ออกจากกลุ่มแค่นั้นเอง

ปล่อยวางแล้วโฟกัสกับตัวเอง

ยิ่งไปอิจฉาคนอื่นมากเท่าไหร่ ใจท่านนั่นแหละที่ทุกข์

ขอบคุณทุกท่านมากครับ ผมก็คิดว่าการไม่รู้อะไรมันดีกว่า เพราะปัจจุบันเราก็ดีอยู่แล้ว เพียงแต่นั่นแหละ เขาขอให้อยู่ แต่เวลาผ่านไป ถ้าดูห่างๆกันมากขึ้นก็ถึงเวลาตัอง ออกจากกลุ่มจนได้ ผมคิดว่างั้นนะ

วิธีส่วนตัวผม คือมีเป้าหมายของตังเองฮะ

พอเรามีเป้า จะรู้สึกว่าตัวกุก็เจ๋งเหมือนกัน ถึงจะยังไม่สำเร็จก็เถอะ แล้วอิจฉาคนอื่นน้อยลงคับ

ผมก็เป็นหวะ อารมแบบอยากไปเที่ยวกับเพื่อน บ.เก่าๆที่สนิท

ก็ออกจากกลุ่มแล้วก็แอดไลน์ไว้ มีอะไรก็ทักมาแค่นั้นปะครับ

ผมงงที่ว่าทำไมต้องอยู่ในกลุ่ม

หาความสุขในสิ่งที่เรามีก็พอ

พวกที่อิจฉาคยอื่น แล้วอ้างว่าไม่มี จน เกิดมาไม่รวย เพราะคุณไม่มีความสุขในสิ่งที่มี ถ้าเป็นแบบนี้ ถึงมีขนาดไหนก็ “อิจฉาไม่สิ้นสุด”

ในเคสคุณ ก็มีความสุขกับการแสดงคงามยินดีไป แค่นั้นครับ 55

พิมพ์ไว้ว่าใครมีไรแอดไลน์มาหาเองทิ้งไอดีไว้ แล้วก็ขอออกจากกลุ่มไป
ส่วนถ้ามีโซเชี่ยลก็กด unfollowed คนรอบตัวไปซะ เหลือแค่ครอบครัวกับเพจข่าว เพจงานอดิเรกที่เราสนใจก็พอครับ วิธีนี้ทำให้ผมตัดเรื่องอิจฉาและการเผือกเรื่องชาวบ้านไปได้เยอะ

อย่าว่าง และ มีเป้าหมาย มีสิ่งตัวเองต้องทำ

แล้วเราจะสนใจคนอื่นน้อยลง

พยายามอย่าว่างจะดีที่สุด

ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองก่อนครับ อยากไปให้ถึงจุดไหน

ถ้ามัวไปมองคนอื่น คนที่เขาดีกว่าเราเขาก็มองคนอื่นทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเราพอใจแค่ไหน ประมาณนี้

ยอมรับให้ได้ครับ
ของผมก็มีที่ทำงาน พวกเลียแล้วได้ดี
ได้เลื่อนตำแหน่ง ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้ทำงานอะไรเป็น สุดท้ายพอไปที่ที่ต้องทำงานจริง หางก็โผล่
ก็เป็นภาพลบให้ตัวมันเอง สะใจอยู่ห่างๆ

คุณขอคอนแทกซ์ คนที่คุณสนิทไว้ ชวนกันไป แฮงค์เอาท์บ้าง อัพเดทกันบ้าง กลุ่มไหนร ถ้า Toxic ออกมาเถอะ เอาจริงๆ ถ้าคุณออกจากกลุ่มไป เขาก็แค่ตกใจ แต่พอผ่านไป 2-3 วัน หรืออาทิตย์เขาก็ไม่พูดถึงแล้ว ชีวิตทุกคนต้อง Move ต่อ อยากเจอก็นัดกันทีหลังก็ได้ครับ

คือไม่ได้จะให้มองแบ่งชนชั้นอะไรนะ แต่ท่านลองมองคนที่ต่ำกว่าท่านดู
หรือมองคนรู้จักที่ต่ำกว่าท่านในตอนนี้ ผมนี่เพื่อนตอนมัธยมนี่ทรงพ่อน้องออนิว ต้มน้ำท่อมกินทุกวัน
.
ผมเห็นแล้วแบบเรานี่มันต่างกัน ดีแล้วที่ไม่ได้ไปอยู่ในสังคมแบบนั้น แต่คือก็ถ้าเจอก็เพื่อนกันไม่มีอะไร

ทำสิ่งดีๆเริ่มตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆขึ้นไปให้เกิดความภาคภูมิใจในตัวเองครับ คนเราเมื่อมีความภาคภูมิใจในตัวเอง ความอิจฉาจะลดลง

อ่านเนื้อหาข้างล่างดูแล้วไม่ค่อยรู้สึกถึงความอิจฉานะ

แต่มันเป็นการที่มี fact มาตั้งใส่หน้าท่านว่า คนอื่นเขา move on จากท่านกันแล้วนะ พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีท่านแล้ว อะไรแบบนี้มากกว่าเราเลยรู้สึกโหวงๆ แป้วๆ

ขั้นแรกคือยอมรับครับ ว่าเราไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกต่อไปแล้ว ไม่ต่างอะไรกับแฟนเก่าเรา ที่เขาไปเริ่มความสัมพันธ์ใหม่แล้ว เราเองก็ต้อง move on ต่อด้วย เพราะคนอื่นเขา move on จากเราแล้ว

ขั้นสองคือ มองให้เห็นความจริงมากขึ้นว่า มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรขนาดนั้น เราคิดถึงโมเม้นพวกนั้น จริงๆแล้วพวกเขาก็คิดถึงเราเหมือนกันครับ ดังนั้นก็หาโอกาสเจอกันบ้าง ทักทายพูดคุยกันหน่อย ความสนิทมันไม่ได้จบลงหลังจากเราลาออกหรอก มันจบเพราะมีอย่างน้อย 1 ฝ่ายที่เฟดตัวออกมาต่างหาก