แบบความผิดคนอื่นเท่าภูเขา ความผิดเราเท่าเส้นผม
ใครผิด จี้ๆๆๆ ตัวเองผิด หยวนๆ...อะไรแบบนี้ ผมโคตรไม่ขอบเลย... พูดแล้วขึ้น อากาศร้อนๆอีก

ขอที่ระบายทางใจนิดนึงครับ...

ผมออกจากงานประจำมาทำกิจการที่บ้านภรรยา(กงสี) เจอญาติผู้ใหญ่ที่เป็นเจ้าของมีอาการแบบนี้เลยครับ เซ็งกันยันลูกยันหลาน แต่เค้าเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลัก ด่าได้ทุกคน ตัวเองทำอะไรก็ไม่ผิด คนอื่นผิดหมด แม้ทำถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ

ช่างแม่งดิครับ

เคยเจอกันหมดแหละครับ เจอได้ทั่วไปแหละ ยิ่งในที่ทำงานนี่ยิ่งเยอะ

น้องผมเป็นนะ​ โทษทุกสิ่งอย่างยกเว้นตัวเอง​ สวนกับผมโทษตัวเองก่อนเลยจบ​ ผลระยะยาวน้องป่วยซึมเศร้า​ กว่าจะดีขึ้น​ กว่าจะยอมฟังคนอื่น​ หลายปีมาก​ ตอนนี้ไม่โทษใครละ​ ตั้งแต่โดนแม่เทศน์ครั้งใหญ่​ เพราะปกติที่บ้านยอมตลอด​ สวนไปน้องก็คลั่ง​ ต้องหาจังหวะเคมีสมองดีๆ​ กับเลือกวิธีพูดให้เหมาะสมกับสถานะการณ์​ แล้วคนแบบนี้ก็อาจจะคิดได้​ แต่มันใช้ไม่ได้ถ้าคนรับสารไม่พร้อมกับคนสอนไม่ฉลาดพอ​จะสอนเขาได้​ ส่วนกรณีคนอื่นก็ชม.ครับ​ คนกากๆสุดท้ายจุดจบมันจะกากเองไม่ต้องแช่ง

แผนกบัญชีบริษัทผมนี่แหละ รับผิดไม่เป็นโทษแต่คนอื่น มี 3 คน ก็เสือกเป็นทั้ง 3 คนไม่รู้ปลูกฝังกันยังไงไอ้ห่าน

แม่กับน้องสาว ปวดหัวชห

เมียผมเนี่ยเเหละ ล่าสุดบอกให้อุ่นซุปกระดูกหมูให้กินตอนเช้า

ผมก็อุ่นไว้ตอนเช้าก่อนออกมาทำงาน เเละ ผมก็บอกมันละว่า อีก 10 นาที ไปปิดเเก๊สได้เลย ผมก็รีบออกมาทำงาน

สรุป ไฟไหม้หม้อ ไม่ได้แดก แถมมาโทษผมว่า ทำไมไม่เปิดประตูหลังบ้านไว้ มันจะได้ไม่ลืมปิดเเก๊ส

สาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

เมื่อก่อนเคยเป็น ตอนนี้อายุ 30+ พฤติกรรมนี้หายไปละ
เพราะใช้สติคิด ความผิดเกิดจากใคร และเราผิดไหม
ถ้าใช่ก็ต้องรับผิดด้วย ไม่ใช่กูไม่ผิดแต่คนอื่นผิดหมด

แม่ผมเองครับ ไม่เคยทำผิดอะไรเลยเพราะโทษทุกอย่างกระทั่งสิ่งของและแมว ใครพูดอะไรให้แก้ไขตรงไหนก็ไม่ฟังด้วยนะ

เพื่อนร่วมงานผมนี่ตัวดี เบื่อหน่ายมากล่าสุดโวยวายน้องที่แผนก ทั้งแผนกไม่มีใครชอบเลย แล้วนั่งข้างๆผมด้วย บางวันทำงานผมแทบไม่คุยด้วยเลย คนอื่นผิดตลอด ตัวเองไม่เคยผิดไม่เคยสำนึก