[RE: มีใครที่ติดเกม แล้วเลิกเล่นเกมไปเลยมั้ย]
สมัยวัยรุ่นเรียนช่าง วันธรรมดาเลิกเรียน ไปเช่าร้าน
เพื่อ Taken Contra และงอมแงมเลยคือ Winning
หนักสุดแต่งชุดไปโรงเรียน แต่ไปนั่งเล่นที่ร้าน หมดเวลาก็ต่อไปเรื่อยๆ จนถึงเย็นค่อยกลับ
อารมณ์แบบทางบ้านคิดว่าไปโรงเรียน
จนกระทั่ง ร้านเกมมาเปิดใกล้บ้าน หวานหมูกูละ แบบไม่มีทางได้อยู่บ้าน
จนมีวันนึง แม่รู้ มาตามถึงร้านเกมส์ แล้วแกพูดแค่ประโยคเดียว ประโยคเดียวจริงๆ
ตกลงมึงจะอยู่ที่นี่ใช่ไหม จะไม่ไปเรียนแล้วใช่ไหม
เชี่ยยยยยยยย
ทั้งชีวิตผมไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้ และครั้งนั้นก็เช่นกัน แม่ไม่ได้ร้อง แต่หน้าแกผมจำจนตาย
แบบน้ำตาคลอๆ แล้วแกก็ไป
ผมก็....เล่นจนหมดชั่วโมง 5555
แต่หลังจากวันนั้น คือ แบบหนังไทยเลย คือตัวโกงที่เลวมาตลอด เจอจุดเปลี่ยน
จู่ๆก็สำนึกเป็นคนดีเสียอย่างนั้น ในพริบตา 5 5 5
ผมหักดิบแบบลืมไปด้วยซ้ำว่าจอยเกมส์จับไง
ปัจจุบัน ในมือถือ ไอแพด คอม ไม่มีเกมส์แม้แต่เกมส์เดียว
ปล.แต่พอไม่มีอะไรทำ หรือเครียดจัดจริงๆ ผมก็ลงแล้วก็เล่นๆ บ้าง แต่พอดีขึ้นก็ลบออก เล่นๆ ลบๆ
เพราะรู้ตัวเองว่า ในครั้งนั้นที่ผ่านมา เราเป็นคนยังไง และจะไม่กลับไปเป็นแบบนั้นอีก