ตั้งแต่ตามดุนอลในยุคต้ามา สิ่งหนึ่งที่เห็นบ่อยมากเลยคือ นอลเปรทีมที่เพรซแดนบนดุมาก ไล่เพรซตั้งแต่โกลคุ่แข่ง เลยเหนจังหวะตัดบอลในแดนบนได้บ่อยมาก มีส่วนได้ประตุก็หลายลุกอยุ่

เลยอยากรุ้ว่ามีทีมอื่นใช้แทคติคนี้มั้งป่าว

การเดรซแดนบนนี่ ทีมต้องเข้าใจแทคติคดี ต้องเพรซกันเปนทีม ไม่งั้นเจอคุ่แข่งแกะเพรซได้ บอลทะลุไปยาวเลย

โอเดการ์ดเหมือนคอนดักเตอร์ของทีมในการpressing
เป็นคนโบกมือให้จังหวะ

เรือ หงส์ ก้อเพลสแดนบนดุไม่ต่างกันคับ แต่วิธีการขึ้นบอล มีหงส์ที่ไม่เหมือน แต่น่อลกับเรือนี่ทรงเดียวกันเป๊ะ ทีมพี่ทีมน้อง

ถ้าเพรสข้างบนก็ดุอยู่นะ ช่วงกลับจากดูไบแรกๆ ครึ่งแรกคือฝั่งตรงข้ามแทบไม่มีโอกาสได้ยิงอยู่หลายทีมเลย ไม่ต้องเรียกยิงก็ได้แค่แบบเอาบอลเข้ามาสัมผัสในเขตโทษปืนยังไม่ได้ หลังจากนั้นก็สลับเพรสบ้าง แต่ก็ลงไปตั้งโซนบ่อยขึ้นเพราะใช้แรงเยอะไปบวกเริ่มเตะถี่ ส่วนไรซ์ที่จับไปเล่นเบอร์แปด ส่วนนึงเพราะแกแย่งบอลโคตรเก่งเลย อย่างเมื่อคืนก็แซะบอลได้หลายลูกมากๆ โอเดการ์ดก็แย่งบอลดี สองตัวนี้เพรสตัวขึ้นเกมส์ได้สบายแรงเหลือๆ แต่โอเดการ์ดอยากให้เซฟแรงไว้ทำเกมส์รุกบ้าง หลังๆยิงไม่ตรงแล้ว

ดูสนุกตรงที่เพรสสูงนี่แหละ กลับกันเชลซีเป็นทีมที่ตัดบอลในแดนคู่แข่งได้ห่วยสุดเช่นกัน

ผมว่าลิเวอยุค ซาล่า มาเน่ เฟอมิโน่ ยุคนั้นโหดมากเลยครับ
ไล่บีบ เเย่งไปยิงได้ตลอด ทีมรับไม่ได้เซ็ตเกมอะไรเลย เสียบอลอีกเเล้ว โหดมากยุคนั้น

ผมเชียอาเซเลยไม่รู้ความรู้สึกของฝั่งตรงข้ามว่าเราบีบโหดขนาดไหน
เเต่เจอลิเว่อยุคนั้นบอกเลยว่าโหดจริงๆครับ

ปารเตยเนี่ยหล่ะทำเพื่อเล่นง่ายรับจบได้หมด