เท่าที่สังเกตและถามเพื่อนมาหลายคน พวกที่บวชตามพิธีกรรมตอน20ต้นๆจะไม่ค่อยอะไร บางทีไปเจอวัดที่ไม่ได้คุณภาพจะแอนตี้ศาสนาเอา ส่วนอีกกลุ่มนึงคือพวกที่แสวงหาเอง ไปบวชเองตอน 20ปลายๆ 30 ต้นๆ แล้วได้วัดดีวัดแท้ จะได้อะไรกับชีวิตพอสมควร บางคนก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตเลย

บวชเมื่อพร้อมตอนอายุ25ครับ เป็นการบวชโดยตั้งใจ อยากเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ ไม่มีใครมาบังคับทั้งนั้น เพราะการไปบวชโดยมีคนมาบังคับ ก็เหมือนจับแมวหมาที่เดินไปมาอิสระมายัดกรงนั่นแหล่ะ ไม่มีประโยชน์ แถมทำให้เกลียดศาสนาเข้าไปอีก

ตอนบวช ก็เจอทั้งพระที่แย่มาบวชหนีหนี้ หรือพระที่ตั้งใจปฏิบัติจริงจัง เหมือนสังคมข้างนอกแหล่ะครับ สิ่งที่ไม่ดีเราก็เลือกออกห่าง สิ่งที่ดีก็เลือกเข้าหา

พูดรวม ๆ ผมรู้สึกว่าบวชแล้วคุ้มค่านะ ตอนสึกใหม่ยังนึกเสียดายนิด ๆ ชอบความสงบแบบนั้นเหมือนกัน

เพื่อนผ๊ม มันยังหาเมียไม่ได้เลย 555

ผมบวชแล้ว
ถ้าท่านนับถือศาสนาพุทธ ผมก็ขอแนะนำให้บวชครับ
เป็นเรื่องของความสบายใจของพ่อแม่ สำหรับความเชื่อที่ส่งต่อกันมา
ในส่วนของผู้บวชเอง ถ้าเป็นไปได้ก็แนะนำให้บวชวัดนึง ให้ใกล้พ่อกับแม่ ได้เดินทางไปสะดวก แต่ไปจำวัดอีกวัดนึง ที่เป็นเน้นสายปฎิบัติ เพื่อตัวผู้บวชเองครับ
ส่วนเรื่องเงิน ก็ขอให้ท่านดูตามความเหมาะสมครับ เพราะปัจจุบันเป็นโลกทุนนิยม วัดเองก็ต้องใช้แรงจากชาวบ้าน ใช้น้ำ ใช้ไฟ ก็อาจจะมีทำทานบ้างครับ

30 กลางๆ ละ ไม่คิดจะบวชเลย แม่ขอ แม่ให้พระมากล่อมก็แล้ว ผมไม่ยอม
ผมไม่มีศาสนา และไม่ชอบสิ่งที่ศาสนา(พุทธ)เป็นอยู่ตอนนี้เลย
ผมทำงานแล้วได้มีโอกาสผ่านเรื่องวัดวามาพอสมควร มันโคตรเน่าเฟะเลย
ผมเลยไม่ศรัทธา

แม่บอกไม่ต้อง เปลือง

เพื่อนหลายคนหลังบวชนี่หันหลังให้ศาสนาพุทธเลย

ผมไม่บวชครับ สวดไม่เป็น อ่านไม่รู้เลย 555

จริงคือไม่เห็นประโยชน์ของการบวชเลย ยิ่งเห็นความจริงในชีวิตก็เห็นอยู่ว่าพระ ไม่ได้ดีกว่าคนทั่วไปเลย จะให้นับถือยังไง

ไม่บวชครับ ผมไม่มีศาสนา

ผมบวชตั้งแต่ 27 แล้วครับ ทั้งที่เป็นคนไม่นับถือศาสนาแบบเคร่งครัด ไม่ยอมรับตัวเองว่าเป็นชาวพุทธด้วยซ้ำ ในบัตรประชาชนก็เอาศาสนาออกตั้งแต่ยุคแรกๆ

เรื่องนี้แนะนำให้ดูที่ความรู้สึกของตัวเองครับ

ถ้าอยากบวช ก็ลองบวชสัก 1-2 สัปดาห์ดูก่อน สำคัญคือต้องเลือกวัดที่มีการสอนธรรมะด้วย ไม่ใช่บวชไปแล้ววันๆรับแต่บิณฑบาตกับรับกิจนิมนต์ อย่างนั้นเสียเวลา พอได้บวชจะได้รู้ว่าการเป็นพระมันได้ประสบการณ์ยังไง ถ้าติดใจก็บวชต่อเนื่องยาวออกไป จนกว่าจะรู้สึกว่าพอแล้ว หรือจะตลอดชีวิตไปเลยก็แล้วแต่

หรือถ้าตัวเองไม่อยากบวช แต่เห็นว่าพ่อแม่จะดีใจที่ได้บวช ก็บวชสั้นๆ 1-2 สัปดาห์อย่างที่ว่า เราก็สบายใจว่าได้ทำสิ่งที่ควรทำ

แต่ถ้าทั้งตัวเองไม่อยากบวช พ่อแม่ก็ไม่ได้อยากให้บวชอะไร (ลองถามๆดู) ก็ไม่ต้องบวชครับ ไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตขนาดนั้น สมัยนี้ศึกษาธรรมะจากสื่อออนไลน์ต่างๆได้มากมาย

สำหรับผมคือข้อแรกครับ แต่ไม่ได้อยากบวชยาวๆ แค่อยากทำตาม Check List ว่าครั้งหนึ่งได้ทำแล้วจะรู้สึกยังไง อยากได้ประสบการณ์แบบที่ผู้ชายไทยจำนวนมากเขามีกัน ผมบวชสั้นๆแค่ไม่ถึง 2 สัปดาห์

ผมครับ

พ่อกับแม่ผม บอก เสียเวลาทำมาหากิน ไม่ต้องบวชก็ได้ พาไปเที่ยว พาไปกินของอร่อยๆ ทดแทนบุญคุณ พอ

บวชแค่หน้าไฟ

ยังไม่ได้บวชจริง ๆ จัง ๆ ไม่พร้อมไรหลาย ๆ อย่าง

ยังอยากใช้ชีวิต สนุก ๆ ชิล ๆ ทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย

ผม

ขอสวนทางท็อปเม้นท์หน่อยนะครับ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะบวชให้นานกว่านี้และไปจำวัดที่เป็นวัดสายปฏิบัติจริงๆเพื่อการฝึกตัวเองให้เป็นภิกษุอย่างที่ควรจะเป็น เสียดายตอนบวชได้แค่ท่องตำรา ช่วยงานภายในวัดและเรียนรู้กิจของสงฆ์ได้ไม่เยอะเท่าไหร่ ก็รีบสึกมารับปริญญาโท

ถ้าให้แนะนำ ลองตั้งใจบวชซักครั้งเถอะครับ แต่ไปอยู่วัดสายปฏิบัตินะ ดีแน่นอน การมองโลก การใช้ชีวิตของท่านจะเปลี่ยนไป อีกอย่างก็ถือว่าได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ทางหนึ่งด้วย แต่ถ้าไม่อยากบวชจริงๆก็ไม่ต้องฝืนครับ ฝืนไปบวชและถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจะยิ่งมีแต่อคติเปล่าๆ

ปล.ฝึกซ้อมบวชแบบย่อยๆเพื่อดูสภาพใจตัวเองก่อนก็ได้นะครับ ไปตามสถานปฏิบัติธรรมที่เค้าเปิดรับดู

ไม่บวชครับ ผมคนคริส

เมื่อ 10 ปีก่อน ก็มีเกือบๆจะโดนขอให้บวชครับ จากพ่อแม่
จากที่แกไปตามงานบวชของลูกเพื่อนๆ บ้านอื่น ก็โดนพูดๆบอกให้ผมบวช

ไปๆมาๆ แกก็บ่นมาเอง ว่าทุกวันนี้ไปบวชกันนี่ เพื่ออะไร
พ่อแม่ก็คิดกันว่า บวชแล้ว ลูกจะทำตัวดี ก็จัดพิธีใหญ่โต บวชไป 3 วัน 7 วัน
เอาหน้าตา อวดรวย ให้ชาวบ้านมาเห็น
สรุปลูกเห็นสึกออกมา ก็แว้นมอไซค์เที่ยว ติดเหล้า เหมือนเดิม พ่อแม่เสียใจเหมือนเดิม


ละเค้าก็บอกผมเองว่า ไม่ต้องบวชหรอก เปลือง เอาตังไปทำทุน เลี้ยงตัวเอง
หางานสุจริตทำ ไม่โกงกินใคร มีเงินใช้ ไม่ทำพ่อแม่เดือดร้อน เสียใจ
เค้าไม่ต้องเกาะชายผ้าเหลือง เค้าก็ตายตาหลับแล้ว

ผมคิดแค่ว่า การตอบแทน หรือทดแทนบุญคุณของพ่อแม่
มันก็ไม่ได้มีแค่วิธีบวช วิธีเดียวหรอกครับ