เป็นสิ่งที่ แฟนบอลอย่างเรา ต้องยอมรับว่า แมนยูฯ ของเราได้เปลี่ยนไปแล้วอย่างสิ้นเชิง นับตั้งแต่ ป๋าได้สร้างความสำเร็จและสไตล์ฟุตบอลแบบสู้ไม่ถอยกัดไม่ปล่อย ในรุ่นเราเชียร์ ที่เขาได้สร้างเอาไว้

กาลเวลาเปลี่ยน ทุกอย่างเปลี่ยน แมนยูฯ ในความทรงจำวัยรุ่นยุค 90s แบบผม เหนื่อยใจทุกครั้ง! ที่เชียร์ยามทีมรักลงสนาม ผีแดง พ.ศ. นี้ นับตั้งแต่ป๋าออกไป ล้มเหลวทุกอย่าง ไม่เคยเฉียดแชมป์ พรีเมียร์ลีก ที่ผูกปีได้แชมป์ มาอย่างยาวนาน ล้มเหลวทุกถ้วย (ถ้าคุณนับว่า ถ้วยมิกกี้เมาส์ และยูฟ่า คัพ เป็นความสำเร็จของสโมสรอะนะ! แต่ยุคผม เขาไม่นับ! หอกหัก ยังเคยล้อทีมคู่แค้น อยู่เลยว่า 3 แชมป์ ปลอม 3 แชมป์ ถ้วยเล็ก)

ตอนนี้เหลือเพียงความทรงจำที่แสนงดงาม แต่ละสัปดาห์ จากที่ เพื่อนล้อบางเป็นครั้งคราว ให้ได้เดือด ได้บรัฟกัน กลายเป็น มึงล้อไปเหอะ! กูไม่เหลือความโกรธ โมโห ไม่มีอารมน์ใดๆ อีกแล้ว เป็นความชินชา...

พอเทนฮาร์ก เข้ามานึกว่าเป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมง ซ้ำร้าย มันคือจินตนาการ ของคนที่หลงทางในทะทราย ที่มโน หลอกตัวเองว่าเป็น Oasis ที่จะมาสร้างความชุมชื่นหัวใจ ให้กลับมาอีกครั้ง

10Hag เข้ามาทำให้ความจริงของผีแดง ยุคปัจจุบัน แจ่มชัดยิ่งขึ้น!! เห็นภาพของปัญหาของทีมมากมาย ที่ตอนนี้เป็นเพียงทีมกลางตาราง ที่ไม่เหลือเค้ารางของทีมใหญ่ ที่มีรังสีของความน่ากลัวอีกต่อไปแล้ว

ความล้มเหลวของการบริหารงานของปลิงมะกัน ทำให้ยิ่งนานวัน ปรสิตตัวนี้ดูดกิน สโมสร และแรงเชียร์ของแฟนบอลออกไปเรื่อยๆ พังพินาศทุกอย่าง ตั้งแต่ ผลงานทีม ระบบเยาวชนที่เคยเป็นจุดแข่ง ตลาดซื้อขาย หรือแม่กระทั่ง DNA สโมสร หรือ ภาพจำ ของแมนยูฯ ในยุคเราไปเสียสิ้น ฟุตบอลเกมส์ รุกที่สนุก ตื่นเต้นเร้าใจ ทรงบอลที่ทำให้เราหลั่งอดีนิรีนเวลาเชียร์ จากทีม Top 4 กลายเป็นทีมที่ขยันแจกแต้มทีมเล็ก แพ้ทีใหญ่จนชิน ไปถึงการตั้งฉายา เทียร์เตอร์ ออฟดรีม เป็น รีสอร์ทแอนด์สปา ของกองเชียร์ปากร้าย อริร่วมลีกที่มักเรียกกันจนเป็นอาจิน ยามได้ชัยชนะจากทีมคู่แข่ง ไม่ใช่สังเวียนที่น่าเกรงขามอีกต่อไปแล้ว

หรือการไม่ยอมแพ้จนนาทีสุดท้าย ที่เหล่าตำนานของทีมได้สร้างขึ้น 90+2/90+3 ที่แฟนบอลภาคภูมิใจสะเหลือเกิน!! กลายเป็น 10Hag Time ที่พร้อมจะเสียประตูทดเจ็บได้ง่ายๆ พอนำแล้วเน้นรับ จนทีมเสียประตู เสียแต้ม อย่างน่าเจ็บใจ ให้แฟนบอลช้ำใจกันจนชิน

ลีกคัพและยูโรป้าคัพไม่นับเป็นความสำเร็จแล้วเหรอเนี่ย

แล้วทีปีก่อนที่แมนยูได้แชมป์บาวคัพยังเห็นดีใจยังกะได้แชมป์ ucl อยู่เลย โม้กันเสียงดังว่าคือก้าวแรกแห่งความยิ่งใหญ่ ผ่านไปปีเดียวพอทีมอื่นได้แชมป์บอกมิกกี้เมาส์อีกละ แถมยูโรป้ายังไม่นับว่าเป็นความสำเร็จอีก สุดยอดย้อนแย้งจริงๆ

แค่อยากระบาย

ลีกคัพและยูโรป้าคัพไม่นับเป็นความสำเร็จแล้วเหรอเนี่ย

แล้วทีปีก่อนที่แมนยูได้แชมป์บาวคัพยังเห็นดีใจยังกะได้แชมป์ ucl อยู่เลย โม้กันเสียงดังว่าคือก้าวแรกแห่งความยิ่งใหญ่ ผ่านไปปีเดียวพอทีมอื่นได้แชมป์บอกมิกกี้เมาส์อีกละ แถมยูโรป้ายังไม่นับว่าเป็นความสำเร็จอีก สุดยอดย้อนแย้งจริงๆ

เยสสคาราบาวไม่นับซะด้วย ทีมนี้ยิ่งใหญ่จริงๆ

นับเถอะ นักเตะมันก็ลงไปสู้จนได้แชมป์มา จะมาไม่นงไม่นับเพื่ออะไร

อย่างฮาาา

เขามาฮาได้นะ แต่ยุคผมเขาล้อกันจริงๆ ไม่รู้พวกคุณทันกันไหม มันไม่ใช่ความจริง! มันเป็นข้อคิดเห็นของยุคหนึ่ง ไปโฟกัส ตรงนั้นก็แล้วแต่ ไม่ได้จะมาเถียงหรือมาซุยอะไร

ผมเข้าใจนะยุคเรา คาลิ่งได้ไปก็งั้นๆเหมือนจะเรียกถ้วยน้ำจิ้มไรนี่แหละ มิกกี้เมาส์ถาดของเล่น ยูโรป้าได้ก็ดีแต่ไม่ควรได้อีกเพราะแค่การต้องไปเล่นยูโรป้าก็นับเป็นขี้แพ้แล้ว
แต่กาลเวลามันเปลี่ยนไปแล้วแหละครับ ไปเล่นยูโรป้ายุคนี้ไม่ได้ทุเรศแล้ว การแข่งขันมันสูงมากกว่าสมัยนั้นเยอะ แต่ถ้าเราอยากจะใหญ่ก็ต้องเอมเป้าขั้นต่ำคือไป ucl จริงๆนั่นแหละ

กระจอกบอกเจ๋ง เข้ากับคำนี้เลย

ยูโรป้า+บาวคัพ ไม่นับเป็นถ้วยแชมป์

โตมากับตรรกะอะไรฮะเนี่ยยยยยย


ปล. ผมก็โตมากับยุคเฟอร์กี้นะ แต่เพื่อนผมพวกแฟนแมนยูไม่มีตรรกะแบบนี้อ่ะ

เข้าใจได้ครับ จากแฟนบอลผีอีกคน ผมก็เห็นผลงาน ของ 10 hag จากที่อยู่ อาแจ็ค ก็ถือว่า ไม่แย่
แต่ที่แกแย่ ก็เพราะ แกเอานักเตะแมนยู ไม่อยู่นี่แหละครับ ผมมองว่า จากปีแรก ที่แกทำทีม นักเตะ มีใจ อะไรก็ง่าย พอปีต่อมา นักเตะ เริ่มออกลาย แกก็ไว้ใจกับนักเตะ เดิมๆ แต่ฟอร์มกลับ ไม่เหมือนเดิม แกก็ยังฝืน ในเมื่อนักเตะ ในมือ เล่นตามแผนไม่ได้ก็ควรปรับ เปลียนเทคติก เหมือนกับว่าแกไม่มีคู่มือของนักเตะ แต่ละคนเลย ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันมาก็ปีกว่าแล้ว

ผมว่าส่วนนึงเพราะแกกลัวโดนปลดด้วยแหละ ทีมใหญ่แพ้ 2-3 นัดติดก็โดนด่าแล้ว แกยังไม่มี นักเตะตัวจริงในมือที่เล่นเข้ากับแผนของแก และแกก็ไม่กล้าเอามาลองในสนามจริงด้วย ยกตัวอย่าง อาร์เตต้า ที่เปิดฤดูกาลปีก่อนโน้น ที่แกแพ้ 3 นัดติดใครๆก็ว่าแกไม่รอด แต่แกก็ลองแผน จนได้นักเตะ ที่เข้ากับแผนแก


หน้าที่เราได้แต่เชียร์ และ รอต่อไปครับ รอคนที่ใช่ เพราะ ถึงผมไม่ได้เกลียด 10 hag แต่ก็บอกเลยว่า "ลุงนะ ไม่ใช่"

เข้าใจสิ่งที่จขกท.จะสื่อ เมื่อก่อนถ้วยบาวคัพกับยูโรป้าคนไม่ค่อยพูดถึง พูดถึงกับทีมใหญ่ๆนะ แต่มักจะนับเอามารวมกับถ้วยใหญ่เพื่อเสริมบารมีซะมากกว่า ยุคนี้ก็เช่นกัน แต่ก็ได้รับความนับถือมากขึ้น โดยเฉพาะบาวคัพ ที่ซิตี้เป็นผู้นำในเรื่องความเอาจริงเอาจังพอสมควรเลย