สมัยเหลือง แดง สนธิใช้ รากหญ้า VS ลูกจีนรักชาติ คือคน ตจว ทำเกษตรกับชนชั้นกลาง เอามาชนกัน

สมัยตู่ จับเอาคนเจนเก่ามาสู้กับคนเจนใหม่

พอเกิดความขัดแย้งหนักๆก็บอกจำเป็นต้องอยู่ในตำแหน่งต่อ

ทั้งที่จริงๆแล้วมันไม่ได้แบ่งกลุ่มขนาดนั้น เป็นแค่คนเอาตู่กับไม่เอาตู่เท่านั้นเอง แต่ถ้าเอาตัวเองเป็นจุดขัดแย้งมันจะกล่าวเป็นจุดโจมตี เลยเลี่ยงไปเอาเรื่องวัย เวลาโยงถึงพรรคส้มก็จะโยงเสมอว่าไปยุยงเด็ก

จนมาถึงวันนี้ความขัดแย้งนั้นก็ยังอยู่ ส่วนเรื่องชนชั้นเหลืองแดงไม่มีแล้ว

อย่างกรณีโน๊ตอุดม ทั้งที่แซววิถีชีวิตคนสองกลุ่มธรรมดา พวกโหนก็มาด่า พวกคนเจนเก่าก็มา เหมือนมีแผลใจอยู่แล้ว

คือนอกจากมาอยู่ในตำแหน่ง พาประเทศแช่แข็งจนตามเขาไม่ทันแล้ว ยังทำผลเสียในระยะยาวอีกหลายเรื่องด้วย แล้วก็เฟดฉากออกไปหน้าด้านๆทั้งสามลุง

นึกถึงอีดี้ อามินขึ้นมาเลย รายนั้นก็ฆ่าไปหลายล้าน แต่ตอนก่อนตายสุขสบาย เป็นโรคความดันตาย ไม่โดนอะไร

แบ่งแยกมาก่อนหน้านั้นนานแล้วไม่ใช่เหรอ

ส่วนมากสลิ่มมันก็ถือครองทรัพยากรตั้งตัวกันได้เยอะตามอายุแล้ว
พอคนรุ่นใหม่จะเข้ามาเขย่าทรัพยากรที่ตัวเองถือครองเลยต้องหามุกมาสกัด โดยเฉพาะการเปิดอัลติเมลท่าโหน

โหนก็ส่วนหนึ่งแต่เล่นโยนเถาวัลย์ลงมาให้ด้วย ฝ่ายประชาชนก็ได้แต่มองหน้ากันแล้วฝืนยิ้ม