ในมหาวิทยาลัยที่มีสาขาวิชาเดียวกัน อันนึงเป็นหลักสูตรธรรมดา อีกอันเป็นหลักสูตรอินเตอร์ที่มีค่าเทอมแพงขึ้นมาหน่อย

ถ้าเรียนในหลักสูตรอินเตอร์ ยุคนี้ จบมาจะได้รับการยอมรับ โปรไฟล์ดีกว่าหลักสูตรธรรมดามั้ย

เห็นค่าเทอมแล้วหวิวๆเลย

สมัยผมเรียน มธ เทป เทปเป้ กะโหลกกะลาอย่างเยอะ สอบเข้าไม่ยากด้วย เขาไปเรียนไม่ไหวก็รีเอ็นเทอร์เข้าอีกรอบ

เป็นเรื่องปกติครับ ทุกวันนี้ใครไม่ได้ภาษานี่หางานเงินเดือนดีๆยาก

ยกเว้นพวกข้าราชการ กับพวกมีเส้นสาย ไม่ก็นักการเมือง

คิดว่า หลักสูตรอินเตอร์ น่าจะได้คอนเน็กชั่นเพื่อนๆโปรไฟล์ดี น่าจะมากกว่านะ

ผมว่าหลักสูตรอินเตอร์มันออกแบบคนให้จบนานาชาติกับพวกเรียนเองมาสอบอ่ะ
พวกนี้มันเอาคะแนน satอะไรแบบนี้ถ้าบ้านไม่ซับพอร์ตจริงๆๆไม่ไหวหรอก
แค่ค่าสอบค่าเรียนก็อ้วกแล้ว
เพื่อนผมจบ ISE ได้ทุน100ทุกเทอม

ดีกว่าทั่วๆไป แต่จะไม่ดีกว่าพวกภาคปกติที่เทพจริงๆ โดยมาตรฐานอย่างน้อยก็การันตรีเรื่องภาษาละกัน

ปล. คะแนนภาคปก กับ อินเตอร์ คนละเรื่องเลยนะ ตัดเกรดเอย สอบเข้าเอย ถ้าวัดเรื่องความสู้ ผมว่าปกเก่งกว่า แต่ทำงาน ผมให้ไปทางด้านภาษาก่อนละกัน

หลักสูตรอินเตอร์ในหลาย ๆ มหาวิทยาลัยเปิดขึ้นมาเพื่อเป็นช่องทางการทำเงินแก่คณะ

เกณฑ์การคัดเลือกและความสามารถของเด็กต่างกับภาคปกติเยอะครับ
แต่เด็กที่เก่งทัดเทียมกันก็มีนะครับ ย้ำว่าคนเก่งในภาคอินเตอร์ก็มี แต่เทียบอัตราส่วนมันต่างมาก

ไหนจะปัญหาเชิงระบบที่ต้องผลักให้เด็กสำเร็จการศึกษา
ถ้าจบน้อยหรือทำรายได้ไม่ถึงเป้าก็อาจโดนปิดหลักสูตร
ซึ่งแต่ละมหาวิทยาลัยก็มีปัญหายิบย่อยแตกแขนงออกไปอีก

ส่วนที่อ้างว่าอินเตอร์เข้มแข็งด้านภาษา ประเด็นนี้อยู่ที่ตัวบุคคลเลย
แล้วในหลักสูตรที่คะแนนสูง ๆ ของภาคปกติ ภาษาเขาก็เข้มแข็งเช่นกันครับ

ขอพูดจากมุมมองของคนที่ทำงานอยู่ในมหาวิทยาลัย

ถ้าพูดถึงคุณภาพในเรื่องของตัวนักศึกษา และคุณภาพในเรื่องของความรู้ ไม่นับเรื่องภาษาอังกฤษ ส่วนตัวมองว่าภาคปกติของมหาวิทยาลัยชั้นนำมีคุณภาพดีกว่าครับ แต่ภาคอินเตอร์เองก็ไม่ถือว่าแย่ (ในปัจจุบันดีกว่าในอดีตมากครับ เมื่อก่อนนี่ ช่องว่างห่างกันมากกว่าตอนนี้มากๆ)

ภาคปกติเอง นักศึกษาส่วนมากภาษาอังกฤษก็ดีขึ้นมากนะ แต่อาจจะสื่อสารไม่ได้คล่องเหมือนภาคอินเตอร์

ส่วนภายนอกอาจจะมองว่าอินเตอร์ดีกว่า น่าจะเป็นเพราะคนไทยส่วนใหญ่จะรู้สึกว่าคนที่พูดภาษาอังกฤษได้คล่องคือคนที่เก่งกว่าคนที่พูดอังกฤษไม่ค่อยคล่องนะครับ

วิศวะ ภาคปกติเก่งสุดแล้ว ภาคอินเตอร์ส่วนใหญ่ บ้านรวย

พอๆกัน จริงๆภาคปกเข้ายากกว่า อินเตอร์ฟีลแบบเรียนเอกชนในม.รัฐ รวมๆเลยดูพอๆกันไม่ได้เหนือกว่ากันเท่าไหร่
ถ้าจะต่างเลยต้องจบนอก

สมัยผม คนที่เรียนอินเตอร์ คือพวกสอบเข้าธรรมดาไม่ผ่าน แต่มีตังอยากเรียน
จ่ายค่าเทอมเพิ่ม 3 เท่า แต่หลักสูตรเดียวกันเป๊ะ แค่เวลาสอนใช้ภาษาอังกฤษในการสอนแทนไทย
แต่เอาจริงๆก็ไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ (เพราะมหาลัยผมก็ใช้ text book อยู่ละ )ดังนั้นอินเตอร์ไม่อินเตอร์
ไม่ได้มีความต่าง เด็กภาคปรกติ จะเก่ง grammar กว่า จะด้อยกว่าแค่เรื่อง speaking เท่านั้นแหละ
(ที่สรุปได้ เพราะคะแนนตอนสอบเข้าภาคปรกติ สูงกว่าเด็ก inter) เวลาสอบรวม คะแนนก็โดนภาค
ปกติถีบลงไปอยู่กลุ่มล่าง (มีแค่บางคนจริงๆที่จะโดดขึ้นมากลุ่มบน)

ส่วนตอนทำงานภาคปรกติ ก็ได้รับการทาบทามเข้าบริษัทมากกว่า(จองตัวจากตอนไปฝึกงาน)

อ้างอิงจากคะแนนตอนสอบเข้า คณะผมคนต่ำสุด ราวๆ 70% ส่วนอินเตอร์ ประมาณ 55%

เอาจริงถ้าลูกผมอยากเข้าอินเตอร์จริงๆ ผมก็พยายามส่งนะ โอเคแหละ คะแนนเข้าไม่นับอิ๊งอาจจะสู้พวกภาคปกไม่ได้ แต่คอนเน็คชันแน่นแน่นอนครับ
แล้วคุณภาพอาจารย์ หลักสูตรคงไม่หนีจากภาคปกเท่าไหร่

ส่วนตัวยอมรับคนละแบบครับ ฝีมือเพียวๆภาคปก คอนเน็คชันกับภาษาด้วยภาคอินเตอร์ แต่จากประสบการณ์ตอนนี้ที่ทำงานบ.ไทยๆ จนถึงบ.นานาชาติแล้ว พูดได้เลยว่าบ.นานาชาติค่อนข้างได้เปรียบกว่าช่วงตัวในสายงานที่ผมทำ

ยกตัวอย่างแค่BBAละกัน(ส่วนตัวจบคณะนี้) งานนึงที่High Profileสุดๆคือ Consulting ยิ่งถ้าเป็นพวกระด้บTier S e.g.BCG McKinsey Bain ลองไปเสิร์ชในLinkedinได้เลย มหาลัยที่คุณจะเจอมี3ที่คือ Cu, Tu, Muic แล้วส่วนใหญ่ก็มาจากภาคอินเตอร์แทบทั้งหมด จะมีแค่จุฬาแหละมั้ง ที่ผมเห็นมีจากภาคปกติดไป แต่ก็คาดคะเนได้ไม่ยากว่าก็ภาษาดีอยู่แล้ว

แล้วต่อให้ไม่ใช่Bba ยิ่งคุณจบอินเตอร์มาก็ยังได้เปรียบอยู่ดี จะงานเทค งานการเมืองการปกครอง พวกนี้ก็มักจะมีknow howหรือconceptใหม่ๆ การเรียนในมหาลัยชั้นนำภาคอินเตอร์ทุกอย่างมันgroomให้เราพร้อมขยับขยายไปศึกษาต่างประเทศหรือทำงานในพวกMNCได้เลย ซึ่งเป็นที่ยอมรับมากๆโดยเฉพาะภาคเอกชน