้เราก็จะไม่มีวันพัฒนาเป็นวัฒนธรรมได้
เพราะเชียร์บอลแม่งลำบากชิบหาย

น่าจะหลายเหตุผล เท่าที่คาดเดาได้ เช่น

ฟุตบอลไม่ใช่กีฬาที่ถูกปลูกฝั่งให้ดูตั้งแต่เด็กกันทุกบ้าน เหมือนอย่างอังกฤษที่ยกตัวอย่างมา

คนในเมืองใหญ่ มีกิจกรรมหลายอย่างที่น่าดึงดูดให้ทำ เช่น วันหยุดตอนค่ำไปดูบอล หรือจะเที่ยวห้างเที่ยวพับ วัยรุ่นอาจเลือกอย่างหลัง

เมืองใหญ่นายทุนใหญ่มีเยอะ แต่ใครจะกล้าลงทุนในเรื่องที่ยังได้กำไรยากอย่างฟุตบอล ส่วนเมืองเล็กนายทุนใหญ่มีไม่เยอะ เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปในจังหวัด ลงทุนด้านนี้จะเพิ่มชื่อเสียงบารมีไปด้วย

ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวใกล้ๆช่วงเลือกตั้งก็มาใหม่ครับ

จังหวัดอื่นไม่รู้ เทียบ ชลบุรี กับ บุรีรัมย์

ชลบุรี คนส่วนใหญ่ในพื้นที่ไม่ใช่คนท้องถิ่น คนท้องถิ่นชลบุรีคือ คนไทย ลาว จีน ชึ่งพวกที่รวยสุดคือคนจีนอพยพ แต่พวกที่จนๆค่าเฉลี่ยส่วนมากก็รวยกว่าคนจังหวัดอื่นเพราะเป็นจังหวัดที่เจริญอันดับ2ประเทศ มีแค่บางอำเภอที่จนอย่างพวกบ่อทอง หนองใหญ่ ที่ทำการเกษตร ชึ่งพอคนรวย มีเงินได้ด้วยตัวเอง พวกนี้เค้าไม่ต้องพึ่งพานักการเมือง คือ คุณภาพชีวิตกรูดีได้ด้วยตัวเอง กรูหาเงินใช้เองได้ + ตระกูลเจ้าพ่อในชลบุรี คนรุ่นใหม่ๆเค้าไม่อินกับมรึงแล้ว อิทธิพลทีมการเมืองจึงแทบไม่มีผล ทีมจะอยู่ได้ ต้องอยู่ด้วยผลงานแบบทีมอาชีพสากลโลกเค้าเป็นกัน ชึ่งบอลไทย มันไปไม่ถึงจุดนั้น + การบริหารจัดการทีมต่างๆนาๆ สุดท้ายก็เป็นตามสภาพ

ส่วนบุรีรัมย์ ตรงกันข้าม จังหวัดนี้อยู่ได้เพราะการเมือง ถ้าไม่มีงบรัฐบาลมาลง จังหวัดแทบไม่มีอะไรเป็นจุดขายให้คนมาลงทุน คนบรร พวกชาวบ้านตามชนบท ชึ่งแม่มก็ชนบททั้งจังหวัด เว้นเขตเมืองบุรีรัมย์ พวกนี้คือ ตาม typical คนไทยแท้ๆชาวบ้านในอดีต ชูความเป็นท้องถิ่นได้ง่ายกว่าชลบุรีที่เป็นสังคมเมืองส่วนใหญ่ คนส่วนใหญ่เชียร์ด้วยความเป็นท้องถิ่นนิยม + ตระกูลเจ้าพ่อ คนส่วนใหญ่ในชนบท เค้ายังคิดว่าตระกูลนั้นทำให้บ้านเกิดเค้าเจริญ ( ชึ่งมันก็จริง ถ้า พรรคการเมืองคุณไม่ได้ร่วมรัฐบาล ยังนึกไม่ออกว่าเอางบไปลงเยอะขนาดนั้นได้ยังไง) + ทีมบรร บริหารจัดการ มืออาชีพ อันดับต้นๆ ของลีค พอผลงานดี มันก็สนับสนุนให้คนเค้าเชียร์ต่อ

โคราชคำตอบก็อยู่ที่ผู้บริหารนั้นแหละ

ทั้งๆ ที่มีครบทุกอย่าง สนาม แฟนบอล ปัจจัย แต่การบริหารห่วยๆ มันก็ทำให้ไปไม่ถึงไหน

ผมพูดตรงๆ บอลไทยมีการบริหารแบบการเมือง อย่างหลายปีก่อนมีข่าวว่าสโมบางสโมโทรไปขอนักเตะเป็นของขวัญวันเกิด ผมนี่แบบได้เหรอ หรือการบริหารต่างๆก็ไม่มืออาชีพ ล้วนแต่มีการแทรกแซง มีการเมือง มันก็ต้องแก้ที่ราก แฟนบอลแต่ละจังหวัดไม่น้อยเลยน่ะเอาจริงๆ

บ้านเรา อากาศ การเดินทาง ข้อกฏหมาย มันไม่เหมาะกับการสนุกในการดูบอลหรอกครับ

ตปท. บ่ายๆออกมาเจอแดด ทำกิจกรรมในสวนที่สามารถเดินมาจากบ้านได้สบายๆ จะกินเบียร์ก็ไม่มีใครห้าม มีร้านรองรับ เย็นๆเข้าสนามสนุกสนาน เลิกกลับบ้าน ไม่เหนื่อยมาก

หันกลับมาที่ไทย มีอะไรที่เหมือนข้อความข้างบนบ้าง??

เชียงใหม่ กิจกรรมเยอะ ร้านอาหาร ร้านเหล้า เยอะแยะไปหมด

กระแสหายไปเหลือแต่แฟนบอลจริงๆ จนเกิดอีกทีมขึ้นมา

แต่ก็ไม่ได้แย่งฐานแฟนบอลเท่าไหร่นัก

กลายเป็นว่าทะเลาะกันเองของแฟนบอลอีก ไปอินแบบตปท

ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องเลย เหล้าเข้าปาก องค์บากเข้าสิง
ศักดิ์ศรีมันกินได้เฉย ตูล่ะเชื่อ

แล้วทรงบอล สปีดบอล แม้งโครตน่าเบื่อ เล่นกับแบบไม่มีสม่ำเสมอ ราคาตั๋ว ผมเอาไปกินหมูทะ
ทำกิจกรรมอย่างอื่นดีกว่า รอดูพรีเมียร์ฟินๆดีกว่า

เปิดพนันบอลถูกกฎหมาย ที่สนาม ได้จะเพิ่มกองเชียร์เฉพาะกิจได้อีกหน่อย สโมสรได้เงินเพิ่ม แล้วก็ปราบปรามจริงๆจังๆไอ้เว็บดูบอลเถื่อน ขนาดเค้ามีให้ดูในยูทูป พวกยังไปดูลิงค์เถื่อนของเว็บพนันอยู่เลย

อันนี้ผมเห็นด้วย ไปดูชลบุรีเบื่อก็เรื่องที่จอดรถแหล่ะ เลยไม่ค่อยไปดูบ่อย

เมืองใหญ่มีอะไรให้ทำเยอะ ดูบอลมันเลยเป็นเรื่องรอง กลับกันเมืองเล็กวันหยุดแทบไม่มีอะไรทำ กิจกรรมสันทนาการเลยดึงดูดคนได้มากกว่า

เอาตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเลยคือเชียงใหม่กับลำพูน ทำไมเชียงใหม่คนสนับสนุนน้อย เพราะวันที่มีบอลมีเรื่องให้ทำเยอะแยะเต็มไปหมด แต่ลำพูนเมืองติดกันกับบูมขึ้นมาได้เพราะลำพูนวันหยุดไม่มีอะไรทำครับ ถ้าอยากหาอะไรทำต้องเข้าเชียงใหม่ คนก็คิดละว่าถ้าจะไปเที่ยวในเชียงใหม่ก็มีค่าใช้จ่าย สู้รอตอนเย็นไปเชียร์บอลเลยก็มีค่าใช้จ่ายไม่ต่างกัน เผลอๆ ถูกกว่าด้วย


อีกเรื่องคือเรื่องเงินครับ เมืองใหญ่กว่าคนมีเงินเยอะกว่าจริง แต่ก็มีเรื่องให้เสียเงินเยอะกว่า ส่วนเมืองเล็กคนมีเงินน้อยแต่ไม่มีที่ใช้เงิน พอมีฟุตบอลมาคนก็พร้อมสนับสนุน

เรื่องสุดท้ายคือค่าใช้จ่าย ทีมที่อยู่จังหวัดเล็กก็ย่อมมีค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่าอยู่แล้ว พอต้นทุนน้อยการบริหารงานก็ง่ายกว่า

ทีมมันไม่มีความผูกผันกับท้องถิ่นนักบอลก็คนจากจังหวัดอื่ยประเทศอื่น ลองเทียบกับเวลามีกีฬาชุมชนดูจัดแข่งบอลตะกร้อ เปตอง คนดูอินกว่าบอลสโมสรเยอะทั้งเรื่องความตั้งใจจะไปดูกับเวลาเชียร์ยิ้มแย้มสนุกเฮฮา เพราะคนเล่นคือลูกหลานคือเพื่อนบ้าน เพราะงั้นสโมสรต้องมีส่วนร่วมกับชุมชนจังหวัดอีกเยอะ กิจกรรม CSR ต้องถึง ยกตัวอย่างงานบุญท้องถิ่นก็ต้องจัดอย่างกถินกองนี้มาจากสโมรสรนะ เปิดสอนบอลไปตามโรงเรียนต่างๆ รอบๆ สโมสร และโรงเรียนในจังหวัด สรุปง่ายๆ สโมสรไทยยังต้องทำงานอีกเยอะ

ต่างประเทศเน้นเข้าถึงชุมชน ให้กำลังใจคนป่วยในโรงบาล บริจาคของให้ชุมชน กิจกรรมต่างๆ

ทำเงินไม่ได้

รู้สึกว่าบอล อบต. สนุกกว่ามีส่วนร่วมมากกว่า หลักๆเลยเรื่องพวกพ้องมันเลยทำให้รู้สึกว่าความสามารถไม่ใช่ทั้งหมดเลยเบื่อง่าย