ชาวบ้านแชร์ความสำเร็จบ่อยละ

ของผมซื้อหุ้นมาคัททิ้งไป2รอบ แต่ได้btcมาแบกไว้

แร่ปลาไหลไร้ก้างก็เนื้อหายไปเพียบเหลือเนื้อไว้ผัดหน่อย

เด็ยไม่ถึงเป้า ตกตัวชี้วัด KPI วิเคราะห์ปัญหาพบว่าแฟนไม่ค่อยให้สะกิด

ซื้อตั๋วเครื่องบินช้าไปเดือนนึงเพราะมัวแต่คิดวนไป ขึ้นไป 15k
ทิ้งเงินจองรถไป 50k เพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาคันไหน
อื่นๆเล็กๆน้อยที่เป็นปัญหาเรื่องตัดสินใจ

สรุป ปัญหาคือเป็นคนตัดสินใจช้าจนหลายครั้งเสียโอกาส
ซึ่งตลกดี เรื่องนี้ถ้าเป็นเกี่ยวกับงานจะตัดสินใจเร็วมาก
แต่ถ้าเป็นเรื่องของตัวเอง จะไม่ทำไรเลยจนจวนตัว

เล่นหุ้นมา 8 ปี ปีนี้ขาดทุนปีแรก ตัดขาดทุนเยอะๆไป 2-3 ตัวละ

-ทะเลาะกับคนไข้เรียกร้องปญอ. โดนร้องเรียนเรียกเข้าห้องเย็นไปรอบนึง เสียสถิติหมอประวัติใสสะอาด ความประพฤติเรียบร้อยดีงาม แต่ไม่สนใจอะไร คนไร้สาระคนนึงเก็บไปคิดก็เปลืองสมอง ถือว่าล้มเหลวด้านสถิติเฉยๆ
-หุ้นที่ลงไว้ติดลบ 45 เปอร์เซนต์(หุ้นไทย) แต่เป็นหุ้นปันผล แค่เปิดดูทีไรเกะกะลูกกะตาชะมัด จะคัดออกก็ขีี้เกียจละ
-แพลนเที่ยวญี่ปุ่นตอนเมษากับแฟนโดนล้ม เพราะครอบครัวแฟนป่วยกระทันหัน
-เพื่อนชวนลงทุนธุรกิจเมื่อต้นปี แต่ตอนนั้นยังไม่อยากเสี่ยงเพราะแผนธุรกิจมันดูงงๆ+ไม่ค่อยไว้ใจมันเท่าไหร่ สรุปตอนนี้มันกำไรหลักล้านละ (เมื่อเดือนก่อน) ถือว่าทิ้งโอกาสรวยไป

ปีนี้เล่นหุ้นได้รัวๆ แต่ห้าวไปเล่น forex กำไรหมดเลย 55555+ ไม่เหมาะกับ forex จริงๆ

กราฟชีวิตขาลงเลยครับ

ตั้งใจหวังว่าจะเรียนจบ แต่ยังไม่จบ
หวังว่าปีหน้าจะจบได้

1. ตอนมีเงินเติมเกมส์แบบบ้าคลั่งไป 5-6หมื่น เล่นได้2เดือนเลิก (เสียดายเงิน)

2. ตอนทุนหนา overtrade หนัก เงินหายไป 2แสนภายในไม่กี่วัน และไม่ Cut loss (โลภ)

3. ระหว่างว่างงาน ปล่อยเวลาผ่านไปฟรี6-7เดือน เสียดายพึ่งมาเรียนศึกษาDeveloper ช่วงหลัง

ถ้าเริ่มตั้งแต่ออกจากงาน ป่านนี้ได้สมัครงานสายนี้ไปแล้ว

ตั้งใจว่าจะมีแฟน แต่ได้FWBมา2คนแทน

- ยังฝึกการควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดี เหมือนว่าจะแย่กว่าเดิมยังไงไม่รู้

- ยื่นคะแนนสอบ เรียนโท MBA ไม่ผ่าน (เศร้า)

ชีวิตขาลงสุด ๆ เลิกกับแฟน ทางบ้านมีปัญหา
ตอนนี้ยังเอาตัวเองแทบไม่รอด ทำกับข้าว 1 ครั้ง กิน 3 มื้อ

- ปิดโปรเจคได้เร็วกว่าแผน ประมานเดือนกว่า หวังจะได้โบนัส แต่ปีนี้ บ.ขาดทุน จนต้องเลย์ออฟพนักงานเกือบครึ่ง ส่วนคนที่รอด โนโบนัส+ปรับเงินเดือน

- เรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อน น้อยลงจนน่าตกใจ ขนาดโควิดยังหาเวลามาเจอกันได้ แต่ปีนี้แทบไม่ได้ออกไปเจอเพื่อนนักเลย ยิ่งเจอกันบางทีนั่งเงียบๆ เพราะไม่มีอะไรจะคุยกัน

-กำลังจะมีบ้านของตัวเอง 'อันนี้ไม่รู้จะล้มเหลวไหม คงต้องรอ 1-2ปี' แค่เรื่องซื้อของเข้าบ้านกับต่อเติม ทำให้รู้สึกวุ่นวายจนคิดว่าควรอยู่บ้านกับพ่อแม่เหมือนเดิมดีกว่า

จู่ๆ กลายเป็นคนขี้เกียจ สมองตัน คิดงานไม่ออก ทำงานไม่เต็มร้อย

ใช้อารมณ์ชั่ววูบในความสัมพันธ์ เลือกจะมองแต่มุมตัวเอง แล้วมันก็จบลง

เพิ่งเข้าใจคำว่า เราจะเห็นค่าต่อเมื่อเราสุญเสียก็ตอนแก่นี้แหละ