อยู่ด้วยแล้วเป็นตัวเอง เข้าใจเราแทบทุกอย่างอยู่ด้วยแล้วสบายใจทุกอย่าง ปรึกษาได้ คบมา 8 ปี แต่งงานมา 13 ปี ทุกวันยังหอมแก้มเค้าก่อนออกจากบ้านทุกวัน

อย่าไปมองอนาคตยาวเกิน เอาแค่ทำทุกวันให้มันดีที่สุด เพราะชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอน

บางคนคบกัน 12 ปี มือที่ 3 อาจจะโผล่มาวันที่ 13 - 14 ก็เป็นได้

บางคนอยู่ด้วยกันมา 15 ปี แต่เสือกเป็นโรคร้ายขึ้นมา หรืออุบัตเหตุพิการขึ้นมาเมียทิ้งซะงั้น

เห็นมาหมดแล้วบนโลกที่อะไรก็เกิดขึ้นได้ จงอย่ามั่นหน้า

ผมแต่งงานแล้วนะครับ นอกจากความรัก ความผูกพันธ์ ไลฟ์สไตล์ ความน่ารัก ความดี-ความมีน้ำใจ อะไรต่างๆแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดเลยก็คือ ผมคิดว่าหาใครอื่นที่เข้าใจเราแบบนี้อีกไม่ได้แล้ว แค่เธอมองผมเธอก็รู้แล้วว่าผมคิดอะไร หรือ รู้สึกยังไง ต้องทำยังไง ยิ่งกว่าที่เรามองภรรยาอีก ซึ่งผมคงหาใครแบบนี้อีกไม่ได้แล้ว

แต่สำคัญที่สุดสำหรับคนรักกันเลยก็คือ ทุกคนย่อมมีข้อเสียครับ เราเองก็มีข้อเสียถ้ามันเล็กๆน้อยๆก็มองข้ามไปที่ส่วนดีๆของกันและก้นดีกว่า และ อีกสิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็คือการให้เกียรติกันและกันในชีวิตครับ

ตอบยากแฮะ แต่งงานแล้วยังเลิกกันได้


หลักๆ คือ ซื่อสัตย์

อะไรที่คิดว่าคนนี้ใช่
- ผมกับเเฟน คบกับ 14 ปี แต่งงานมา 5 ปีกว่า เพราะเค้าคบตั้งแต่ผมยังไม่มีอะไร
- ซื่อสัตย์ ขยันทำงาน เก็บเงินเก่ง ตามสไตล์ลูกคนจีน
- ฉลาด เป็นแม่ของลูกได้

สิ่งที่ทำให้อยู่ด้วยกันได้นาน
- ความเข้าใจ และไม่คาดหวัง
- ผมทำในสิ่งที่สามีหรือแฟนควรทำให้ดีที่สุด แล้วไม่หวังว่าเค้าจะตอบแทนหรือไม่
- บอกรักบ้าง พาไปเที่ยวบ้าง ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันก็เบื่อได้
- พอคบกันนานๆบางทีเราก็มองข้ามเขาไปจนละเลยได้ในบางครั้ง

ของผม กินข้าวด้วยกันนอกบ้าน สัปดาห์ละครั้ง ไปเที่ยว 3-6 เดือนครั้งครับ

ต้องจบกันดีใช่มั้ยครับ ถึงจะรีเทิร์นได้

อุปสรรคครับ มันฝ่าฟันมาด้วยกันมันทำให้เหนียวแน่นครับ

บวกนิสัย ให้ 70% ทั้งคู่เป็นคนมีเหตุผล อีก 30% คือความงี่เง่าสันดารของตนเองและแฟน ผลออกมา เลยกลมกล่อมละมุลดีครับ จะ20ปีละ

1.ไม่รู้เลยครับ ก็คบมาเรื่อยๆ
2.deep talk ครับ คุยตรงๆนี้หละตรงไหนชอบไม่ชอบ ยิ่งเวลาทะเลาะกันยิ่งต้องคุย นี่ปีที่11ผ่านไปแล้วยังคุยเรื่อยๆเลยครับ

ผม11ปี เวลามาทำงาน อยากจะกลับบ้านไปหา
อยากจะทำงานเกบเงิน ให้เขาสบาย ชีวิตดีขึ้น
เป็นห่วงกัน
มอบสิ่งต่างๆให้กันและกันด้วยตัวเองคิดเอง เขาไม่ได้ขอ ให้กันไปมา
ไม่จับผิด
ไม่เรียกร้องใดๆ

1.เข้ากันได้ คุยกันรู้เรื่อง คิดอะไรตรงกันอย่างไม่น่าเชื่อ
2.ความดีและความเข้าใจ คนนึงหนัก คนนึงต้องเบา มีความฝันร่วมกัน

ปล.คบและแต่งรวมจะ 22 ปีแล้ว

1.อะไรที่ทำให้คิดว่า คนนี้แหละคือคนที่ใช่
- ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นคนที่ใช่แต่แรก แต่พอคบกันไปเรื่อยๆ ต่างคนต่างปรับตัวเข้าหากัน จนมันรู้สึกผูกพัน อยากกลับบ้านไปเจอกัน อยากโทรไปเล่าให้ฟัง เวลามีเรื่องดีๆ หรือไม่ดี รู้สึกว่าไม่เหงา ถ้าเค้ามีความสุข เราก็มีความสุขด้วย ช่วยกันแก้ไขปัญหา อะไรประมาณนี้
2.อะไรที่ทำให้คบกันได้ยืดยาว อะไรที่ค่อยเติมรักให้เต็มกันตลอด
- สำหรับผมคือยอมรับว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบ อย่าไปคาดหวังอะไรกับคนอื่นมาก พยายามทำตัวเองให้ดี พูดคุยแลกเปลี่ยนกันให้มาก เวลามีปัญหาหรือโกรธ ก็พยายามจัดการมัน และลบมันออกจากหัวให้เร็ว คือรับรู้ปัญหาและช่วยกันแก้ไข และก็เอามันออกไปจากใจให้เร็ว อย่าไปยึดติดกับอดีต หรือเรื่องที่มันผ่านมาแล้วให้มากเกินไป ต้องยอมรับว่าอะไรที่เค้าเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปเปลี่ยนเค้า ไม่ต้องไปพูดเยอะ ต้องแยกให้ออกว่าอะไรพูดแล้วไม่มีประโยชน์ หรือจะทำร้ายเค้า พูดตรง กับพูดไม่เป็น ไม่เหมือนกัน ต้องใช้คำพูดให้เป็น มองหาข้อดีๆ ในตัวเค้า ข้อเสียก็ช่วยๆ กันแก้ไข

อาจจะต้องผ่านสุขและทุกข์ด้วยกันมามากในระดับนึงถึงจะเห็นตัวตนของกันและกัน
ไม่ใช่มองข้ามข้อเสียของกันและกันแต่ยอมรับข้อเสียและปรับปรุงได้ระดับนึง
อยู่ด้วยแล้วสามารถเป็นตัวของตัวเองได้สบายใจ
รสนิยม sex ที่ไม่มีปัญหา สามารถสร้างความพอใจได้ทั้งสองฝ่าย
ครอบครัวและคนรอบข้างของทั้งคู่ไม่ toxic กับเราเกินไปจนเราต้องเป็นคนกลางลำบากใจ
ช่วยกันทำมาหากินสุจริต เท่านี้อยู่ได้ละนานๆถึงตอนนี้

ตอนนั้นผมจบด้วยดีครับ ไม่มีเรื่องคนอื่น อารมณ์ตอนนั้นคือเหมือนเขาจะอยากห่างกันสักพัก ผมเลยถือว่าก็เหมือนบอกเลิก ก็ตัดสินใจเลิกกันเลย

เค้ารับข้อเสียขอเราได้ และเรารับข้อเสียของเค้าได้

ความรัก ความผูกพันธ์ ตราบที่ความรักยังไม่หมด ก็จะสร้างความผูกพันธ์ไปเรื่อยๆ