ผมว่ามีพี่น้องก็ดี แต่ความสัมพันธ์ต้องดีด้วยนะ สิ่งสำคัญคือกำลังของพ่อแม่นี่ล่ะครับ เราก็เห็นกันมาเยอะแล้วนะ ที่พ่อแม่มีกำลังไม่พอแต่มีลูกเยอะ เด็กก็จะขาดตลอด การมีลูกคนเดียวแต่เราดูแลเค้าดีผมว่าไม่น่าเหงาหรอก โตขึ้นเค้าก็มีเพื่อนฝูงตามวัยไปเอง

ผมชอบแบบมีพี่น้องมากกว่านะ อย่างผมตอนช่วงวัยรุ่นคิดว่าตัวเองโตมันก็ปกติที่ทะเลาะกับพ่อแม่บ้างตามประสาวัยเห่อมอย ก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าไม่มีพี่ชายคอยซัพพอร์ตจะเตลิดไปแค่ไหน เวลาเจออะไรที่หนักๆไม่อยากเล่าให้พ่อแม่หรือคนอื่นๆฟังอย่างน้อยก็มีพี่คอยซัพพอร์ต โตมาไม่เหงาด้วย สนุกจะตาย มันดีจริงๆนะการมีพี่น้องเนี่ย

แค่ 1-2 ก็พอ ถ้า 3 นี่ไม่ดีกว่า

ถ้าฐานะดี แต่ไม่ได้ดีขนาดพันล้าน ลูกคนเดียวดีกว่าครับ เลี้ยงให้เต็มที่ สมบัติก็ไม่ต้องหารให้ทะเลาะหมางใจกัน

บ้านไหนเงินเยอะ ทำธุรกิจด้วยกัน มีปัญหาเกือบทุกบ้าน นอกจากจะมีคนยอม

ตอนเป็น พ่อ แม่ ลูก ไม่เท่าไหร่ แต่พอลูกมีครอบครัวของตัวเอง ตอนนั้นจะเกิดปัญหา

ผมดีใจที่ได้เป็นพี่คนโตของน้องทั้ง2คนครับ แต่ไม่แน่ใจว่าทั้ง2คนจะดีใจที่มีผมเป็นพี่มั้ย แต่เราก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันนะ บ้านผมคือผู้ชาย4คนรวมพ่อ พูดน้อยกันทั้งบ้าน ถ้าไม่มีแม่นี่บ้านจะเงียบมากกกกก

คิดว่ามีดีกว่า จากที่ตอนเด็กๆชอบแกล้งกัน ก็หนุกๆขำๆ แต่พอเอาจริงๆก็รู้ว่ารักกันแหละ

ยิ่งโตมายิ่งคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น ปรึกษาได้ ช่วยเหลือกันตลอด อาจจะเพราะโตมาแบบเดียวกัน เจอปัญหาคล้ายๆกัน มันเลยเข้าใจกันได้ง่าย

ยิ่งเห็นเพื่อนที่เป็นลูกคนเดียว ยิ่งรู้สึกว่าโคตรโชคดีที่มีมัน เป็นพี่น้อง

ต้องลุ้นเอาครับว่าจะรักกันหรือเกลียดกัน

แต่ผมกับพี่คือเคสเกลียดกันครับ

จากประสบการณ์ทั้งที่เป็นของตัวเอง และตาเห็นคนอื่นนะ

1. ลูกคนเดียวก็ไม่เหงา เขามีพ่อแม่ มีเพื่อน เอาจริงๆถ้าพ่อแม่ให้เวลาเต็มที่ ให้ความเข้าอกเข้าใจเต็มที่ เพื่อนยังไม่ต้องมีเยอะเลยก็ได้ เพราะในใจเขาเต็มอยู่แล้ว

2. เลี้ยงลูกหลายคนต้องคิดรอบด้านมากๆเวลาพ่อแม่จะทำอะไรสอนอะไร เพราะพี่น้องนั้นเกิดการน้อยใจกันเองได้ง่าย เขาเห็นเราทุกวัน รู้รายละเอียดความแตกต่างเล็กๆน้อยอยู่ตลอดระหว่างพี่น้อง ทำให้เขาเกิดเป็นความ toxic ตลอดเวลาในจิตใจเขาได้ กลายเป็นเด็กมีปมด้วยน้ำมือเราเอง

3.เราต้องเข้าใจธรรมชาติที่แตกต่างกันอย่างมากของการเป็นลูกคนโต ลูกคนกลาง ลูกคนเล็ก เขาจะมีจุดแข็ง แต่มีจุดอ่อนไหวที่แตกต่างกันอย่างมากๆ เราต้องคิดคนละแบบ เลี้ยงคนละอย่างเลย อย่า copy paste แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องทำให้ลูกทุกคนรู้สึกเท่าเทียมในสถานะตัวเอง

4.มีพี่น้องถ้าเลี้ยงได้ดี พี่น้องสนิทกัน ไว้ใจกัน มันจะกลายเป็นความสัมพันธ์ที่โคตรแกร่ง มีกำลังใจตลอดเวลา เวลาเราไม่ว่างดูใจ พวกเขาก็จะให้คำปรึกษากันอยู่ตลอด เวลาไม่ว่างคุยเล่น พวกเขาก็จะพากันไปเที่ยว พวกเขาจะรู้จักเพื่อนของกันและกัน และเอามารวมกลุ่ม เข้ากันได้อย่างน่าประหลาดใจ


อันนี้ถอดมาได้จากที่ผมเป็นลูกคนเล็กจากลูก 3 คน และเพื่อนผมทุกคนมีพี่น้องหมด เพื่อนๆก็จะเคยปรึกษาปัญหาเรื่องพี่น้องกับอยู่เนืองๆ

จริงเลย มากคน ปัญหาก็เยอะตาม
ที่บอกว่า มีหลายคนได้ไม่เหงา และช่วยแก้ปัญหา
มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่ปรับตัวเก่ง อยู่คนเดียวก็แก้ปัญหาได้

ถ้ามีเพิ่มอีก1คนก็จะดีครับ

ผม ลูกคนเดียว ถ้าถามว่าชอบไหม ผม โคตรชอบบเลยย (แต่มีลูกพี่ลูกน้อง บ้านติดกัน)

ข้อดี
1.กลัวไม่เพื่อนเล่น = ยุคผมเล่นกับพี่ๆเพื่อนๆญาตๆ ข้างบ้าน สบาย
2.มีอะไรได้หมด ไม่ต้องแบ่งใคร (ถ้าเกิดในครอบครัวที่ดี มีฐานะดีหน่อย
3.ไม่ค่อยมีปัญหาในบ้านเลย เพราะพ่อ แม่ สนใจ ใส่ใจตลอดด เพราะมีอยุ่ 3 คน 555
ข้อเสีย
1.ถ้าครอบครัวฐานะไม่ดี ก็ต้องช่วย ซึ่งเหนื่อยแน่นอนน ไม่มีคนมาแบ่งเบา
2.ตอนที่ พ่อ แม่ แก่ คุณต้องเลี้ยง ทั้ง พ่อ แม่ ซึ่ง ถ้าพ่อ แม่ ไม่มีอะไรไว้ จะค่อนข้างเหนื่อยมาก

ปล.แถวๆนี้นะครับ ที่ผมรู้สึกก ผมเป็นลูกคนเดียวที่ แม่ มามีผม ตอน อายุ 40 แล้ว แต่สร้างทุกอย่างไว้ให้หมดแล้ว

มีพี่น้องดีกว่าครับ มีเพื่อนตอนอยู่บ้านไม่เหงา ถึงเวลาต้องดูแลพ่อแม่ก็ช่วยๆกันได้

มีมากกว่า 1 ตนดีกว่าครับ
บางบ้านมีคนเดียวเลี้ยงมาสักระยะนึงเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดสูญเสียไป ครอบครัวนั้นแทบจะใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้เลยครับ

ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูครับถ้าสำหรับผมมีพี่น้องคงดี