ผมเห็นด้วยนะ ที่คนรากหญ้าโอกาสมันย่อมน้อยกว่า แต่ผมว่าที่เขาจะสื่อคือ ชีวิตคนเรามีต้นทุนทุกคน ไม่ควรนำคำว่าต้นทุนน้อยมาเป็นข้ออ้าง คุณเกิดมาจนคุณไม่ผิด แต่ถ้าคุณตายแล้วยังจนอันนั้นความผิดคุณ ชีวิตมันไม่มีสูตรสำเร็จ เอาง่ายๆ ผมกับพี่สาว เกิดมาบ้านเดียวกัน พ่อแม่เดียวกัน มีทางเลือกเหมือนกัน แต่ยังเลือกคนละทางเลย สุดท้าย outcome ก็ต่างกัน 90% ถัาคุณกรองเอาเนื้อหาสำคัญมาจริงนะ แล้วไปเทียบกับเจ้าของชายสี่ หมี่เกี๊ยว อันเนี้ยไม่มีต้นทุนของจริง มันก็เนื้อหาเดียวกัน ต่างแต่ วิธีนำเสนอ คนอาจจะไม่ชอบแบบโผงผาง เลยคิดว่า content มันแย่

สุดท้ายชีวิตมันขึ้นอยู่กับโอกาสที่เราสร้างขึ้นมา ถ้าจนก็ต้องสร้างโอกาสแล้วคว้าไว้เยอะๆ แต่คนรวย โอกาสวิ่งเข้าหามันเยอะกว่าแค่นั้นเอง

ปล ชีวิตนี้ผมเห็นคนที่ สู้ชีวิตระยะใกล้ตัวมาตั้งแต่เกิดมั้ง พ่อผมทำงานประจำ 1 เลิกงาน ไปช่วยบริษัทพี่สาว อีก 1 กลับมาถึงบ้าน ซ่อมรถอีกอันนี้ทำกับลุง วันๆนึงพ่อผมไม่น่ามีเวลาทำอะไรไร้สาระอะ ผมถึงเชื่อว่า ชีวิตคนมันขึ้นอยู่กับ choice ที่เลือกจริงๆ

ผมจนมากนะ ติดลบเลย พ่อตายตั้งแต่ 9 ขวบ โดนรีไทร์ คือครบหมดตามฉบับไลฟ์โค้ช แต่ผมว่า มันไม่เกี่ยวจริงๆหละเรื่องต้นทุน ตอนนี้ผมพลิกครอบครับทั้งบ้านได้เลย และคิดว่าจะทำได้ดีกว่านี้ด้วย

และทุกคำสอนก็มาจากหนังสือพัฒนาตัวเอง และพวกไลฟ์โค้ชนี่หละ เพียงแค่ผมหยิบเฉพาะส่วนดีๆของเค้านำมาปรับใช้ อันไหนไม่เห็นด้วยผมก็มองข้ามไป เราไม่จำเป็นต้องเอาชนะใคร เพราะเป้าหมายเราไม่ใช่ส่วนนั้น

ส่วนใครเกิดมารวยกว่าเรา 100 เท่ามันก็เรื่องของเค้าครับ ไล่ไม่ทันไม่เป็นไร ขอแค่เราดีขึ้นกว่าเดิมก็พอใช่ปะ ?

วิธีหาเงิน 1 ล้านมันก็วิธีนึง
10 ล้านก็วิธีนึง
100 ก็อีกแบบ

ฟังไว้หลายๆ แบบก็ไม่เสียหาย ฟังฟรีนี่หว่าไม่ว่าจะเป็นคุณ CK หรือคุณดิว

สังคมบ้านเราไม่ชอบครับ คนออกมาพูดแบบนี้ เปราะบางมากกกกก

แต่ถ้าคนรวยมาพูดคำหยาบใต้สะดือ หรือออกมาขับรถคันละ 20 ล้าน พาไปกินข้าวมื้อละ 100,000 เราจะชอบเค้าเฉยเลย 5555

แล้วพอเค้าดัง ไปเป็นพรีเซนเตอร์ในสิ่งที่ตัวเองก็ไม่ได้ใช้ มาหลอกให้เราไปใช้ เรากับไม่เอ๊ะ!!! กับคนกลุ่มนั้น แปลกมั้ย ???

ตลกดีครับบ้านเรา ไปแซวเค้าเริ่มจาก 0 เจ็ดตัวบ้างก็มี
ก็พ่อแม่เค้ามีตังอะ จะให้เค้ากลับไปเป็นคนเร่ร่อนทำไมอะครับ ผมงงมากกก 5555

สรุปคืออันไหนดีก็เก็บไปใช้ ถ้าลูกพี่บ่นว่าจนๆๆๆๆ แต่ดุซีรี่ย์ วันละ 3 ชั่วโมงแล้วบ่นไม่มีเวลา พอคนท้วงก็ไปด่าเค้า ผมว่าตลกนะ 55

หลักๆ นะ ฟังเอาเป็นความรู้อะดี

ยิ่งพวกช่องลงทุน ช่องการเงินที่เค้าวิเคราะห์ฺสัดส่วนการออมอะ ฟังไปเถอะ

คุณกวีอะไรพวกนี้ เอาจริงๆ ผมเห็นทัวร์ลงอะ มีแต่ทัวร์แบบลงมั่วซั่ว

คือบางคอนเท้นเค้าแนะนำแบ่งสัดส่วนการเงินถ้าเหลือ การจัดการเงินอะมันช่วยได้เยอะจริงๆ

ยิ่งกับสภาพประเทศแบบนี้

คือพูดง่ายๆ ถ้าสัดส่วนการเงินมันไม่บาลานซ์ เราต้องดูว่าจะปรับตรงไหน

เพระาไอรัฐบาล ส ต กว่าจะแก้ไขเศรษฐกิจ ปรับค่าแรง ลดค่าครองชีพ

ผมว่าอีก 30 40 ปีก็ไม่ไหวอะ ถ้าจะเลียนายทุนขนาดนี้

ผมถึงคิดว่าอย่างน้อยคนไทยควรเข้าถึงการศึกษาด้านพื้นฐานการเงินส่วนบุคคล

ส่วนแนวคิดพวกนักธุรกิจจ๋าๆ ให้ทำธุรกิจบลาๆ ลองทำดูอะได้

แต่ถ้าด้านหลังคุณยังมีพ่อแม่ หนี้สินต่างๆ ที่ต้องหา Cash Flow มาจุนเจือชีวิตก่อน

ผมว่าอยู่ในระบบแล้วหาช่องทางรายได้เสริม การลงทุน มีประโยชน์กว่ามานั่งคิดธุรกิจต่างๆ เยอะ

สมัยนี้การแข่งขันสูง การสนับสนุน SME ยิ่งน้อย แถมถ้าไม่ใช่พวกมี Connection จ๋าๆ

หรือมีทุนสำหรับทำ Research ในแง่ Product หรือ Marketing นะ

ผมมองไม่เห็นทางจะรอดเลย ดังนั้นผมว่าแนวคิดทำสิ่งที่ตัวเองถนัดแล้วไปในเส้นทางของมัน

โดยถ้ายังไม่ต้องเสี่ยงมาก อยู่ในระบบบริษัทเป็นลูกจ้างต่อไปก่อนจะดีกว่า

ปล. อย่างยกตัวอย่างคุณกวี หรือคุณดิว หรือคุณอิก ที่เน้นสายวางแผนการเงิน ศึกษาการลงทุน

ผมว่าโอเคกว่า แนะนำว่า คุณต้องเปลี่ยน MINDSET บลาๆ อันแบบนี้ฟังครั้งสองครั้งก็พอ

ฟังบ่อยๆบางที มันจะไปด้อยค่าเกินไป ส่วนคุณดิวปลาคาร์ฟนี่ผมมองว่าแกเก่งในแบบของแก

แต่ในคนทั่วไปมานั่งหาหุ้นแล้วได้ปันผลเป็นล้าน ชื่อติดอันดับผู้ถือหุ้น มองซ้ายมองขวา

เอาเมเนเจอร์เงินเดือนแสนยังยากเลย

ปกติครับ เพราะคำพูดเหล่านั้น เหมือนชี้หน้าด่า ว่าคนที่กำลังบ่น ว่าชีวิตไม่ดี มันไม่ดีเพราะพวกเขาเอง ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่คนพวกนั้นรับได้ คนจำพวกนั้นมักโทษปัจจัยภายนอกมากกว่าตนเอง หรือพูดง่ายๆ คือ กระจอก!! ทุกวันนี้ด้วยกิจการงานที่ทำ ทำให้ผมได้พบเจอคนทั้ง 2 ฝั่ง คนแรก รายได้ปีเป็นร้อยล้าน ตื่น 6 โมงออกกำลังกาย 7โมงกินกาแฟ แปดโมงทำงานแล้ว เลิกงานเกือบ 1 ทุ่ม ยังคงทำงานหนัก พัฒนาตัวเอง อายุ 56 สนใจเรื่อง บิตคอย Ai chatgpt ต่างๆ ผมถามเฮียว่าเฮียจะรู้พวกนี้ไปทำไม อีกไม่กี่ปีก่เกษียณแล้ว เฮียแกบอก “รู้ไว้ไม่ตาย”

อีกคนอายุ 27 ทำงาน 8โมง เลิก 5 โมงเย็น ทุ่มสองทุ่มเอาละ ใช้ชีวิต เล่นเกม ดูซีรีส์ ออกเที่ยว ใช่เงินแต่งรถ ซื้อเสื้อผ้า แฟชั่นเกิดจำเป็น แล้วบ่นว่า เงินไม่มี ถามหาเมื่อไหร่ชีวิตจะดี โบนัสออกเมื่อไหร่ ก่จบด้วย “ให้รางวัลตัวเอง”

ส่วนตัวทั้งหมดทั้งมวลขึ้นกับทางเลือกแต่ละคน “บางคนเลือกจ่ายเวลาในปัจจุบัน เพื่ออนาคตที่ดี บางคนเลือกใช้ชีวิตในปัจจุบันแล้วไปรับความเสี่ยงในอนาคตเอาก็ไม่ผิด” จะผิดก่ตรงพวกที่รับความจริงไม่ได้ สิ่งที่บุคคลที่ประสบความสำเร็จพูดแล้วทัวร์ลง เหตุผลเพราะมัน…

“ถูกต้อง แต่ไม่ถูกใจ”

ง่ายๆเลย บริบทที่คิดว่าเอามาปรับใช้ได้ก็เอามาใช้

อันไหนไม่ถูกจริตก็ช่างแม่ง

สุดท้ายจะ success มั๊ยก็อีกเรื่องนึง

ไม่ใช่ทุกคนที่ทำแบบเดียวกันแล้วจะ success เหมือนกัน

ไลฟ์โค้ชบ้านเรา แต่ละคน ไม่รู้จะพูดไงดี
ที่เห็นมาล่าสุด บอกคนขยันประสบความสำเร็จช้ากว่าคนขี้เกียด

ทุกอย่างมีแค่เลี้ยวซ้าย หรือ เลี้ยวขวา
เวลาคุณฟัง คุณก็เลือกเอาว่าจะเลี้ยวอะไร
เลี้ยวไปในทางที่เกิดประโยชน์ต่อตนเอง คลิ๊กเดียวก็ดี แล้วตักตวงไป
หรือ เลี้ยวอีกทาง หาข้อจับผิด อะไรๆก็ไม่สามารถเป็นไปได้ถ้านั่น ถ้านี่

พอคุณเลือกจะเลี้ยวจากจุดนี้ ชีวิตก็จะพาคุณไปถึงจุดให้เลือกเลี้ยวอีก ก็เลือกอันที่เชื่อว่ามันถูก คุณก็ใกล้เข้าเป้าคุณแล้ว

ทีนี้วันเวลาผ่านไป คุณย้อนมาดู ไอ้จุดเล็กๆตรงนี้ ทำให้คนเราต่างกันได้อย่างมาก เหมือนดอกเบี้ยทบต้นอะ

เลือกเสพแบบฟังเพลงอ่ะถ้าไม่ถูกจริตก็แค่ไม่ไปฟังอีก ถ้าชอบก็ฟังเรื่อยๆนำปรับมาใช้สอ่งที่คิดว่าเหมาะกับเรา

คือคนจะไม่อะไรเลยถ้าแค่มาแนะนำ การลงทุนการเก็บออก โน่นนี่

ที่มันมีปัญหาเพราะ บางคนไม่ได้แค่แนะนำ แต่ชอบแซะไง ชอบเปรียบเทียบไง

เช่น " เก็บเงินไว้ใช้ยามเกษียณ ควรเก็บเท่านั้นเท่านี้ เชิงให้ความรู้แนะนำการลงทุนบลาๆ "
กับอีกคน ประโยคเดิมเลย แต่ต่อด้วย "ดีกว่าเอาเงินไปเติมเกมเล่นไปวันๆ"

หรือ "วิธีคุมอาหารออกกำลังกายที่ถูกต้อง"
กับอีกคน เติมว่า "ดีกว่าเอาเวลาไปนอนดึกตื่นสาย ไปดูซีรี่ส์"


โค้ชที่ผมฟังแล้วชอบสุดคือ มันนี่โค้ช เพราะแกวิเคราะห์เคสจริงให้เป็นรายเคส แล้วไม่ใช่ไปเดินตามตลาดหาคนมาทำการตลาดให้ คือเป็นคนที่ทุกข์แล้วมาปรึกษาแกจริงๆ

ท้ายสุดฝาก 2 เรื่อง

1. Begin with the end in mind : รู้ว่าเราต้องการอะไร และไม่เปรียบเทียบคนอื่น ไม่แซะ

2. Ovarian lottery มีอยู่จริง : คือคนเราเกิดมาไม่เท่ากันจริง เอาแค่ในไทย ถ้าคุณเกิดมาท่ามกลาง Slum กับ เกิดมาบน penthouse ใจกลางสุขุมวิท คุณคิดว่า แต้มต่อสูงและต่างกว่ากันแค่ไหน