จากปกติเฮฮาเห้วๆ เสียงห้าวๆ พูดดูเป็นกันเอง
อยู่ๆวันนึงเปลี่ยนเป็นพูดจานิ่งๆ จังหวะการพูดเปลี่ยนไป เสียงเหมือนเก๊กตลอดเวลา ทำให้ดูเหมือนผู้ใหญ่พูด

ดูเป็นคนละคนกับเพื่อนคนเดิมที่เรารู้จัก

เลยอยากสอบถามว่าที่เขาเปลี่ยนไปนั่นคือตัวตนจริงเขาแล้ว หรือ เปลี่ยนไปตามบทบาทหน้าที่เฉยๆ

ผมรู้สึกว่าเขาดูไม่เป็นธรรมชาติเลย

เพื่อนเรา ส่วนใหญ่เราจะรู้อยู่แล้วว่าลึกๆตัวตนฟิลไหน ถ้าภายนอกมันเปลี่ยนไปทางเดียวกับตัวตน
ก็ถือเป็นเรื่องน่ายินดีที่เขาเอาตัวเองออกมาได้

แต่ถ้าตัวตนเขาไม่ใช่แบบนั้น แต่ภายนอกกลายเป็นแบบที่ท่านว่า ทั้งๆทีความคิดความอ่านอะไรหลายๆอย่างมันไม่แมทกัน อันนี้ก็อาจจะขัดหูขัดตาได้

เปลี่ยนยังไงล่ะ

ความรู้สึกแบบนี้ ไม่น่าจะใช่การเปลี่ยนแบบวันนี้อย่าง แล้วพรุ่งนี้อีกอย่างนึง แต่อาจจะห่างกันซักระยะ ตามภาระหน้าที่ของแต่ละคน

ซึ่งความห่างนี้เอง ทำให้ระยะระหว่างเรากับเพื่อนถ่างออกทีละนิดแบบไม่รู้ตัว กลายเป็นความเกรงใจและเว้นระยะมากขึ้น(จนมองว่าเก็ก)
รวมถึงการใช้ชีวิตประจำวันของแต่ละคนในช่วงนั้น ทำให้เราเคยชินกับชีวิตประจำวัน และมีแค่ภาพจำของเพื่อนติดหัว(ซึ่งบางทีก็แต่งเติมเองโดยไม่รู้ตัว)ครับ
ซึ่งกรณีแบบนี้หลังจากละลายพฤติกรรมกันซักพัก ก็จูนกันติดไม่ยาก

แต่ถ้าเป็นวันนี้ทำอย่าง พรุ่งนี้แสดงออกอีกอย่าง...เขาแค่ใส่หน้ากากคนละอันให้ท่านเห็นครับ

ผมไม่มีเพื่อนเป็นแบบนั้นเลยซักคน

ตำรวจยศสูง
เจ้าของกิจการก่อสร้างใหญ่โต
เทรดเดอร์
หมอ

มัธยมแม่งเอ๋อ บ้า ยังไง ทุกวันนี้ เหมือนเดิมทุกคน

ไอ้คำว่าหัวโขนนี่ไม่ไกลเกินจริง เราไม่รุ้คาแรคเตอร์เวลาทำงานมันเป็นยังไงนะ แต่เวลามันเจอเพื่อนๆ ผมรู้สึกเหมือนผมกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งตลอด

เคยไม่ชินกับเพื่อนมหาลัย ที่จบมาทำงานได้สักพัก ใช้คำแทนตัวสุภาพมาก

แต่เขาก็บอกว่า ชินมาจากการทำงาน

เค้ามีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็เป็นไปได้ว่าไม่ได้เจอกันนานมาก ๆโตขึ้น + ไม่ได้รู้สึกว่าเราสนิทกันเหมือนเดิม + นิสัยคนมันเปลี่ยนได้ตลอด

หลายอย่างมากเลยครับที่คนจะเปลี่ยนไปได้

เป็นเรื่องธรรมดามากมาก

ไม่รู้แฮะ นัดเจอเพื่อนทีไรแม่งกลับมาเอ๋อกันตลอด

บางคนก็เปลี่ยนเพราะเมียที่บ้าน

ผมมองว่าเพื่อนจะเป็นยังไงสุดท้ายคือเพื่อน

ถ้าสิ่งที่เค้าเปลี่ยนหรือเป็น เค้าไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อน หรือเอาเปรียบเรา

เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน ตัวคุณเองก็อาจจะเปลี่ยนไปเหมือนกัน

อย่าคิดเยอะมากในความเป็นเพื่อน ทำให้ความสัมพันธ์ไม่ดีเปล่าๆครับ

สไตล์การพูดผมเปลี่ยนนะ ติดมาจากที่ทำงาน คือปกติไม่ค่อยได้คุยกับใคร คุยแต่เรื่องงาน ทีนี้พอนานๆทีใาเจอเพื่อน จังหวะการพูด คำที่เลือกใช้มันเปลี่ยนไปเองเลย

ขึ้นอยู่กับสังคมที่เค้าอยู่ครับ
เพื่อนบางคนแต่งงานได้สามีมหาเศรษฐี จากที่เรียนด้วยกันคุยกู-มึงปกติ ผ่านไป10ปีกลายเป็นเรา-เธอ
จุดที่เค้ายืนอยู่เป็นแบบไหนมันจะหล่อหลอมเค้าเป็นแบบนั้นไปเองครับ