ผมมั้ง โทรมาระบายเรื่องครอบครัว เรื่องแฟน ผมก็ต้องมานั่งปลอบ
แต่ก็นานๆคุยกันทีก็ดีไป แต่ถ้สผมมีแฟนก็คงไม่คุย

ไม่คุย ไม่ตาม fb หรืออะไรทั้งสิ้น จบไปแล้วให้มันผ่านไปครับ

เป็นได้ทุกคนนะ

ช่วงแรกๆไม่ได้หรอก

แต่พออายุ 40++ มีลูกมีเต้ากันหมดแล้ว มันไม่มีเรื่องรักๆใคร่ๆอะไรแล้ว

เหลือแต่ความห่วงใย คอยช่วยเหลือกัน รับฟังปัญหาครอบครัวแต่ละฝ่ายกันมากกว่า

ต้องมาจากการรู้จักกันก่อนในสถานะอื่นเป็นเวลานานๆ เช่น เพื่อน พี่น้อง คนใกล้บ้าน ฯลฯ แล้วค่อยเลื่อนมาเป็นแฟนหรือลองคบกันดู แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ ก็ถอยกลับมาสถานะเดิม แต่ก็ยังไม่ได้หายไปจากกัน

ประมาณนี้ นอกเหนือจากนี้ผมไม่สามารถกลับมาคุยหรือเป็นเพื่อนกับคนที่เคยรักได้อีกเลย แม้ว่าจะเลิกกันด้วยดีก็ตาม

แฟนเก่ามาเป็นเพื่อนผม แฟนใหม่ของแฟนเก่าผมก็มาเป็นเพื่อนผม

ผมเลิกกันเพราะเขามีผัวอยู่แล้วทุกวันนี้เจอข้ามถนนผมจะขับรถชนให้ หยอกๆ

แฟนคนแรกยังสามารถเจอกันแล้วทักกันปกติได้ครับ
ด้วยความที่เป็นเพื่อนสมัยมัธยม แล้วปมต่างๆในตอนเลิกกันก็ไม่มีอะไรติดใจกันครับ
ส่วนคนอื่นๆที่เหลือคงไม่เผาผี

คนหนึ่งเบี้ยวหนี้ คนหนึ่งหลอกเอาตังไปเอาผัวเมืองนอก เป็นเพื่อนได้คงมีเขาขึ้นหัวแน่

แฟนเก่าทักมาผมตอบแบบไม่อยากคุยยาวอ่ะ เค้าก็คงดูออกแหล่ะ ผมไม่อยากเสี่่ยง
แต่เอาจริงภรรเมียตั้งแต่เป็นแฟน จนแต่งงานไม่เคยเชคมือถือเลย แต่ผมปลอดภัยไว้ก่อน

แต่ถ้าย้อนไปช่วงโสดก็มีเฟรนลี่แมทบ้าง

โดยปกติถ้าจบกันแบบธรรมดา ก็พอคุยได้เป็นเพื่อนได้

แต่ส่วนใหญ่ที่ผ่านมา ชอบจบแบบไม่สวยเท่าไหร่ ก็เลยไม่ค่อยได้เป็นเพื่อนกัน

เป็นไม่ได้

ขนาดเป็นเพื่อน ตามที่ขอ พอทักถามไถ่ เจ้าตัวเลี่ยง ๆ ออกมา

เลยแบบ จบดีหรือไม่ ก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่พบไม่เจอกันอะดีแล้ว ต่อให้บังเอิญเจอ ก็ทำเหมือนไม่รู้จักกัน

เจ็บมาเยอะละ เป็นเพื่อนกับแฟนเก่า

ไม่ได้สักคน