ตอนทำงานใหม่ๆ เกือบจะเด็กสุดในที่ทำงาน พูดเกือบทุกประโยคจะมีครับ
ตอนนี้ 30 กว่าละ เริ่มลังเลว่าควรพูดลงท้ายว่าครับ กับรุ่นน้องดีมั้ย

ของผมลงท้ายกับคนที่ไม่ได้สนิทจนไม่ต้องลงหางเสียงได้ทุกคนครับ ไม่ได้ดูว่าอายุน้อยหรือมากกว่า

ผู้หญิง = มีหางเสียง / ผู้ชาย = ห้วนๆเลย

Balotelli ครับ

กับสาวๆเรียกหนูจ๋า

ผมพูดนะ มันสุภาพ อีกอย่างเป็นการเว้นระยะระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องด้วย

เวลาผมคุยกับลูกน้อง

เอรบกวนไปหยิบเอกสารที่ฝ่ายxxxให้หน่อยครับ
จะมีระยะมากกว่า
เอรบกวนไปหยิบเอกสารที่ฝ่าย xxxหน่อย

มันจะเกิดความเคารพโดยอัตโนมัติ

พูดตลอดครับ ไม่เกี่ยวกับอายุน้อยกว่ามากกว่าอะ ยกเว้นคนที่ไม่ชอบ

ถ้าท่านน่ารักๆหน่อย พูด คะ กับผู้หญิงนะ รับรอง..ดีกว่าครับเยอะ

รุ่นน้องผู้หญิงที่น่ารักๆ(บางคน)ลงท้ายด้วยค่ะ

พูดเฉพาะผู้ ญ กับคนที่อายุมากกว่า ถ้ารุ่นเดียวกันรุ่นน้องห้วนๆเลย

พูดเกือบตลอดนะ ยกเว้นที่สนิทๆกัน ห่างกัน 1-2 ปี จะไม่ค่อยพูด

เริ่มต้นทำงานวันแรกพูดยังไง ผ่านมา20ปี ผมก็พูดมีหางเสียงครับเหมือนเดิมล่ะครับ

ยกเว้นแต่ถ้ามีใครมาปีนเกลียว ผมก็สามารถพูดหยาบได้พอ ๆ กับอีกฝ่ายนั่นแหล่ะ

ผมติดนิสัยพูดคะกับผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าตลอด

มันเป็นเองเพราะ ตอนวัยรุ่นผมเลี้ยงหลานเป็นผู้หญิงแล้วมันติดมาตั้งตอนนั้น

เอาจริง ๆ ฟังแล้วเหมือนอาจจะดีดูน่ารัก แต่ไม่เลย มันดูหน้าม่อเกินไป

ผมเคยไปตีแบตกับรุ่นน้องผู้หญิง แล้วรุ่นน้องผู้หญิงพาเพื่อนมาด้วย ผมด้วยความเคยชินก็พูดกับเพื่อนรุ่นน้องแบบ คะ คะ แบบนี้นั้นละ แบบ เพื่อนรุ่นน้องเขามาคุยกับผม

"พี่หนูตีไม่เก่งนะ อย่าว่ากันนะ"

ผมตอบไปไม่เป็นไร คะ ตีได้เลยสบาย ๆ แล้วประโยคหลังจากนั้นมันก็เป็นคะตลอด

สรุปกลับบ้าน รุ่นน้องผมแม่งแคปหน้าจอที่มันคุยกับเพื่อนมันมาให้ดู

เพื่อนมันพิม พี่มึงนี่ยังไงกับกูปะเนี่ย มาพูดคะ ๆ กับกูตลอด เขาเจ้าชู้แบบนี้หลอ เขายังไงวะ

รุ่นน้องผมพิมตอบไปเลย "เขาพูดแบบนี้กับทุกคน"

ตอนนั้นผมแบบเครียดเลย สรุปเนี่ยที่ผ่านมากูพูดแบบนี้คือหน้าหม้อหลอวะเนี่ย

บางอย่างความเคยชินมันพูดแบบไม่รู้ตัวก็มี แบบบางทีคุยกับผู้หญิงอายุน้อยกว่า ผมจะเผลอหลุดเรียกแทนตัวเขาว่า หนูไป บางทีผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะ ok ต้องพยายามสั่งสมองว่า อย่าแทนเขาว่าหนูให้เรียกชื่อเขานะ

ผมเรียกทุกคนว่าคุณ ตัดเรื่องอาวุสโสไป ก็เลยพูดครับได้กับทุกคนครับ

พูดครับ