ถ้าเชื่อเรื่องเวียนว่าย ก็ต้องรู้ว่าเราไม่ได้เกิดมาครั้งแรกและครั้งเดียว เราทำอะไรไว้มากมายก่อนลืมตาในปัจจุบัน สิ่งที่เราทำไว้กับอะไรหรือกับใครมันก็ส่งผลต่อมาถึงปัจจุบัน ไม่ว่าจะในรูปแบบคนรอบตัว สิ่งมีชีวิตรอบตัวหรือของใช้ต่างๆที่มันส่งผลกระทบกับเราทั้งในทางดีและไม่ดี

เอาง่ายๆ เช่น ผญ.บางคนนิสัยดี หน้าตาดี มีฐานะ แต่ทนคบกับพวกขี้ยา ขี้เหล้า ชอบทำร้ายร่างกายและก็ไม่ยอมเลิกด้วยนะ หรือเราเลี้ยงลูกมาดีมากเลยนะ คอยซัพพอร์ททุกอย่าง แต่ลูกกลับดื้อ ไม่เชื่อฟัง ติดเหล้า ติดยา ไม่สนใจเรียน หรือ ไม่ว่าเราจะทำดีกับใครก็ตาม เราก็มักจะโดนเอาเปรียบและถูกมองข้ามเสมอ หรือ เราทำตัวเป็นลูกที่ดีทุกอย่าง ทั้งตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน แต่พ่อแม่ดันไม่ชอบ ไม่แยแส แต่ไปรักลูกอีกคนที่ไม่มีอะไรดี ขึ้นกับว่าท่านไหนจะเจอแบบไหน ส่วนเรื่องกรรมนี่ก็มีให้เห็นเยอะ เล่าไปก็ไม่หมด จากทั้งคนใกล้ตัวและไกลตัว เรื่องผีก็พบเจอมาเยอะ แต่เล่าให้คนไม่เชื่อฟังก็เท่านั้น แต่อย่างน้อยก็เก็บไว้เตือนตัวเองได้ว่าการกระทำมันมีผลทั้งในปัจจุบันและอนาคต คิดจะทำอะไรก็ควรคิดให้ดีๆก่อน

เจ้ากรรมนายเวรของผมจะมาในรูปแบบการแฮงค์เหล้า อ๊วกแล้วอ๊วกอีกทรมานชิบหาย

อ่านมา 3 หน้ายังไม่มีใครเจอเจ้ากรรมนายเวร

กลายเป็นมู้เล่าประสบการณ์ผีแทน

คนไม่เคยเจอ และไม่เคยเชื่อพร้อมๆกับลบหลู่และแซะคนอื่น ผมขออวยพรให้ได้เจอจังๆถ้วนทั่วทุกคนครับ แล้วกลับมาแบ่งประสบการณ์เพื่อนๆคืน ปล.จากใจคนที่ได้เจอทั้งที่ไม่อยากเจอ และไม่เคยลบหลู่

ผมคงถามผิดบอรืดจริง แต่ก็แทบไม่คาดหวัง แต่แรกอยู่แล้ว เพราะจะให้เจอ เป็นประสบการณืที่ยากจริงๆ
ยิ่งในบอร์ดนี้ไม่เชื่อก้ไปกันใหญ่

มีกันทุคคนเลยนะครับ เจ้ากรรมนายเวร
ไม่ต้องเอาผีก็ได้ เอาคนที่เราเจอกันนั้นแหละครับ

มาในรูปแบบ พ่อ-แม่ เพื่อน ญาติพี่น้อง ผัว-เมีย มิตร ศัตรู มาได้หมด
แต่เจ้ากรรมนายเวรที่ว่าเป็นผีนั้น ส่วนใหญ่เป็นเจตสิก
จิต เจตสิก รูป นิพพาน
ตัวจริงไปเกิดใหม่ตามภพแล้ว แต่เวรยังคงตามอยู่ อาจจะเป็นคนในครอบครัวอยู่ก็ได้
ที่เราเคนฆ่าในกาลก่อน
ตัวเวร คือแรงอาฆาต แค้น ที่อยากเอาคืนเมื่อตอนโดนกระทำ ยังเป็นเงาตามตัวเรา

และเมื่อเวร ที่เป็นเจตสิก มาเจอเจ้าของที่มาเกิดใหม่ และคู่กรรมคู่เวร คือเรา
เขาก็จะมีความรู้สึก ที่อยากจะเอาคืน แต่ไม่รู้เหตุอะไรที่ต้องอยากเอาคืน
ก็จะเริ่ม หมั่นใส้ อิจฉา หงุดหงุด ที่เจอเราก่อน แล้วก็ปรุงต่อไปตามยถากรรม หนักเบาตามแรงกรรม
ทำร้ายร่างกาย/ทรัพย์สิน ตามแต่เรื่องที่เคยทำๆต่อกันมา

เวลาที่เราเข้าสมาธิ ถ้าฝึกโหมดอภิญญา
จริงๆไม่ต้องฝึกก็ได้นะ สังเกตุคนทั่วไปดู ที่ไม่สนใจกรรมฐาน ไม่เคยทำบุญ บาปบุญไม่สนใจ
แล้วอยู่ดีๆ ได้เรียนมีครูบาอาจารย์ที่ดี คนพวกนี้จะเข้ากรรมฐานไม่ได้
ถ้าเขานั่งกรรมฐาน เขาจะเห็นภาพ แล้วเขาจะตีความว่า มันคือความฟุ้งซ่าน คิดไปเอง
จะเข้าสู่อารมณ์พระกรรมฐานไม่ได้ ถ้าครูบาอาจารย์ที่มีอภิญญา ก็จะไล่ให้ไปหล่อพระ ทำบุญตักบาตรก่อน

แต่ถ้าใครที่ฝึกอภิญญามา ยังไงก็ต้องเจอ ทุกๆคนต้องเจอ
เพราะเขาเป็นเจ้าหนี้เรา เราจะหลุดจากเขา ยังไงเขาก็ต้องทวง
เขาจะเล่นครอบครัว หน้าที่การงาน สุขภาพร่างกาย เอาให้เลิกกันไปเลย
แล้วไปกินไปเที่ยวเสพสมอารมณ์หมาย

แต่ถ้าใครดูแต่ลม แล้วบอกว่าดูแต่จิต อันนี้ก็พูดยาก สุขวิปัสสโก ตอบเรื่องนี้ไม่ได้

โลกนี้ยังมีอะไรอีกเยอะมาก เอาแค่มิติที่ตาเนื้อมองเห็นก็ยังเห็นไม่หมดเลย
ไม่ก็รอวิวัฒนาการใหม่ หลังสงครามโลกเอา เขาคงเอาเทคโนโลยีที่แอบกันไว้....
แต่ตอนตายเราจะเห็นกันหมดเองแหละ ยกเว้นพระนิพพาน
เผลอๆตอนตายเราจะกลายไปเป็นเจ้ากรรมนายเวรเสียเองก็เป็นไปได้

จริงครับ ไม่เชื่อไม่ว่าไม่มีใครบังคับ แต่อย่าไปแซะความเชื่อคนอื่นเลย
จากใจคนที่ไม่เชื่อแต่ได้เจอในสิ่งที่มันอธิบายไม่ได้