ขอตัดมาเฉพาะบทสัมภาษณ์ถึงโค้ชอิชิอินะคะ
บทความฉบับเต็มอ่านได้ที่ Spoil ค่ะ

ผมถามอาร์มตรงๆ ว่า อิชิอิ พัฒนาเขาอย่างไร ทำไมถึงเล่นได้อย่างก้าวกระโดดขนาดนั้น ศุภชัยหยุดคิด แล้วอธิบายลึกเชิงดีเทลเลยครับ

"อิชิอิ จะทำให้ทั้งทีมเข้าใจว่า ในทีมฟุตบอลที่ประสบความสำเร็จ ต้องมี 2 อย่างพร้อมกัน ข้อหนึ่งคือวิชั่นของทีม และ ข้อสองคือทักษะส่วนตัวของนักเตะแต่ละคน"

"วิชั่นของทีม คือระบบการเล่นที่ทุกคนต้องรู้ว่า เมื่อคนนี้ได้บอล อีกคนต้องวิ่งไปทางไหน คือในสนามมันต้องพลิกแพลงอยู่แล้ว แต่พอมีไอเดียแกนหลักอยู่ นักเตะรู้ว่าต้องทำอะไร มันก็เลยทำให้ทีมพัฒนามากขึ้น"

ความหมายคือ ภายใต้การทำทีมของอิชิอิ นักเตะต้องเข้าใจสไตล์ของทีมก่อน ได้บอลมาคุณจะต้องเซ็ตแบบไหน จ่ายสั้นหรือบอมบ์ยาว นี่คือสิ่งสำคัญที่สุด

ถ้าผู้เล่นเข้าใจวิธีการเล่น ก็จะไม่ยึดติดที่นักเตะคนใดคนหนึ่ง ถ้าทีมต้องเสียสตาร์ไป 1-2 คน ใส่คนอื่นลงแทน โครงสร้างของทีมก็ยังแกร่งอยู่

จากนั้นพอนักเตะรู้ภาพรวมแล้วว่าต้องเล่นวิธีไหน ขั้นต่อไปคือการสนใจในสิ่งที่สอง นั่นคือ ทักษะส่วนตัวของนักเตะแต่ละคน

ศุภชัยอธิบายว่า "อย่างผมไม่ใช่คนเลี้ยงบอลเร็ว ไม่ถนัดที่จะล็อกหลบคู่แข่งในจังหวะ 1 ต่อ 1 เรื่องนี้ไม่ใช่จุดแข็งของผม ดังนั้น อิชิอิ เลยสอนว่า เมื่อผมรู้แล้วว่าจุดอ่อนของผมอยู่ตรงนี้ ผมก็ต้องหลีกเลี่ยงสถานการณ์ ที่จะต้องดวล 1 ต่อ 1 กับคู่แข่งให้ได้"

"สิ่งสำคัญที่สุดคือ Position หรือ การยืนตำแหน่ง เมื่อก่อนเวลาผมเล่นกองหน้าตัวเป้า เวลามีเซ็นเตอร์แบ็กคู่แข่งประกบอยู่ ผมจะยืนด้านหน้าเซ็นเตอร์แบ็ก เพื่อรอรับบอลจากกองกลาง ลองนึกภาพตามนะครับ พอผมได้บอลปั๊บ คู่ต่อสู้ที่อยู่ข้างหลัง อาจเข้าถึงเรา อัดเรา หรือไม่พอเราพลิกตัวหันกลับมา ก็ต้องมาดวลในจังหวะ 1 ต่อ 1 กับเซ็นเตอร์แบ็กคนนั้นอยู่ดี"



"โค้ชอิชิอิบอกว่า ถ้าผมเปลี่ยนตำแหน่งการยืน แทนที่จะอยู่ ด้านหน้าคู่แข่ง ผมขยับตัวอีกหน่อย ลองยืนด้านหลังคู่ต่อสู้ดูไหม หรือลองยืนให้ขนานกับเซ็นเตอร์แบ็ก พอเพื่อนแทงบอลมาผมก็จะหลุดเดี่ยวเลย เอาชนะอีกฝ่ายได้ทันที โดยไม่ต้องอยู่ในสถานการณ์ดวล 1 ต่อ 1 เพื่อล็อกหลบเขาอีกรอบแล้ว"

"โค้ชอธิบายว่า เราไม่จำเป็นต้องมีเทคนิคที่เลิศเลอ ในการเอาชนะคู่ต่อสู้ แต่ถ้าเรายืนตำแหน่งถูกต้อง มันจะได้เปรียบทันที และก็จะเอาชนะเขาได้เหมือนกัน ดังนั้นสิ่งที่ผมต้องไปฝึกคือการยืนตำแหน่ง ไม่ใช่เทคนิคอันแพรวพราว เพื่อไปล็อกหลบคู่ต่อสู้"

"สรุปคือ สิ่งที่อิชิอิสอนผมคือ คนเราจะมีจุดแข็งและจุดอ่อน เราไม่ต้องเสียเวลาไปพัฒนาจุดอ่อน แต่ใช้เวลาพัฒนาจุดแข็งที่มี ให้แข็งแกร่งขึ้นสุดๆ ไปเลยดีกว่า"

ผมถามศุภชัยว่า นี่เขาสอนละเอียดถึงขั้นดีเทลขนาดนี้เลยหรอ? ศุภชัยตอบว่า "ใช่ครับ โค้ชอิชิอิละเอียดมาก หลังการซ้อมก็จะเอาคลิปวีดีโอมาให้เราดูอีกต่างหาก เพื่อเปรียบเทียบกันเลย เวลาเรายืนตำแหน่งผิด กับ ตำแหน่งถูก เกมของเราจะแตกต่างกันแค่ไหน

นี่คือเหตุผลที่ศุภชัย ยิงได้ต่อเนื่องมากๆ ในฤดูกาล 2022-23 จนคว้าดาวซัลโวไทยลีก คือปกติ ศุภชัย ก็เล่นได้โอเคอยู่แล้ว แต่พอมีคนมาให้คำแนะนำที่ใช่ ก็เหมือนปลดล็อกทุกอย่าง เขาเข้าใจศักยภาพของตัวเองมากขึ้นทันที

ยิ่งเล่นไปเรื่อยๆ ศุภชัย เข้าใจมากขึ้นว่า ตัวเองไม่ใช่แค่ เบอร์ 9 แบบดั้งเดิมที่รอเข้าฮอส แต่เขาสามารถเล่น False 9 ได้ สามารถถอยลงต่ำ เพื่อเชื่อมเกมได้ด้วย สามารถมีส่วนร่วมกับเกมได้เสมอ ไม่ใช่แค่ยิงประตูอย่างเดียว

ผมถามว่า นักเตะที่ศุภชัย ชอบที่สุดคือใคร เขาตอบว่า "โทมัส มุลเลอร์" คือถ้าดูวิธีการเล่น ก็ต้องบอกว่า ใช่เลย การยืนถูกที่ถูกเวลาเสมอ และการยิงประตูที่ไม่ค่อยสวย แต่ยิงได้ตลอด ต้องบอกว่า แทบจะถอดแบบมาจากมุลเลอร์เลยทีเดียว

แต่ก็แน่นอน ไม่ใช่ทุกคน ที่จะใช้งานมุลเลอร์แล้วได้ผล คือคุณต้องเข้าใจก่อนว่าผู้เล่นแบบนี้ เหมาะสมกับวิธีการเล่นแบบไหน นี่ล่ะคือความแตกต่างของโค้ชธรรมดา กับโค้ชระดับท็อป

การสร้างวิชั่นของทีม ทำให้นักเตะเข้าใจตรงกัน และค่อยๆ แนะนำเรื่องทักษะของผู้เล่นแบบคนต่อคน ทำให้บุรีรัมย์กลายเป็นทีมที่แข็งแกร่งมาก สามารถคว้าสามแชมป์ในไทยลีก ได้ 2 รอบซ้อน ไม่เคยมีโค้ชคนไหน จะทำแบบนี้ได้มาก่อนเลย

อย่าลงเอยแบบจารย์โนะนะ
สมาคมกับมาดาม ต้องสนุบสนุนเยอะๆ โดยเฉพาะอุ่นเกรด A ไม่เอาแล้วนะเตรียมทีมควายๆ ขอตัวแล้วไม่ให้อ่ะ ต้องเข้มแข็งกว่านี้ เตรียมทีมให้ดีที่สุด วิ่งให้เต็มที่ที่สุดแบบวันนี้ ถ้ามันยังกาก จะด่าโค้ชเอง

แต่เอาจริงๆ คนนี้น่าจะเปนโค้ชที่พาไทยไปไกลสุดละ


เพราะนอกจากเก่ง แกได้มีเวลาเตรียมทีมเพราะอยุ่กับ บรร มาหลายปี ทำให้เข้าใจนักเตะมากขึ้นไปอีก รุ้จุดแข็งจุดอ่อนแบบของจริงเลย

"ใช่ครับ โค้ชอิชิอิละเอียดมาก หลังการซ้อมก็จะเอาคลิปวีดีโอมาให้เราดูอีกต่างหาก เพื่อเปรียบเทียบกันเลย เวลาเรายืนตำแหน่งผิด กับ ตำแหน่งถูก เกมของเราจะแตกต่างกันแค่ไหน"

ผมพูดถึงมาโน่เรื่องความละเอียด เพราะผมว่าเอาจริงๆ โค้ชอ่ะมันควรละเอียดกับงานหน่อย
บอลยุคมาโน่นักเตะแม่งไม่เคลื่อนที่มารับบอลกันเลย มีแต่โยนจากหลังไปหน้าๆ แล้วบางคนก็ออกบอลช้า
บางคนจ่ายไม่ตรง บางคนยืนตำแหน่งไม่ดี เราเห็นเวลาดูในตอนแข่ง แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนมันก็ยังเกิดขึ้นซ้ำๆ

อิชิอินี่แหละจะเข้ามาเปลี่ยนโฉมทีมชาติไทยของจริงเพราะแกละเอียด นักเตะไทยมีศักยภาพสูงอยู่แล้ว
แต่ว่าด้วยสันดานความเป็นไทยมันเลยขี้เกียจ จะให้ดีได้มันต้องทั้งเก่งและมีแรงปรารถนาในการเล่น

ถ้าเบสิค และแทคติคยังไม่แน่น ขอให้ช่วยกันวิ่ง ช่วยกันไล่บอลให้มันสมกับทีมชาติได้มั้ย? วันนี้อิชิอิทำได้แล้ว
ผมโครตแฮปปี้

จะว่าไปก็แปลกไปจริงๆ สมัยก่อนใกล้ๆนี้ เราเน้นบอลพื้น เวลาบอลไปหน้าเป้า ก้จะโดนหลังถึกๆตามมาหวดแล้วเสียบอลเพราะเราเล็กกว่า แต่สองเกมนี้ เราเล็กกว่าเช่นกัน แต่บอลมาไม่ต้องพิง วันทีชกับกลุ่มใกล้ๆเพื่อสร้างพื้นที่ หรือพอบอลไดเร็คท์ใาก็โหม่งสะบัดให้ตัวใกล้จังหวะเดียวชนะได้เกือบทุกลูกเพราะการยืนกับการเลือกจัดตกบอลที่นัดกัน ถ้าไม่นับลูกครอสเข้ากรอบ

ไม่อยากให้นักเตะขาดความมั่นใจสินะ เป็นโค้ชที่จิตวิทยาสูงจริงๆ

ต้องบอกว่าเป็นโค้ชที่เข้าใจหลักในการพัฒนาคนมากกว่าครับ อันที่จริงแล้ว ไม่ใช่แค่เพียงนักฟุตบอลเท่านั้น มนุษย์เราทุกอาชีพควรจะเน้นพัฒนาจุดแข็งของตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิม ดีกว่ามาเสียเวลาพัฒนาจุดอ่อน เหมือนคุณเอาลิงมาฝึกว่ายน้ำแข่งกับปลา ยังไงก็ไม่มีทางชนะปลา
ทุกคนมีความแตกต่างกัน มีจุดแข็งแต่ละด้านไม่เหมือนกัน

สิ่งที่ มาโน่ กับ อิชิอิ แตกต่างกันคือ ความละเอียด

มาโน่ จะให้รายละเอียดในการขึ้นเกมถึงแดนกลาง แต่ในแดนสุดท้ายจะไม่ได้เน้นรายละเอียดมาก และจะซื้อจินตนาการของนักเตะเอง ซึ่งก็ถือว่าเป็นสไตล์

ขณะที่ อิชิอิ จะเป็นสไตล์ญี่ปุ่น (ซึ่งก็ได้รับอิทธิพลจากเยอรมัน สมัยเดทมาร์ คราเมอร์ มาวางรากฐานไว้) พวกเขาจะมอบ Job ให้ การยืนตำแหน่ง การวิ่งมาไว้อย่างละเอียด ซึ่งอาจจะรวมถึงว่า ช่วงนาทีนี้ต้องเล่นแบบไหน

และสิ่งที่ อิชิอิ กับ นิชิโนะ แตกต่างกัน น่าจะเป็นเรื่องของ Adaptability แนวทางการเล่นแบบหลักๆ เป็นอย่างไร แต่ก็จะประยุกต์ตามทรัพยากรที่มี และรวมถึงผลลัพธ์ที่ต้องการตามสถานการณ์

อิชิอิเหนือกว่านิชิโนะคือ แกคุมทีมในไทยลีกหลายปี ลูกทีมแกเยอะ แกรู้จักและเลือกใช้คนได้เลย

อีกอย่างคือช่วงอาชีพแกคือ sunrise ที่ยังก้าวหน้าได้อีก
แต่นิชิโนะคือsunset รอเกษียณ

อิชิอิ เคยเป็นนักวิเคราะห์ด้วยครับ ละก็รู้สึกว่ามีความรุ้ด้าน โภชนาการด้วย เรียกได้ว่า แทบจะครบเครื่อง


เท่าที่เราเคยมีโค้ชมา ก็พูดได้ในระดับนึง