เสียใจด้วยนะครับท่าน

ที่บ้านผมก็เลี้ยงแมวตัวเดียว คิดเสมอถ้าวันไหนเค้าจากไป ผมกลับไปบ้านไม่มีใครมานั่งมองหน้ามึนๆผมก็คงใจสลายเหมือนกัน

เอาใจช่วยให้ผ่านไปได้นะครับ เค้าไม่ได้จากท่านไปไหน แค่ย้ายจากข้างกายไปอยู่ในความทรงจำครับ

ผมเคยเสียแมวที่เลี้ยงมาเป็น10ปี

ผมจำได้ว่าผมเศร้ามาก ไม่ออกไปไหนมาไหนเลยเป็นเดือนๆ

เพื่อนๆทุกคนเป็นห่วงกันหมด

เสียใจด้วยนะครับ แต่น้องไม่เจ็บไม่ป่วยแล้ว

สู้ๆนะครับ

เสียใจด้วยครับ ผมก็เคยเสียปอมยักษ์ 6 ขวบไป สัตว์เลี้ยงก็คือสมาชิกในครอบครัวคนนึง

เข้าใจความรู้สึกเลยครับ
พ่อผม ลืมปิดหน้าต่าง แล้ว แมวอ้วน ใช้ตัวดันมุ้งลวดหนีออกไป แล้วเกิดอุบัติเหตุตาย
เป็นครั้งแรก(?) ที่เห็นพ่อร้องให้ แล้วโทษตัวเอง
ส่วนผม แอบไปร้องให้ในห้องน้ำตอนพัก

ความรู้สึก จะต่างกับ แมวตาย เพราะ โรคประจำตัว อย่างพี่น้องตัวข้างบน ตาย เพราะ โรคไต ผมกลับรู้สึกดีใจ ที่มันไม่ทรมานแล้ว

เสียใจด้วยนะคับ ผมแม่มไม่อยากให้มีวันนั้นเลยแม้รุ้ว่าหรือไม่พ้น อยุ่กันมาตั้งแต่เกิดแล้วแมวผมซึ่งมันก็เริ่มอายุเยอะละ 8-9ปีไปแล้ว

ตอนหมาผมตาย ผมร้องไห้เป็นอาทิตย์ ผมมองว่าเค้าเป็นน้องชายเลยนะ เป็นคนในครอบครัวเราคนนึงอะ ผมกับน้องสาวเรียกแทนตัวเองว่าพี่ พ่อผมก็เรียกแทนตัวเองว่าพ่อตลอดเวลาพูดกับมัน เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากช่วงนึงในชีวิตเหมือนกันนะ

แต่เวลาจะช่วยเยียวยาจิตใจท่าน คิดถึงแต่ช่วงเวลาดีๆที่มีความสุขเยอะๆครับ ถ้าน้องสื่อสารได้ ก็คงไม่อยากเห็นเราต้องมาร้องไห้เพราะเค้า

เสียใจด้วยครับ ปอมของผมจากไปเกือบ 10 เดือนแล้ว จนตอนนี้ก็ยังคิดถึงทุกวัน ยังดูรูปเค้าแล้วเรียกชื่อเค้าทุกวันอยู่เลยครับ อดคิดถึงไม่ได้จริงๆ


ผมเคยโพสกระทู้ตอนน้องเสียด้วยครับ กลับไปอ่านทีไรก็ยังเศร้าเหมือนเดิม

https://www.soccersuck.com/boards/topic/2317045/1