ส่วนตัวผมคิดว่า ทางเดียวที่มีโอกาสจะเปลี่ยนโครงสร้างการเมืองให้ดีขึ้นได้ คือ กก ได้เสียงข้างมากในสภาในรอบถัดไป แต่แค่โอกาสนะ ไม่รู้จะเจออะไรแปลกพิสดารอีก

ทำไมผมถึงคิดแบบนี้

1. การสู้ในรูปแบบพรรคการเมืองสู้มาสุดทางแล้ว มันไม่สามารถทำอะไรมากกว่านี้ได้ เหมือนที่หลายๆคนบอกว่า ต้องรอเวลาให้เด็กใหม่ๆมาเลือก กก ไปให้เยอะๆ ที่สุดเท่าที่ทำได้ แล้วก็สังคมภายในสภาก็เป็นทิศทางเดียวกัน ซึ่งมันก็คือเรื่องของเวลาที่ต้องเรื่อยๆ จะ 10 ปี หรือ 20 ปี หรือมากกว่านั้นไม่รู้ (หรือถ้ามีเหตุการณ์แปลกๆไม่คาดฝันเกิดขึ้นก็อีกเรื่องนึง)

แต่อันนี้ก็มีส่วนยากอยู่ เพราะว่าผมมองว่าคนส่วนมากรู้อยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไรในตอนนี้ แค่เลือกอยู่ฝั่งไหนแค่นั้นเอง ซ้าย ขวา หรือ ignore ไปเลย บางคนแค่มีกินใช้ไปวันๆ ไม่ต้องพูดถึงอนาคตลูกหลานก็พอ

2. การเมืองภาคประชาชนแข็งแรงไม่มากพอ ที่จะต่อสู้กับอำนาจนี้ อันนี้เป็นสิ่งที่ผมคิดมาตลอด และผมไม่ได้ว่าหรือแซะใคร เพราะผมก็อยู่ในจุดนี้เหมือนกัน

คือ การเมืองภาคประชาชนที่แข็งแรงพอที่จะต่อต้าน ส่วนตัวผมคิดว่า ต้องทำอะไรที่เป็นรูปธรรมมากกว่านี้ นอกจากมาแสดงพลังใน internet

ยกตัวอย่างเช่น หากเมื่อวานเราไม่เห็นด้วยกับคำตัดสิน ซึ่งผมว่ามีคนจำนวนมากคิดแบบนี้ สิ่งที่ทำได้คือ รวมคนแสดงพลังต่อต้านให้ได้เยอะๆ เช่นรวมตัวแสดงพลังต่อต้านสัก 5 แสนคน แต่ในความเป็นจริงตอนนี้ คนมาหลักหมื่นก็ถือว่าหรูแล้ว คำถามคือทำไมถึงไม่มีใครมาหละ ทั้งที่คนเลือก กก ตั้ง 14 ล้านคน ใน กทม เองตั้งเท่าไร

เอาจริงๆ แค่รวมตัวกันหลักแสนคนทุกๆเสาร์-อาทิตย์ ให้เกิด impact ไปเรื่อยๆ ตั้งทำถามเกี่ยวกับกฏหมายข้อนี้ เกี่ยวกับคำวินิจฉัย ให้ภาพออกไป ตปท ให้นักข่าวมาถามนายกให้ตอบ หรืออื่นๆ เรื่อยๆ ก็เป็นจุดนึงที่ทำได้

แต่ถ้าบางคนคิดว่าทำไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ผมก็คิดวิธีอื่นที่ไปในลู่ทางนี้ไม่ได้แล้วครับ

คำถามคือจะมีคนทำไหม ทำไมถึงไม่มีใครมาหละ ทั้งที่คนเลือก กก ตั้ง 14 ล้านคน ใน กทม เองตั้งเท่าไร

คำตอบคือคนที่เลือกก้าวไกลตอนนี้ติดกับดักคนชั้นกลางครับ ทุกคนมีอุดมการณ์ครับ แต่ว่าทุกคนเห็นแก่ส่วนตัวมากกว่าอุดมการณ์แค่นั้นเอง ทุกคนไม่ยอมแลกสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ตอนนี้กับอุดมการณ์ เช่น รายได้, การพักผ่อน, ความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากการบังคับใช้กฏหมายต่างๆ, ความอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ความเสี่ยงที่ต้องถูกไล่ออกจากงาน ความเสี่ยงก้านครอบครัว บลาๆ และอีกมากมาย

ส่วนคนที่อุดมการณ์แรงกล้ากว่าคนอื่น ส่วนนึงก็ทำงานการเมืองอยู่ อีกส่วนก็เป็นแกนนำที่โดนคดีไปแล้ว ซึ่ง ณ ตอนนี้เค้าก็คิดว่าอุดมการณ์ที่เขาอยากทำไม่คุ้มเพียงพอที่เค้าต้องเข้าไปนอนในคุกเรื่อยๆ โดยไม่รู้จะไดปล่อยเมื่อไรแล้ว แค่นั้น

เพราะฉะนั้นตอนนี้สิ่งที่ทำได้เป็นข้อ 1 ก็คือลู่ตามลมไปเรื่อยๆ ถ้า กก ได้มากกว่า 250 แล้วล้มอีก ก็ต้องให้สังคมเลือกมากขึ้นไปอีก จรกว่าจะได้เยอะมากๆ เช่น 4/5 ของสภา แต่ก็ยากอยู่ดี

หรือถ้าวันใดวันนึง ถ้า ภาค ปชช มีความที่อดทนไม่ไหว ผลประโยชน์ส่วนตัวมันถูกกดให้น้อยลงมากๆ ก็จะเข้าลูปข้อ 2 ครับ ตามนั้น

ปล. อันนี้เป็น คหสต ของผมนะครับ ผิดถูกไม่รู้เหมือนกัน มันคือสิ่งที่ผมคิด
ปล.2 ผมไม่ได้มีเจตนาว่าใคร หรือแซะใคร เพราะผมก็เป็นเหมือนหลายๆคนที่นี่ ที่ทำได้แค่ บ่นๆ ระบายลง social media

เมื่อวาน ถ้า what if เป็นว่ามารวมตัวกันอย่างที่ท่านบอก มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนหรอกฮะ

ชุดนั้นทั้งชุด คสช. ตั้งศาลนั้นขึ้นมานะ คำตัดสิน+รูปเกมมันก็ต้องออกไปทางที่เข้าทางพวกมันอยู่แล้ว

ส่วนเรื่องนัดหยุดงาน ออกมาจาก comfort zone ทำไปทำไม คิดว่ายอมแลกเรื่องพวกนี้แล้วจะได้

สิ่งที่ต้องการทันทีหรอครับ ผมว่าคิดผิด ชีวิต+หน้าที่การงานเราจะพัง หาสมดุลให้ชีวิตครับ

ทำงานไป ใช้ชีวิตให้มีความสุข และสนับสนุนเท่าที่ท่านจะสนับสนุนได้ เอาที่กำลังตัวเองไหว


เกมนี้มันต้องใช้เวลาครับ และเป็นเวลาที่ต้องอยู่ในเกม กฏ+กติกา ของพวกมันด้วย

อย่างวันที่พิธารอดหุ้น itv มันยังจัด คฝ. รถฉีดน้ำรอรับผู้ชุมนุมเลย

ผมยังคิดว่าเรายังอยู่ใน รบ. เดิมอยู่เลย แค่เปลี่ยนนักแสดงหน้าฉากเฉยๆ

ภายใน 3-4 ปีนี้

โดนกฎหมา 112 ไปกี่คนจากอะไรหละครับ

แค่แกนนำตอนนี้แหลมมา

หมาต๋าก็สะกดรอยตามยันบ้าน พร้อมข่มขู่แล้ว


แต่ผมเห็นด้วยว่าไม่เปลี่ยนในเร็วๆ นี้หรอก และไม่ชนะง่ายอย่างแค่เวลาอยู่ข้างเราอะไรแบบนั้นหรอก

ใช่ครับ เหมือนที่ผมบอกแหละ

แต่สิ่งที่ผมบอกมันเป็นแบบ simple case scenario นะครับ

แบบ hard core case ก็มีถ้าจะทำ ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าจะทำไง แต่มีคนมากพอที่จะยอมแลกหรือเปล่า

ทุกคนอยากได้ผลลัพธ์ แต่ไม่ยอมแลก

ทุกคนเห็นใจคนที่โดนตัดสินไม่เป็นธรรม เห็นใจคนที่เดือดร้อนเพร่ะเรื่องนี้ แต่ตัวเองไม่ได้เดือนร้อนขนาดนั้น เพราะอยู่ในจุดที่ ignore ได้ประมานนึง ดังนั้นก็เลยช่วยในแค่ comfort zone ตัวเอง ซึ่งก้คือบ่นๆด่าๆลง social media นี่แหละ

สุดท้ายแล้วรอกาลเวลาที่มาเปลี่ยน ผมแค่หวังว่าจะได้เห็นวันนั้นละกัน

ปล. ผมก็เป็นเหมือนหลายๆคนครับ เห็นแก่ตัวเองมากกว่าอุดมการณ์เหมือนกัน

แน่นอนการเปลี่ยนแปลงมันไม่เกิดได้เร็วหรอกครับ 5-6 ปี นี้แค่เห็นอะไรบางอย่าง

อย่าลืมว่าวิธีการที่ กก ทำคือใช้กลไกของรัฐสภา ไม่ใช่วิธีนองเลือดบนถนนเพื่อให้ได้มาซึ่งการเปลี่ยนแปลง

ดังนั้นมันไม่เร็วแน่นอน แต่การพยายามให้ กก ได้เสียงส่วนมากในสภาจะทำการปฏิรูปต่างๆมันเริ่มต้นได้อย่างจริงจัง

มันไม่เสร็จใน 1 สมัยแน่ๆเพราะการเปลี่ยนมันต้องค่อยเป็นค่อยไปตามคันลองของระบอบประชาธิปไตย แต่เมื่อใดที่ กก ได้เป็นแกนนำ การเปลี่ยนแปลงจะเห็นภาพชัดขึ้นครับและมันจะเห็นอย่างเป็นรูปธรรม

ถือว่ายากแล้วครับที่จะยังหวังเปลี่ยนแปลงผ่านระบบรัฐสภา(นิติบัญญัติ) คำตัดสินของ ศรน. ที่ผ่านมามันคือการที่ผู้มีอำนาจกำลังขีดเส้นสมดุลอำนาจใหม่ให้ ตุลาการ(แต่งตั้งจากผู้มีอำนาจ) > นิติบัญญัติ(เลือกตั้งจากประชาชน) หรือก็คือต่อไปนี้ นิติบัญญัติจะคุยอะไรกันต้องให้ตุลาการอนุญาตเสมอ

ถึงแม้ว่าก้าวไกลจะได้ 500 ที่นั่งก็ไม่มีผลครับ เพราะเค้าล้มได้ตั้งแต่ยังไม่ได้ทันได้เอาเข้าไปคุยในสภาเลย

แล้วดูสิครับ รอบนี้เพื่อไทย ยอมเสียหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อให้ได้ อำนาจบริหาร(รวมเสียงจากสภา)ไป อาจจะเพราะคิดว่าน่าจะพอทำอะไรได้บ้าง ก็ทำอะไรไม่ได้ครับ เพราะงบประมาณที่จะใช้เค้าก็มีองค์กรเตรียมไว้ขัดหมดแล้ว(ไม่ให้ใช้เงิน) หน้าตักประชาชนหมดแล้วจริงๆครับ

อาจจะว่าผมว่าเกินเลยไป แต่ทางเดียวที่จะเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตอนนี้มีแค่ล้มกระดาน หรืออาจ หนีไปอยู่กระดานอื่นอย่างเดียวเลยครับ

ไม่มีรัฐประหารอีกต่อไป ผมก็พอใจแล้ว

ก้าวไกล-ก้าวหน้า ได้ท้องถิ่นสัก30% ได้สว.อีกสัก25%
สส. ถ้า maintain ได้ทรงๆนี้ 100-120เสียง ยังไงการเมืองเปลี่ยนแน่

เพราะพวก รทสช กับ ปชป ดูทรงแล้วน่าจะไหลกลับมารวมกันได้
เพื่อไทย ยังไงก็ไม่ได้รับความนิยม

อนาคตจะกลับมาเป็น สลิ่ม ปะทะ ส้ม แบบตรงๆอีกครั้ง ไม่ต้องเอาแดงมาบังหน้าแบบทุกวันนี้