https://www.sanook.com/campus/1421747/?fbclid=IwAR35IfMRrxlaG5_HViFB7om_tTBSsSs2TwPzbg_rjB0jQjPQYggHDf4mC-c


โดยเธอได้บรรยายในคลิปเอาไว้ว่า "รีวิวงานศพคนรุง งานศพคนไทยจัดง่ายๆ ไม่มีมาเที่ยวกินทั้งวัน ถึงเวลามาสวด สวดเสร็จแจกขนม นม เนย ไม่มีเลี้ยงยุ่งยาก" และเธอยังเสริมอีกว่า "อยากให้ภาคอีกสานแถวบ้านฉันจัดแบบนี้บ้างจัง ไม่ใช่หมู 100 โล ไก่ 100 โล ไม่พอห่อ พูดถึงเรื่องซองทำบุญ ขนาดไม่เลี้ยงยังใส่หนักๆ คนที่บ้านใส่ 100 เลี้ยงไม่ดี อาหารไม่อร่อย ไม่ได้ห่อ นินทาทั้งชาติ"

หลังจากที่คลิปของเธอได้ถูกแชร์ออกไปก็เรียกได้ว่ากลายเป็นไวรัลที่มียอดเข้าชมมากกว่า 1.1 ล้าน ยอดไลก์มากกว่า 31,400 ครั้ง รวมไปถึงยังมีคอมเมนต์อีกมากมายที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้กันอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็น
"พึ่งไปงานภาคใต้มา จัดยิ่งกว่าอีสานอีก 7 วันเลี้ยงทุกวัน เช้ายันดึก",

"กรุงเทพเป็นแบบนี้นานแล้ว มาด้วยใจ ใส่ซองตามกำลัง ไม่เน้นกิน เข้าใจซึ่งกันและกันครับ",

"ถ้ามีคนนำ น่าจะมีคนทำตามนะคะ เพราะว่าประหยัดกว่ากันเยอะ ลูกหลานจะได้ไม่เป็นหนี้"

รวมไปถึง "มันเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่นครับ เปลี่ยนยาก เพราะถ้าเราคนเดียว ญาติๆ จะไม่ยอม"

อันที่จริงไม่ใช่เฉพาะอีสานหรอก ภาคกลางนี่ก็หนัก มีกรุงเทพนี่แหละ น่าจะจัดง่ายสุด

เห็นด้วย ตอนงานศพแม่แฟน แบบที่เค้าเล่าเป๊ะ โคตรเหนื่อย เหนื่อยชิบหาย นอนเที่ยงคืน ตื่นตี3ไปซื้อของมาทำกับข้าว 9วัน เช้ากลางวันเย็น ซื้อปลาวันละ30โลๆ ซื้อน้ำต้องเป็นแบบขวด แบบแก้วพลาสติกบอก กินไม่ได้ ที่นี่เค้าไม่กิน แต่วันเผาผมไม่สนซื้อแบบแก้ว ก็เห็นดินกันได้นะ 3วันท้ายผมกับแฟนเหมือนไม่มีสติอยู่กับตัวแล้วอะ สมองโคตรรวน เบลอไปหมด

อ้อ ขอเสริมอีกนิด ผมเคยย้อนถามพวกญาติแฟนนะว่า แล้วแบบนี้ถ้าชาวบ้านที่เค้าไม่มีทำไงอะครับ เค้าตอบมา ก็ต้องไปกู้มา ผมนี่แบบ....

อยากให้งดจุดพลุตอนงานศพด้วย ไม่ใช่ไรหรอก ตกใจ แถวบ้านเก็บอัฐิตอนตี 4 จุดพลุอีก สดุ้งตื่นสิครับ นอนไม่หลับอีก

ภาคใต้ก็จัดแบบนี้ครับ ถึงขั้นเวลาญาติห่างๆเสียเด็กๆก็พูดกันเล่นๆว่า ได้กินหมูแล้วหลาว ได้ลักแกงวัวแล้วหลาว

ภาคกลาง ส่วนมาก รู้เวลาพระสวด ก็จะไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย สวดจบ เจ้าภาพแจกของชำร่วย แก้หิว ใส่ซอง ก็ตามมารยาท ทั่วไป 300 - 500 ไม่สะดวกวันเผา ก็ให้วันสวด


ส่วนเจ้าภาพ เช้า เขาหุงข้าว ทำกับข้าวประมาณ 2-3 อย่าง เตรียมไว้สำหรับแขก ผู้มาร่วมงาน หรือ ญาติ ที่ไม่ได้ทานอะไรมา

เห็นด้วย ตอนงานศพแม่แฟน แบบที่เค้าเล่าเป๊ะ โคตรเหนื่อย เหนื่อยชิบหาย นอนเที่ยงคืน ตื่นตี3ไปซื้อของมาทำกับข้าว 9วัน เช้ากลางวันเย็น ซื้อปลาวันละ30โลๆ ซื้อน้ำต้องเป็นแบบขวด แบบแก้วพลาสติกบอก กินไม่ได้ ที่นี่เค้าไม่กิน แต่วันเผาผมไม่สนซื้อแบบแก้ว ก็เห็นดินกันได้นะ 3วันท้ายผมกับแฟนเหมือนไม่มีสติอยู่กับตัวแล้วอะ สมองโคตรรวน เบลอไปหมด

อ้อ ขอเสริมอีกนิด ผมเคยย้อนถามพวกญาติแฟนนะว่า แล้วแบบนี้ถ้าชาวบ้านที่เค้าไม่มีทำไงอะครับ เค้าตอบมา ก็ต้องไปกู้มา ผมนี่แบบ....

ไม่เกี่ยวกับภาคนะ แล้วแต่คนจัดอะ สมัยนี้แล้ว ไปห่วงเรื่องนินทาทำไม

+เรื่องเยอะมีทุกที่จริงๆ
จัดหนังจัดคอนเสิร์ต

มันก็ตามดีเทลอ่ะ กรุงเทพสวดค่ำอย่างเดียว จะให้มาจัดเลี้ยงงบก็บานอีก
วัดก็ไม่ได้พร้อมจะให้มาทำอาหารกันที่วัดได้เพราะทุกอย่างมันแพงหมด
แจกกล่องเบรคก็ง่ายที่สุด บางวัดคืองดแจกด้วย ไปกินโรงทาน/ครัววัดเท่านั้น

แต่ ตจว สวด 3 รอบ เช้า เพล ค่ำ + วัดมีพื้นที่ให้ทำอหารได้
การทำอาหารแจกมันก็ง่ายกว่า หลักๆคือทำแจกคนช่วยงานด้วยนะ
เพราะว่าเขาต้องหยุดงานมาช่วย ก็ต้องมีของกินให้เขาเอากลับบ้าน
ไม่ใช่ทำแจกแขกมางาน แขกมางานให้แค่มื้อค่ำมื้อเดียว
ถ้าเจ้าภาพจ้างมาทำงานก็อีกเรื่องอันนี้ก็จ่ายแค่เงิน

อย่างแถวบ้านๆผม เขาก็จะแซวๆกันว่าถ้าเจ้าภาพรวยจะได้กินข้าวกล่อง
เพราะว่าข้าวกล่องราคารวมแล้วมันแพงกว่าทำเอง ละต้องมีเงินมาจ่าย
ค่าจ้างต่างๆ แทนการช่วยงานอีก

งานศพปู่ ย่า ตาผม ก็เหนื่อยครับ เลี้ยงข้าวทั้งวัน แล้วดันเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ โอ้โห มาจากไหนกันเยอะแยะพี่น้อง

เสิร์ฟกันมือระวิงอะบอกเลย

คนบ้านโป่งจัดกันที 7-9 วัน เลี้ยงกันฉ่ำ เจ้าภาพพรรคพวกเยอะ หม้อ จาน ไห กะละมัง ล้างกันไม่ทัน จ้างคนมาล้างวันละ 2000 บาท ส่วนเรื่องไฮโลไม่ต้องพูดถึง เล่นกันทั้งวี่ ทั้งวัน ผู้กำกับ ก็มาเล่นกับเค้าด้วย งานย่าผมเองแหละ

งานญาติคุณมันก็ขึ้นกับตัวคุณนั่นแหละจะจัดยังไง ไม่มีใครมาบังคับคุณได้

ภาคใต้แถวบ้านผมจัดงานศพทีนึงเหมือนงานเลี้ยงฉลองอะไรสักอย่าง อาหารต้องถึง คนเสริฟต้องพร้อม(จ้าง) ไปเอาคนมาจากไหนไม่รู้เป็นรถกระบะมานั่งกิน มีเงินแสนสองแสนก็ไม่พอ

ผมไปงานศพพ่อน้องที่ทำงานจัดที่กรุงเทพ จุดธูปไหว้หน้าโลงศพ นั่งฟังพระสวด ขากลับให้ขนมปังมาคนละชิ้น คือดีกว่าจริงๆ

งานศพภาคอีสานเหมือนงานปาร์ตี้อะ เจอครั้งแรกอย่างช็อก

ล่าสุดเลยงานศพพ่อตาผม ที่จ.ตราด พ่อตาผมเค้าสั่งเสียลูกเค้าไว้แล้วนะให้จัดแบบคนกรุงเทพเลย ไม่ต้องเลี้ยงข้าว ไมก็เลี้ยงพวกกระเพาะปลาหรือพวกก๋วยจั๊บ แต่ที่ไหนได้พวกญาติๆด่ากันใหญ่ ไม่ยอมให้จัดแบบนั้น เถียงกันหน้าดำค่ำเคลียด สุดท้ายผมก็บอกให้แฟนผมยอมฝ่ายญาติเค้าไป เราจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องอาหารเลี้ยงแขก ให้เค้าทำกันเองค่าใช้จ่ายพวกนี้เราจะไม่ยุ่ง ก็จบโดยที่ทำเลี้ยงชาวบ้านครบ3มื้อ หมูเห็ดเป็ดไก่ครบครัน มีพวกเอาแฟนผมไปนินทาลับหลังด้วยนะ ว่าได้มรดกไปเป็นล้าน(แต่ที่จริงไม่ได้ถึงครึ่ง)ไม่คิดจะเลี้ยงชาวบ้านมั่งเหรอ ผมได้แต่อีหยังว่ะ เงินพวกนี้ก็เป็นเงินประกันสังคม เงินญาปนกิจที่ลูกหลานเค้าส่ง พ่อตาตายก็เสียใจแย่อยู่แล้วยังต้องมาระวังความรู้สึกคนอื่นอีก แล้วยังอยากจะให้คนอื่นเค้าไปหนี้หาเงินมาเลี้ยงพวกแมร่งอีก ไปๆมาๆผมมานั่งคิดการจัดงานศพ การจัดงานบุญ เหมือนเป็นการโชว์ฐานะให้คนในหมู่บ้านอิจฉากัน หมดเท่าไหร่ไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้ เหมือนเป็นสถานที่อวดรวยแข่งกัน ผมบอกแฟนผมไว้เลย ถ้าผมตายไม่ต้องเอากลับตราด จัดงานศพอยู่ชลบุรีนี่แหล่ะ แล้วสวดแค่วันเดียวแล้วเผาเลย

ไม่เกี่ยวกับภาคหรอกครับ มันต้องดูบริบทอื่นร่วมด้วยเช่น
1. ฐานะของเจ้าภาพ ถ้ามีฐานะหน่อยก็สวด3วันขึ้นไป
2. สถานที่จัดงาน ถ้าเป็นวัดต่างจังหวัด มันไม่ไกลบ้านคนในพื้นที่ เค้าก็มาช่วยงานกันทั้งวันทั้งคืน ถ้าไม่จัดอะไรเลี้ยงก็จะเสียน้ำใจกัน แต่กลับกันในเมืองหรือในกรุงเทพ กว่าจะเลิกงาน ก็จะเดินทาง ไหนจะต้องกลับบ้านอีก เค้าเลยเลือกใช้เวลาให้น้อยที่สุดโดยการมาถึงใกล้ๆเวลาสวดเลย สวดเสร็จก็รีบกลับ ส่วนกับข้าวหรือของเลี้ยงกลางคืน เดี๋ยวนี้ต่างจังหวัดหลายที่ก็ทำแบบในเมืองแล้วเพราะขี้เกียวทำกับข้าวเยอะ ซื้อสำเร็จรูปมาจัดเป็นเซ็ทสะดวกกว่า แต่ก็ยังมีทำบ้างไว้เผื่อแขกที่มางานก่อนเวลาแล้วยังไม่ได้กินอะไร

สรุปคือจัดงานหลายวัน ทำกับข้าวเลี้ยงมากมาย มันขึ้นอยู่กับฐานะของเจ้าภาพเป็นหลักเลยครับ