ตอนเด็กมัทยมมหาลัย เวลาดูหนัง ฟังรายการคนมาเล่าประวัติ อ่านหนังสือ
เราจะหูเก่งสุดยอดแล้ว ประสบความสำเร็จไวต้องเก่งมาก

แต่เมื่อายุมากขึ้นเห็นโลกมากขึ้นจะเข้าใจว่า คนรวยโดยมาก คนสำเร็จเร็วโดยมาก
มาจากฐานที่ดีมากอยู่แล้ว มาจากพ่อแม่ที่บ้านฐานะที่บ้าน ในระดับนึงอยู่แล้ว
ยิ่งมีบ้านมีรถเร็วเท่าไร ฐานยิ่งดีมากท่านั้น ยิ่งปลอดภัยมากเท่านั้น

ใช่ อย่างอันนี้ ทำมาเป็นวิจัยเลย ของคนประกอบอาชีพหมอ

ทำยังไงก็ไม่มีทางรวยเท่าพวกที่พ่อแม่รวย, เป็นหมอมาก่อนเจนนึงแล้ว

ผมเห็นทั้งรวยอยู่ละและชิพหาย หรือรวยเพิ่มไปอีก แล้วก็จนกว่าผมกลายเป็นรวยชิพหาย

มันขึ้นอยู่กับความเก่ง โอกาส ทุน จังหวะ คอนเน็คชั่น หลายๆอย่างถ้ามันลงตัวยังไงก็รวย

อย่างถ้าผมเลือกหุ้นถูกตามที่ลิสมาตอนโควิดผมก็ได้100ล้านไปละ แต่เลือกผิดเหลือ7หลักทันที่

ในโลกทุนนิยมเสรี ใครๆก็มีโอกาสรวย แต่ข้อเสียมันคือ จะทิ้งคนที่วิ่งช้า หรือ วิ่งไม่ทันคนอื่น เอาไว้ข้างหลัง

คอนเนคชั่น80 (รวมครอบครัวรวยอยู่ก่อนแล้ว)
วาสนา20

ฐานะทางบ้านดีมีส่วนแน่นอนครับ ล้มยังไงก็ลุกขึ้นมาได้โดยใช้เวลาไม่นาน เพราะมีคน support แต่การจะประสบความสำเร็จเร็วผมว่าต่อให้ครอบครัวไม่ได้รวยมาก ก็เป็นไปได้ ถ้ามีโอกาสดีๆเข้ามา เช่นมีโอกาสได้เป็นนักร้อง นักแสดง หรือมองเห็นโอกาสทางธุรกิจ หรือเป็น YouTuber หรือแม้การทั่งการลงทุน เช่นคริปโต ถ้าบังเอิญซื้อเหรียญบางเหรียญทิ้งไว้แล้วราคาขึ้นมา 100 เท่าก็รวยได้หมด ผมว่าเกือบทุกคนมีโอกาสแบบนี้เข้ามาหมด ที่จะเปลี่ยนชีวิตได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะคว้ามันมาได้ไหมแค่นั้นเอง

เอาแบบรวยไม่เกิน 30 นะ ผมให้ 90% มาจากต้นทุนชีวิตที่ดี
จาก 0 มารวย 10% (ไม่รู้ให้เยอะไปไหม)

มีส่วนเเน่นอน ที่ผมเคยดูเซียนหุ้นออกรายการ บอกอยากเล่นหุ้นมากกว่าช่วยที่บ้าน เอาเงินก้อนเเรกไปลงเจ๊ง กลับมาทำงานที่บ้านได้อีกซักพัก ขอตังไปลองอีก จำไม่ได้ว่าหลักเเสนหรือล้าน เเต่ถ้าหมดก้อนนี้ก็ต้องกลับมาช่วยที่บ้าน เเต่คราวนี้กลับไปเเล้วรวย

ตัดกลับมาชาวบ้านไม่มีตัง จะคิดไปลงยังไม่มีเลย พอลงไปเหมือนเเมงเม่าบินเข้าไปก็ตาย หรือถ้าเก่งลงเเล้วได้เงินจริงเเต่ก็ได้ทีละเล็กละน้อย มีน้อยคนที่จะสำเร็จขนาด คนที่มีทุนอยู่เเล้ว

คนจนอย่าว่าแต่คอนเนคชั่นเลย ไม่เหลวแหลกตามสังคมชั้นล่างก็บุญเท่าไรแล้ว

บางครั้งผมก็ งง นะ
หลายคนชอบพรีเซ็นท์ตัวเองว่าเริ่มจาก 0
ทั้งๆที่มีที่บ้านซัพพอร์ต
ผมว่าไม่เห็นจะน่าอายเลย
ยิ่งดีด้วยซ้ำ ว่าเราภูมิใจในตัวพ่อแม่มาก
ที่สร้างฐานมาให้เรา

ผมจะเล่นหุ้น เหมือนเพื่อน ที่บ้านรวย ผมก็ทำไม่ได้ ผมไม่ได้มีทุนทำแบบเขา

มันต้องคิดให้รอบคอบกว่าคนอื่น หมดแล้วหมดเลยมันเสี่ยงเกินไป

จะสร้างครอบครัวที่ดี โดยทำธุรกิจต่อยอดจากครอบครับก็ไม่ได้ เพราะ ไม่ได้มีธุรกิจแบบเขา

สุดท้ายก็เดินตามหลังตลอด อาจจะพอมีกินไม่ได้ลำบาก แต่ไม่รวย

ยิ่งยุคนี้ฐานเดิมไม่ดี อาจลำบากกว่าเดิมอีก ทุกอย่างเริ่มจะเข้าถึงกันได้หมด ช่องทางรวยเหลือไม่น่าเยอะแล้ว

ใช่ เกือบ 100% เลยแหละ ก็สร้างตัวเองจาก 0 แม่งยากโคตรๆ

จริงเกือบทั้งหมด


ดูจากเพื่อนสมาชิกในบอร์ดก็ได้ครับ

หลายๆยูสที่รายได้ดี เงินเดือนสูง

เวลาตอบโพสเรื่องโรงเรียนที่เรียนตอนเด็กหรือเก็บกับทางบ้านส่วนใหญ่ก็ฐานะดีทั้งนั้น

เรื่องนี้ผมเข้าใจตั้งแต่ช่วงประถมปลาย เพราะพ่อแม่ส่งเรียนเกินฐานะตั้งแต่เด็ก ผมแทบจะจนสุดในกลุ่มเพื่อนในทุกสังคมการเรียน

แต่มันคือสิ่งที่ผมโชคดีกว่าคนฐานะเท่ากันคนอื่นเพราะได้โตมาในสังคมอีกแบบ

คือทรัพย์สินและคอนเนคชั่นครอบครัวสำคัญก็จริง
แต่ผมว่าที่สำคัญไม่แพ้กันคือการโตมาในสภาพแวดล้อมที่เอื้อให้ประสบความสำเร็จอะ

จริงครับ

เพื่อนที่ร.ร.ผม คนที่เป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จคือบ้านรวยตั้งแต่แรกแล้วทั้งนั้น พ่อแม่เป็นเจ้าของธุรกิจซะเป็นส่วนใหญ่60-70%ของรุ่นได้ ส่วนพ่อแม่ผมมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆเลยซึ่งเป็นส่วนน้อยของรุ่นอีกที
ตอนเด็กๆเราก็ไม่รู้เรื่องหรอก พอโตมาแล้วถึงรู้ ว่าทำไมตอนเรียนพวกนี้ส่วนใหญ่มันเกเรไม่สนใจเรียนกันจังวะ บางคนเข้ามหาลัยก็เหมือนเรียนให้จบๆได้ป.ตรีมา อ่อ พอโตมามีที่บ้านรองรับไว้แล้วหรือไปทำเองถ้าล้มก็ล้มบนฟูก ต้นทุนมี คอนเนคชั่นมีตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ทำไว้ให้ มันเลยไปได้ไกลและง่ายกว่ามากๆ

แต่ก็ได้เห็นอีกมุมว่าพ่อแม่เรานี่โคตรสุดยอดจริงๆ ไม่ได้รวยขนาดคนอื่นแต่ก็กระเสือกกระสน ยอมทำทุกอย่างให้ลูกได้เรียนโรงเรียนดีๆ วิชาการอาจเป็นรอฃแต่สภาพสังคมดีเยี่ยม(ในมุมมองคนยุคนั้นgenนั้นนะ)เพื่อจะได้มีอนาคตดีๆบ้าง

จริงที่สุด เพื่อนผมที่รวยๆจบมาน้อยคนมากทีไปเป็นพนักงานธรรมดา

ไปเปิดกิจการกันต่อหลายคนเลย

แต่จริงๆพวกนี้ก็ไม่ใช่แค่ว่ารวยอย่างเดียวละนะ ทางบ้านเขาก็พอมีความรู้การประกอบธุรกิจ มันเลยสนับสนุนไปกันได้ด้วย