ขอเกริ่นหน่อยนะครับ พอดีว่าอยากเขียนบทความเล่าประสบการณ์จริงของตัวเองที่ไปเรียนต่อต่างประเทศและปัญหาด้านสุขภาพที่เจอครับ ในปัจจุบันตอนนี้ทำงานที่ไทยครับ ปสก.การทำงานมาประมาณสามปี (โพสต์ค่อนข้างยาวหน่อยนะครับ)

พอดีว่าตอนมหาลัย ผมมีความคิดที่จะไปอยู่ต่างประเทศครับและเลือกที่จะไปอยู่ญี่ปุ่นครับ เป็นความฝันเลยละว่าอยากอยู่ต่างประเทศ เพราะเบื่อประเทศไทย จึงเก็บเงินครับ ช่วงมหาลัย พอดีผมทำธุรกิจเสริมส่วนตัวจนมีเงินเก็บก้อนนึง ซึ่งสามารถไปอยู่ญี่ปุ่นด้วยเงินของตัวเองได้เลย

ผมเลือกที่จะเรียนญี่ปุ่นเป็นคอร์สหนึ่งปีในโตเกียวครับ จ่ายเงินด้วยเงินเก็บของตัวเองแทบทั้งหมด เลือกจ่ายแบบผ่อนแบบเทอมต่อเทอมครับ (มีทั้งหมดสามเทอม) ผมจ่ายรวมค่าเครื่อง ค่าหอและรอบแรกด้วยเงินตัวเองราวๆ สามแสนได้ครับ

ขอรีวิวสั้นๆกับการไปเรียนญี่ปุ่นของผม ลำบากครับ อยู่ต่างประเทศถูกคนญี่ปุ่นมองว่าเป็นคนต่างด้าว ชีวิตการไปเที่ยวหรือไปใช้ชีวิต มันค่อนข้างลำบาก

เนื่องจากเรื่องเรทเงินครับ การไปเที่ยวเราสามารถใช้เงินได้อย่างเต็มที่ แต่การไปเรียนมันใช้ชีวิตแบบเต็มที่ไม่ได้ เพราะมันจะเกินงบของแต่ละเดือนที่ตั้งไว้ แต่ได้รับประสบการณ์อะไรหลายๆอย่างกลับมาเยอะครับ

ภาษาของผมก็ถือว่าได้รับการพัฒนาขึ้นมาเยอะมากนะ แต่ถามว่าช่วยกับการทำงานปัจจุบันไหม ผมบอกเลยว่าไม่เยอะมากเท่าไหร่ ผมคิดว่าการเรียนภาษาที่ไทยและตั้งใจศึกษาเยอะ มันช่วยเยอะกว่าเยอะมากๆ

ผมมีคนรู้จักที่อยู่ไทยและเรียนญี่ปุ่นต่อจนได้งานทำที่โน่น แต่แลกกับการเสียเวลาเรียนเพิ่มเติมประมาณ 3-4ปีแล้วแต่คนครับ (เรียนโรงเรียนสอนภาษา 1-2ปี ต่อด้วยเซนมงอีกสองปี) เซนมง > วิชาชีพครับ

ปัจจุบันเงินเดือนญปกับไทยคือเรทมันแย่ครับ เพราะค่าเงินมันแย่ สมมุติคุณอยู่ไทยคุณเก่งมากนะครับ แต่ปัจจุบันการทำงานญี่ปุ่นเทียบกับเงินไทยในฐานะคนพึ่งเข้าไปทำงานส่วนใหญ่ก็ตกอยู่ที่ 200-300k เยนครับ (ตีเป็นเงินไทยราวๆ ห้าหมื่น-หกหมื่นบาท) ถือว่าน้อยอยู่ครับ เทียบกับการเสียเงินเรียนต่อปีราวๆ 700-800k บาทครับ

ใครบอกว่าการไปเรียนต่างประเทศมีแค่ค่าเครื่องตอนแรก กับค่าเทอมแล้วค่ากินอยู่ แล้วใช้การทำงานพิเศษหาจ่ายค่าเทอมก็พอ ผมเชื่อว่าหลายๆท่านที่ยังเด็กและมีลูก อาจจะเคยเจอคำพูดแบบนี้หรือคิดแบบนี้ ผมขอบอกเต็มๆว่า คิดผิดถนัดเลยครับ ทั้งออสเตรเลีย ทั้งญี่ปุ่น มันไม่พอครับ แค่ค่ากินอยู่ค่าหอ ค่าเดินทางก็พอๆกับค่าพาร์มไทม์แล้วครับ

ถ้าท่านจะพอก็คือการทำงานแบบสองกะ (วันละ 10-12ชั่วโมงต่อการทำ) คือเรียนไม่รู้เรื่องแน่นอนครับ และส่วนใหญ่คนไทยที่ไปเรียนกันคือไม่ได้ทำแบบนั้นกันด้วย มีแต่พวกเวียดนามที่ทำกัน (สำหรับออสเตรเลียเนี่ยเหมือนกันเลยครับ ผมถามจากพี่ที่ไปเรียนจบออสและเพื่อนที่เรียนอยู่ออสอีก4-5คน)

คุ้มกับการใช้ชีวิตครับ แต่เสียเวลาและเสียเงินมากๆ สำหรับในความคิดผม ถ้าไม่ได้ทำงานที่โน่นต่อคือไม่คุ้มเท่าไหร่ครับ อีกอย่างค่าเงินเยนตอนนี้คือแย่จัดๆ

อีกอย่างหนึ่งที่ผมดวงโคตรดีที่ญี่ปุ่น คือเคยเห็นเคสของอาจารย์TCAS ที่คนด่ากันเยอะๆแล้วไปเสียที่ญี่ปุ่นไหมครับ
เคสของผมคือเคสเดียวกันเด๊ะๆ ผมหัวใจหยุดเต้นที่ญี่ปุ่น เรื่องวุ่นวายจัดๆเลยตอนนั้น แต่ผมโชคดีที่มีคนช่วยปั้มหัวใจและนำตัวส่งโรงพยาบาลได้ทัน และสุดท้ายคือนอนรพ.ญี่ปุ่นอยู่สองเดือนและไม่สามารถหางานทำพาร์ทไทม์ทำที่ญี่ปุ่นได้

การวางแผนทั้งหมดที่วางมาตอนไทย ทั้งแผนเอ แผนบี แผนซี รวมทั้งอะไรๆหลายอย่าง ล้มครืนไม่เป็นท่าเลยครับ เลยอยากย้ำเตือนทุกคนว่ามันมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ

ผมโชคดีที่ทางรรที่ไปและทางเอเจนท์ที่ไปด้วยวิ่งเต้นกันทำเรื่องมาให้ สรุปคือเสียเงินค่ารักษาแค่ประมาณสองแสนบาท ถ้าทางโรงเรียนและทางเอเจนท์ไม่ช่วยให้ ผมเห็นละ โดนเป็นล้านกว่าครับ

เคสของผมหลังจากกลับมาจากญี่ปุ่นคือแทบไม่คุ้มทุนสุดๆ แต่คิดได้อีกอย่างว่าถ้าล้มที่ไทยน่าจะแด้ เพราะไม่มีใครปั้มเป็น วันก่อนผมเจอคนล้มหัวฟาดบนรถเมล์ สิ่งที่คนไทยทำคือมุงและเอายาดมไปดม ยังดีผมเห็นยังมีลมหายใจอยู่ ไม่อย่างงั้นผมไปปั้มหัวใจละครับ

คนไทยที่ไม่ได้เรียนการทำ CPR เยอะมากๆนะครับ ยิ่งเป็นลมนี่ยิ่งยาดมเลย เจอแล้วกุมขมับ

น้องชายผมก็คล้ายๆกัน ทำงาน3-4ปี แล้วออกไปเรียนภาษาญี่ปุ่น
ที่มันเป็นของอะไรไม่รุ้ ต้องไปเรียนเมืองเล็กๆแถวฮอคไกโด 1 ปี

ตอนไป N3 จนล่าสุด เพิ่งสอบ N2 ที่นู่นผ่าน
ตอนนี้ได้งานที่ญี่ปุ่นแล้ว แต่ก็ตาม จขกท. ว่าเลย คือเรทเงินไม่ค่อยดี ได้เดือนละประมาณ 250k เยน (เป็นเงินไทยก็60-70k)
อันนี้ผมไม่รู้ว่า ถ้าหักพวกกิน พัก ต่างๆแล้วเทียบกับค่าครองชีพไทยจะประมาณเงินเดือนเท่าไหร่ แล้วจะเหลือเก็บไหม
แต่ตอนที่มันเรียนทำ part time ก็ได้ ชั่วโมงละประมาณ 1พันเยน ซึ่งอันนี้ค่อนข้างจะดูดีกว่าไทย

นี่ก็บอกว่า เออ เผื่อได้ N1 กลับมา พวกบริษัทญี่ปุ่นมันก็ทุ่มอยู่นะ (เคยทำบริษัทญี่ปุ่นโซนใจกลาง กทม. ก็จ่ายเยอะอยู่)
แต่ที่จริง N2+โปรไฟล์ทำงานญี่ปุ่น พวกก็น่าจะรับแล้ว

ไปเองก็จะฟิวส์ประมาณนี้แหละครับ โชคดีที่กลับมาได้ ...ดูแล้วท่าจะทำงานเยอะมากเลยส่งผลกับสุขภาพ

เอาน่าถือว่าได้ภาษามาครับ หากยังมีไฟภาษาได้ก็ลองสอบหาทุนไปใหม่สิครับ หรือหาสมัครงานที่นั่นไปเลย ..
หรือ ไปลองประเทศอื่นต่อ

ผมรู้จักทุนนี้ครับ ทุนไปอยู่เมืองชนบทในฮอกไกโด น่าจะทุนชื่อHishikawa เมืองบ้านนอกมากครับ ผมเคยเล็งจะไปทุนนี้อยู่แต่ชีวิตอนาถมาก

(อันนี้ผมไม่รู้ว่า ถ้าหักพวกกิน พัก ต่างๆแล้วเทียบกับค่าครองชีพไทยจะประมาณเงินเดือนเท่าไหร่) (ผมอธิบายเรทโตเกียวนะครับ)
>ตีไปค่าห้องเล็กๆนะครับ ประมาณ20ตารางเมตรไทย ตกประมาณ35k-45k เยน(ไม่รวมน้ำไฟ ถ้ารวมก็ประมาณนี้ละครับ เยอะกว่าหน่อย)
ค่าเดินทาง ถ้าเดินทางถูกๆ ไปกลับประมาณ 800-1000 เยนครับ (เดือนประมาณ 20-22k) ค่ากินถ้ากินมื้อข้างนอกแบบถูกสุด จะตกประมาณมื้อละ 1000 เยน แต่ส่วนใหญ่คนไทยไปอยู่โน่นเน้นทำกินกันเองครับ ผมคิดในฐานะคนที่กินข้างนอกทุกมื้อละกัน (3มื้อต่อวัน 1เดือน หักกินเองไปด้วย 3*30*1000 = 90000เยน
ตีไปทำกินเองรวมวัตถุดิบลดได้ครึ่งนึงก็ เหลือ45000 เยน

ตีไปเลขกลมๆ ใช้ประมาณครึ่งหนึ่งของเงินเดือนครับ 110k แต่ใช้จริง ผมมั่นใจว่ามันไม่มีทางทำได้ครับ สรุปคือมีเก็บนิดนึงแบบไทย ไม่รวมภาษีที่ต้องจ่ายของญีปุ่่นด้วย แพงมากนะครับต่อปี ผมเลยมองว่าไม่คุ้มทุนสุดๆกับเรทเงินปัจจุบัน ตอนผมไปมันเลทเงิน0.34 ปัจจุบันเหลืออยู่0.23อะครับ ต่ำสุดในรอบสิบปีเลยมั้ง

ต้องไปทุนมหาลัยเขาอ่ะ น้องแฟนผมได้ ฟรีทุกอย่าง ได้เงินอีกเดือนละ 40k ต่อโทจนถึงเอก

จริงๆผมมีลู่ทางกลับไปได้ครับ แต่ไฟหมดละ55555 มีบางบริษัทติดต่อมานะครับว่าให้ทำงานที่โน่น แต่แบบเหนื่อยกับสายญี่ปุ่นมากๆ ทำอยู่ไทยชีวิตมันชิวกว่าเยอะสำหรับค่ากินค่าเที่ยวอะครับ

ได้เรทพอๆ เกาหลีใต้เลยนะ 60-70kอ่ะ ค่าครองชีพ ญป แพงกว่าใช่ไหม

ถ้าจะไประดับคุณขวัญที่แปลวันพีชนี่ต้องประมาณไหนครับ เหมือนเขาจบตรีไทยโทญี่ปุ่นเลย

ผมไม่แน่ใจครับ ไม่เคยตาม แต่ถ้าเรียนญี่ปุ่น ปริญญาตรีผมว่าไม่แพง บางที่พอๆกับเอกชนที่ไทยด้วยซ้ำ

อีกอย่างทุนมหาลัยเยอะครับ แค่ต้องไปศึกษาตามหาเอง (ซึ่งมันเป็นภาษาญี่ปุ่นซะส่วนใหญ่อะนะ)

แต่เรทล่ามแปลหนังสืออะไรงี้ดีครับ แต่งานโคตรเหนื่อย สายล่ามอะ

โชคดีที่ท่านปลอดภัยนะครับ
ผมก็มองว่าญี่ปุ่นยังเหมาะสำหรับไปเที่ยวมากกว่าไปทำงาน ดูจริงจังเคร่งเครียด
ผมชอบสไตล์ชิลๆแบบคนไทยมากกว่าครับ

สุดยอดครับท่าน น้องผมไปออสเตรเลียมา 2 ปีกว่าละ ค่าใช้จ่ายทั้งค่าเทอม ค่าที่พักสูงมาก แทบไม่เหลือเงินเก็บ อยากได้เงินเยอะก็ต้องทำงานหลายที่หน่อย
ช่วงที่ผ่านมามีคนมากันเยอะมาก และก็ไม่ไหวจนถึงกลับไปก็เยอะเช่นกัน

ผมก็เพิ่งป่วยหนักๆครั้งแรกในชีวิต นอนรพ.ไป1อาทิตย์
สติสตางค์ความคิด ตอนนี้เปลี่ยนไปตัวตนเดิมพอสมควร

เรื่องเรียน เรื่องทำงาน มองย้อนกลับไปก็อาจจะผิดหวัง แต่ก็ผ่านมาแล้ว ก็ไปลุยกันต่อ ผมไม่คิดว่า เก่งๆอย่างคุณที่กล้าออกไปลุยโลกกว้างด้วยตัวเอง จะทำอะไรที่คาดหวังไว้ไม่ได้ ขอให้ประสบความสำเร็จ สุขภาพแข็งแรงครับ

คุ้มหรือไม่คุ้ม บางเรื่องก็ประเมินยากนะครับ

โดยเฉพาะเรื่องประสบการณ์ชีวิต

ผมคิดว่าดีแล้วที่ได้ไปครับ

ขอบคุณครับ ผมก็คิดว่ามันคุ้มและดีที่ได้ไปนะครับ จริงๆผมกลับมาผมเจอโควิดและรอสอบอยู่จนเตะฝุ่นสองปี

แต่สุดท้ายแล้วคนรอบข้างผม(โดยเฉพาะที่บ้าน) บอกว่าไม่น่าไปและรู้สึกเสียเงิน

แต่ผมกลับมองว่าผมได้ทำตามความฝันตั้งแต่เด็กด้วยหนึ่ง และอย่างที่สองที่สำคัญที่สุดคือผมรอดกลับมาครับ

ผมคิดว่าถ้าผมอยู่ผมไทย ผมตายแน่ๆ แน่ๆแบบร้อยเปอร์เซนต์ เห็นสภาพรถติดและรถฉุกเฉินแล้ว

ผมถึงโรงพยาบาลจากคนเรียกรถพยาบาลไม่ถึงสิบนาทีอะครับ หลังจากล้ม รถพยาบาลญี่ปุ่นมาไวแบบไวมากครับ

พอใกล้ตายแล้วภาพมุมมองการใช้ชีวิต วีธีคิด การทำงาน เปลี่ยนไปเยอะมากๆครับ เหมือนคนละคนเลย

700-800k บาท/ปี นี่ีรวมหมดละหรอครับค่ากินค่าหอ
ผมกำลังจะไปรอบกรกฏานี่ละ ค่าเทอมอย่างเดียวมันประมาณ 800กว่าเยน/ปี
กะจะทำพาร์มไทม์กะเดียว คิดว่าให้พอcoverค่ากินค่าหอบ้าง แต่อ่านที่ท่านว่ามาเรื่องเงินน่าจะตึงอยู่